Χρήστος Ζαβός
Να μιλήσουμε για το Αρένα; Αυτό είναι το σημαντικό; Αουτσάιντερ πήγες και επιβεβαίωσες τους πάντες. Δεν έπαθε και κανείς την πλάκα του που στο γύρισαν οι Σκαλιώτες. Αυτό όμως είναι το σημαντικό ή η πυραμίδα των αμαρτημάτων που δομήθηκε εδώ και καιρό και από φέτος δεσπόζει στο πράσινο οικοδόμημα;
Άμα είναι να απαριθμήσω ένα προς ένα όλα τα κακά που συνοδεύουν τη φετινή Ομόνοια θα φτάσουμε Χριστούγεννα και δεν τελειώσει το κείμενο. Από πού να πρώτο-πιαστείς και τι ν’ αφήσεις πίσω;
Στείλε ένα σημάδι Mr, ας είναι και Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του τύπου… «Ομονοιάτες και Ομονοιάτισσες, φέτος ο Άγιος Βασίλης δεν θα έρθει» και καλορίζικο θα ναι. Ok Mr… όλα καλά;
Τα όνειρα θερινής νυχτός που έκανες μετά το Βέλγιο αυγουστιάτικα και που μετατράπηκαν σε εφιάλτη λίγο πριν τα Χριστούγεννα; Το επιθετικό στυλ που λιγουρευόσουν από το Λένον που έμοιαζε άξιος διάδοχος του Μπεργκ; Την βαθμολογία έτσι όπως είναι στα μέσα του Δεκέμβρη και ο φόβος μην επαναληφθεί το περσινό ρεζιλίκι; Την άμυνα που μοιάζει με ελβετικό τυρί και στήνουν πάρτυ μικροί μεγάλοι; Τη συμπεριφορά της μακριά από το ΓΣΠ που μοιάζει με ομαδούλα της σειράς που φοβάται να κερδίσει; Τον προπονητή που πέρασαν δύο μήνες και ακόμη δεν καταλάβαμε τι έχει στο μυαλό ενώ στις συνεντεύξεις το χειροτερεύει παρά το βελτιώνει; Την απόδοση των παικτών σε ατομικό επίπεδο, που θυμάσαι τον Λέζιακς επί Μπεργκ και θέλεις να βάλεις κλάματα; Τη δικαιολογημένη γκρίνια των οπαδών που εξελίσσεται σε εσωστρέφεια που τρώει το σαράκι του οικοδομήματος; Ακόμη και η άγνοια να καταλογίσουμε ευθύνες σε ποιον και γιατί, για τούτη την κατάντια. Ποιος φταίει ο Σίμος όπως λέει μεγάλη μερίδα του κόσμου; Ο Γρηγόρη που είναι ο επικεφαλής και οι «Παπασταυριανοί» που γύρω του ;
Όσο και αν σκαρφαλώνουμε στην «πυραμίδα των αμαρτημάτων», η κατάληξη δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο παρά η ίδια η κορυφή. Και η κορυφή είναι ο ίδιος ο Παπασταύρου. Η απουσία του οποίου από τις εξελίξεις πέραν από 100 τοις 100 λανθασμένη, μοιάζει απειλητική έως και επικίνδυνη.
Δεν θα καταπιαστώ με το κλισέ που φέρει τους ηγέτες να βγαίνουν μπροστά στα δύσκολα. Επί τούτου είναι ξεκάθαρο ότι ο Παπασταύρου δεν ανταποκρίνεται. Τώρα περνάμε δύσκολα και άμα είδες τον «Αμερικάνο» να βγήκε μπροστά, πες το μου να περιμένω και τον Άγιο Βασίλη να μπαίνει από το καπνοδόχο.
Τελευταία φορά που τον είδε ο «Λαός» έστω και από τηλεόρασης στην πράσινη εκπομπή ήταν παρακαλώ στις 31 Οκτωβρίου. Και να είπε και τίποτα καθησυχαστικό; Κάτι για τη συμφωνία ψιθύρισε, κάτι δεν του άρεσε που βάζει μόνος του λεφτά, μόνο που δεν έκλαψε για την επένδυση του, έριξε την βόμβα κατά των σωματειακών και άφησε πίσω του συντρίμμια. Και μέσα από τα συντρίμμια βγαίνει ο καθένας και λέει ότι του κατέβει.
«θα φύγει ο Παπασταύρου, δεν θα φύγει», «οι σωματειακοί αυτό, οι σωματειακοί το άλλο». Της τρελής. Διχόνοια, εσωστρέφεια και μια ομάδα που δεν πείθει κανένα. Ούτε και τον ίδιο της τον εαυτό.
Ήττες από ΑΕΛ, Σαλαμίνα, ήττα από ΑΕΚ, ΑΠΟΕΛ και Πάφο και έναν προπονητή καλός ή όχι δεν ξέρω αν είναι, τα στατιστικά του όμως είναι μαύρα χάλια και δικαίως αμφισβητείται από τους πάντες.
Μην τα πολύ λέμε, η ομάδα είναι στην παρούσα φάση εκτός εξάδας, ο προπονητής κουνιέται στην καρέκλα όπως τα παιδάκια στην κούνια, οι συνεργάτες του προέδρου είναι ξεκρέμαστοι και απροστάτευτοι στο έλεος του καθενός, οι φήμες για την κόντρα του με τους σωματειακούς κτύπησαν κόκκινο, οι ψίθυροι γύρω από το μέλλον του στην Ομόνοια γιγαντώνονται και ο ίδιος απέχει, τόσο που νομίζεις ότι εξαφανίστηκε.
Στείλε ένα σημάδι κύριε Παπασταύρου, ας είναι και Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του τύπου… «Ομονοιάτες και Ομονοιάτισσες, φέτος ο Άγιος Βασίλης δεν θα έρθει» και καλορίζικο θα ναι. Ok Mr… όλα καλά;
