Εφραίμ Γεωργίου
Τη φετινή σεζόν η ΑΕΛ την πάτησε τρεις φορές στους χρόνους καθυστερήσεων. Είναι ένα θέμα που πρέπει να απασχολήσει τον Μπαλταζάρ. Μπορείς να το πεις και ατυχία, μπορείς να κατηγορήσεις και τη «πόρνη» τη μπάλα, όμως ένα μερίδιο ευθύνης το έχει και η ομάδα. Δεν έτυχε μια φορά αλλά τρεις. Είναι θέμα συγκέντρωσης.
Κάθε παιχνίδι τελειώνει όταν ο διαιτητής σφυρίξει το τέλος του αγώνα. Αν δεν πέσει το τελικό σφύριγμα τα πάντα είναι ανοιχτά. Δυο φορές την πάτησε η ΑΕΛ από τον Απόλλωνα και μια από την ΑΕΖ. Χάθηκαν 6 βαθμοί για δευτερόλεπτα. Σαφώς και είναι κάτι που βελτιώνεται και το θετικό για την ΑΕΛ είναι πως ο προπονητής γνωρίζει το λάθος. Το παιχνίδι με τον Απόλλωνα πλήγωσε την ΑΕΛ. Μια νίκη στο ντέρμπι της Λεμεσού, λέει πολλά. Δεν είναι μόνο οι 3 βαθμοί. Είναι η αίσθηση πως κέρδισες τον αιώνιο αντίπαλο σου. Είναι η χαρά που δίνει στους φίλους της ομάδας. Είναι η δυναμική που αποκτάς και το πρεστίζ.
Πέραν όμως της ισοφάρισης η ΑΕΛ βρίσκεται στο σωστό δρόμο. Η ομάδα έχει αποκτήσει ταυτότητα και το μέλλον με τον Μπαλταζάρ διαγράφετε λαμπρό. Ο τεχνικός της ΑΕΛ δείχνει πως ξέρει ακριβώς που βρίσκεται, ξέρει τι θέλει και τι πρέπει να κάνει και μάλιστα μπορεί. Δεν είναι τυχαία η βελτίωση. Στον αγώνα με τον Απόλλωνα για 90λεπτά η ΑΕΛ ήταν πιστή στο πλάνο της. Όμως όπως είπαμε ο αγώνας δεν τελειώνει εκεί και την πάτησε. Όλοι πάντως στην ΑΕΛ θέλουν το πάθημα να τους γίνει μάθημα.
