Κωνσταντίνος Νικολάου
Δεν είναι η επιτυχία. Η πρόκριση στον δεύτερο γύρο του κυπέλλου δεν είναι τίποτα για μια ομάδα με την ιστορία της Νέας Σαλαμίνας… Πολύ μεγάλη σημασία όμως έχουν τα όσα προκύπτουν απ’ την πρόκριση κόντρα στην ομάδα του Ύψωνα κι αυτό γίνεται ξεκάθαρο από τις έντονες αντιδράσεις χαράς του κόσμου. Ένα «ξέσπασμα» που είχαν μεγάλη ανάγκη οι «ερυθρόλευκοι» μετά την περσινή κακή χρονιά που έφερε και τον υποβιβασμό.
Έστω λοιπόν αν το προσφυγικό σωματείο αγωνίζεται στη δεύτερη κατηγορία κατάφερε να αποκλείσει μια ομάδα με σαφώς μεγαλύτερο μπάτζετ και η οποία αγωνίζεται προφανώς στην πρώτη κατηγορία. Μάλιστα, έστω και νωρίς στη σεζόν πρόλαβε το συγκρότημα του Τσεντομίρ Γιανέφσκι να στείλει το μήνυμα πως αν μη τι άλλο μπορεί να αποφύγει σχετικά εύκολα τον υποβιβασμό.
Στην προκειμένη περίπτωση ωστόσο είναι το χρονικό σημείο, αφού η σημαντικότατη αυτή πρόκριση ήρθε στα πρώτα στάδια μιας σεζόν που βρίσκει το ηθικό κατεβασμένο.
Η νίκη σε συνδυασμό με τον τρόπο που ήρθε στέλνει το μήνυμα πως έγινε καλή δουλειά το καλοκαίρι, σε όλες τις γραμμές. Απ' τον προπονητή που τα πήγε άριστα τακτικά, έως τις επιλογές παικτών που έγιναν. Άλλωστε, πρέπει να τονίσουμε πως στον εν λόγω αγώνα έγινε εκτεταμένο rotation, με μόλις δυο που ήταν βασικοί με τον Διγενή να παίρνουν φανέλα βασικού.
Ιδιαίτερης αναφοράς αξίζει και το ότι φάνηκε η ποιότητα των Κύπριων του ρόστερ, με 13 συμπατριώτες μας ποδοσφαιριστές να έχουν συμμετοχή, βλέποντας στα μάτια μια ομάδα που στηρίζεται κυρίως στην ποιότητα των ξένων - κοινοτικών της (μόλις τέσσερις Κύπριους επέλεξε ο Σκοπιανός προπονητής)!
Προφανώς και στο ποδόσφαιρο έχουν καταγραφεί χιλιάδες εκπλήξεις του αδύνατου απέναντι στον ισχυρό. Ακόμη και στο κορυφαίο επίπεδο. Εξάλλου η ίδια η Νέα Σαλαμίνα διαχρονικά έχει πάρει πολλά τέτοια αποτελέσματα, απέναντι σε ακόμη πιο δυνατές ομάδες, τόσο ποιοτικά, όσο και οικονομικά.
Παρόλα αυτά, η πρόκριση εις βάρος του Ύψωνα τονώνει ακόμη περισσότερο άπαντες στο «ερυθρόλευκο» στρατόπεδο. Αν και θέμα στήριξης της Νέας Σαλαμίνα στη Β΄ Κατηγορία από πλευράς κόσμου ποτέ δεν υπήρξε, τα «ντίρλι – ντίρλι» στο φινάλε δίνουν σε όλους την απαιτούμενη ώθηση για να επιστρέψει η ομάδα εκεί που ανήκει!
