Κωνσταντίνος Νικολάου
Το δείγμα γραφής ήταν από την πρώτη στιγμή ενθαρρυντικό, έστω αν τα αποτελέσματα δεν ήταν τα καλύτερα δυνατά. Το σκηνικό ωστόσο με τον Άκη Μάντζιο στον πάγκο της Εθνικής Κύπρου όλο και «ομορφαίνει».
Η ομάδα σίγουρα έχει ταβάνι και σαφέστατα κάποια λάθη που γίνονται απέναντι σε ποιοτικότερους αντιπάλους είναι αναμενόμενα. Άλλωστε όσοι στηρίζουν το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα γνωρίζουν πως στόχος δεν είναι ούτε το Euro, oύτε το Μουντιάλ.
Επιθυμούν βασικά να βλέπουν μια ανταγωνιστική ομάδα απ’ την αρχή μέχρι το τέλος, απέναντι στον οποιονδήποτε. Αυτό λοιπόν είναι που κατάφερε μέσα σε λίγους μήνες να πετύχει ο Ελλαδίτης προπονητής!
Μια ομάδα που δεχόταν γκολ και αμέσως λύγιζε στις ορέξεις των αντιπάλων, πλέον διεκδικεί αποτέλεσμα μέχρι τέλους. Το γεγονός εξάλλου πως μιλάμε για τους ίδιους παίκτες, σε σχέση με τότε, δείχνει ότι υλικό υπήρχε, ωστόσο έμενε ανεκμετάλλευτο.
Ήδη βλέπουμε πως άρχισαν οι συγκρίσεις του Μάντζιου με προπονητές που βοήθησαν την Εθνική Κύπρου πριν από 10-15 χρόνια, όπως ο Άγγελος Αναστασιάδης και ο Πάμπος Χριστοδούλου. Αυτό μάλλον δείχνει πως το έκανε να φαίνεται εύκολο (που λέει και ο ΛΕΞ), ωστόσο μόνο τέτοιο δεν ήταν, καθότι να μην ξεχνάμε ότι η ομάδα μας ήταν σε ελεύθερη πτώση για πολύ μεγάλο διάστημα.
Βέβαια η ουσία στην παρούσα φάση είναι αλλού... Εκείνο που πρέπει να τονιστεί είναι πως τόσο ο έμπειρος προπονητής, όσο και οι παίκτες του απέδειξαν πως αξίζουν στήριξης. Η ομοσπονδία χρειάζεται να «κτίσει» στη συγκεκριμένα ομάδα με ότι αυτό συνεπάγεται, ενώ είναι και η σειρά του κόσμου να επιστρέψει στο γήπεδο για χάρη της Εθνικής.
Στο παρελθόν σημειώθηκαν μεγάλες προσελεύσεις σε παιχνίδια της Κύπρου. Θεωρούμε πως ήρθε η ώρα της μαζικής επιστροφής, αφού πλέον οι ποδοσφαιριστές παίζουν με το πάθος, που τόσο έλειψε…
