Ανδρέας Βιολάρης
«Βραζιλιάνος διεθνής» και «17χρονος Νιγηριανός». Δύο πολύ συγκεκριμένες κατηγορίες παικτών, πίσω από τις οποίες κρύβονται δύο από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Πριν ξεκινήσουμε και για αποφυγή παρεξηγήσεων, στη θέση της Νιγηρίας μπορείτε να τοποθετήσετε οποιαδήποτε άλλη αφρικανική χώρα. Και αν θα σας κάνει να νιώθετε καλύτερα, αντικαταστήστε και τη Βραζιλία με την Αργεντινή. Ωστόσο, οι δύο εν λόγω χώρες έχουν πάρει την... απάτη σε άλλο επίπεδο. Η μεν Νιγηρία σε ότι έχει να κάνει με την απόκρυψη της πραγματικής ηλικίας αρκετών παικτών και η δε Βραζιλία με το «βάπτισμα» διεθνών ποδοσφαιριστών, για λόγους που είναι ευνόητοι και τους αναλύουμε πιο κάτω.
Έμπνευση για το παρόν άρθρο αποτέλεσε η πρόσφατη μεταγραφή του διεθνούς Βραζιλιάνου δεξιού μπακ που απέκτησε η Πάφος, Μαρσίνιο. Ο 26χρονος ποδοσφαιριστής πήρε κλήση στην ομάδα ανδρών της Βραζιλίας το 2019 για ένα φιλικό κόντρα στην Νιγηρία. Πριν συνεχίσω να θυμίσω ότι από το νησί μας πέρασαν κατά καιρούς κι άλλοι Βραζιλιάνοι οι οποίοι υπήρξαν ή... βαφτίστηκαν διεθνείς με τη «σελεσάο». Τελευταίος που μπορώ να θυμηθώ είναι ο Βραζιλιάνος τερματοφύλακας του Ερμή, Καϊκέ. Η ομάδα τη Αραδίππου είχε φέρει πριν από μια δεκαετία και τον Εβάντρο Ρονκάτο, ο οποίος στη συνέχεια αγωνίστηκε στην Ανόρθωση. Ο Ρονκάτο όμως ήταν... κανονικός διεθνής. Και ηγέτης, αλλά και πρώτος σκόρερ της Βραζιλίας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο Νέων (Κ-20) το 2003! Ο Άλεφ, υπήρξε επίσης διεθνής με τις μικρές ομάδες της Βραζιλίας, ενώ από το νησί μας πέρασαν και σπουδαίοι ποδοσφαιριστές με πολλές συμμετοχές και διακρίσεις με την «canarinho», όπως οι Σάβιο, Ζε Ελίας και Ζαρντέλ.
Η απεριόριστη δύναμη των μάνατζερ
Πηγή του προβλήματος αποτελεί η απεριόριστη δύναμη που έχουν οι μάνατζερ στην Λατινική Αμερική. Τα μεγάλα γραφεία ατζέντηδων αποτελούν ίσως τον πιο ισχυρό παίκτη σε χώρες όπως η Βραζιλία και η Αργεντινή και κάνουν εδώ και χρόνια παιχνίδι. Η δύναμη και η επιρροή που έχουν αναπτύξει μέσα από τα χρόνια τους επιτρέπει να χρίζουν με μεγάλη ευκολία τους πελάτες διεθνείς, με μία συμμετοχή ή απλά με κάποιες κλήσεις στην εθνική ανδρών ή και σε μικρότερες ηλικίες. Αυτό συμβαίνει συνήθως σε συγκεκριμένους «εύκολους» αγώνες για τα προκριματικά της λατινο-αμερικάνικης ζώνης και, πολύ περισσότερο, σε φιλικούς αγώνες με χαμηλότερου επιπέδου ομάδες.
Πως το πετυχαίνουν; Με τον εξής πολύ απλό τρόπο: Λαδώνοντας συγκεκριμένους ανθρώπους στην ποδοσφαιρική Ομοσπονδία ή ακόμα και τους ίδιους τους ομοσπονδιακούς προπονητές. Και όλα αυτά με τη σύμφωνο γνώμη ή ακόμα και τη βοήθεια των ομάδων στις οποίες ανήκουν οι «διεθνείς» ποδοσφαιριστές. Και κάπως έτσι δημιουργείται μια win – win κατάσταση για όλες τις πλευρές.
Στη συνέχεια οι ευρωπαϊκές ομάδες θα αγοράσουν κάποιο Βραζιλιάνο ή Αργεντινό ποδοσφαιριστή σε πολύ πιο ψηλή τιμή, άρα περισσότερα λεφτά στα ταμεία των ομάδων. Την ίδια ώρα εκτοξεύονται και τα συμβόλαια των των ποδοσφαιριστών, όπως φυσικά και τα ποσά που αντιστοιχούν στα γραφεία που τους εκπροσωπούν.
Και κάπως έτσι, τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουν περάσει το Ατλαντικό κάποιες εκατοντάδες ποδοσφαιριστές οι οποίοι έχουν στο διαβατήριό τους την... στάμπα του διεθνή. Και για τους περισσότερους έχουν δαπανηθεί πολύ περισσότερα χρήματα από την πραγματική τους αξία.
«Μεγάλα»... ταλέντα
Όσον αφορά το φαινόμενο της απάτης με τις ψεύτικες ηλικίες που δηλώνουν ποδοσφαιριστές που προέρχονται από την αφρικανική ήπειρο, δεν χρειάζεται ούτε ιδιαίτερη ανάλυση ούτε να παραθέσουμε συγκεκριμένα ονόματα. Τα παραδείγματα είναι πολλά και μπορείτε να τα εντοπίσετε πολύ εύκολα με ένα απλό... Google search.
Το κλασικό παράδειγμα που πάντα επικαλούμαι όταν η συζήτηση φτάνει στο σκάνδαλο με τις ηλικίες των Αφρικανών ποδοσφαιριστών, είναι οι πολλές επιτυχίες των μικρών εθνικών της Νιγηρίας και ειδικότερα της ομάδας U-17. Η συγκεκριμένη ηλικιακή κατηγορία έχει διαχρονικά μεγάλες επιτυχίες και νίκες απέναντι στις κορυφαίες ομάδες του πλανήτη. Λογικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι επιτυχίες καταγράφονται σε τουρνουά όπου συμμετέχουν παίκτες 16 και 17 ετών και η Νιγηρία πηγαίνει με... 20χρονους και βάλε ποδοσφαιριστές!
Και κάπως έτσι, η Νιγηρία είναι η πιο πετυχημένη ομάδα στον πλανήτη σε αυτή την ηλικία, έχοντα παίξει οχτώ φορές (!) σε τελικό Παγκοσμίου Κύπελλου και έχοντας στεφθεί πέντε φορές πρωταθλήτρια κόσμου, περισσότερες από κάθε άλλη χώρα στον πλανήτη!
