Ο γιατρός του Ντιέγκο Μαραντόνα, Λεοπόλδο Λούκε, μίλησε για τη σχέση που είχε με τον Αργεντινό αλλά και για τα όσα ακριβώς συνέβησαν από τη μέρα που χειρουργήθηκε μέχρι τη μέρα που έφυγε από τη ζωή.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε:
Για την ημέρα που λογομάχησε με τον Μαραντόνα: «Ο Ντιέγκο με πέταξε έξω από το σπίτι του πολλές φορές και μετά με καλούσε. Η σχέση μου μαζί του ήταν πατέρα – γιου. Αν δεν ήμουν εγώ, ο Ντιέγκο δεν θα έκανε το παραμικρό για την υγεία του. Ας λένε τις ηλιθιότητες που λένε, πιο πολύ κακό κάνουν στον Ντιέγκο. Εκείνη τη μέρα λοιπόν, του καυγά, πήγα ως συνήθως να τον δω και έγινε ό,τι έγινε. Όταν αρρώστησε, τους πέταξε όλους έξω από το σπίτι και είπε: «Δεν θέλω να είναι εδώ κανείς». Ποιος θα μπορούσε μόνο να είναι εκεί; Εγώ.
Πήγα και μου είπε: «Λούκε, άσε με μόνο». Δεν ήθελε ούτε τις κόρες του να δει. Εκείνη τη μέρα με έβγαλε έξω κι εμένα. Εγώ επέμεθνα γιατί ήξερα ότι χρειάζεται βοήθεια. Ο Ντιέγκο σιχαινόταν τους γιατρούς, σιχαινόταν τους ψυχολόγους. Με εμένα ήταν διαφορετικά γιατί εγώ ήμουν γνήσιος. Είχε πολλά προβλήματα προτού με γνωρίσει».
Για την έρευνα που έγινε εις βάρος του: «Ήρθε η αστυνομία με τρόπο που κανείς δεν περιμένει. Με τη σύζυγό του και την οικογένειά μου ανοίξαμε τις πόρτες και τους δώσαμε ό,τι πληροφορίες ήθελαν. Ανοίξαμε τα κινητά μας τηλέφωνα, όλα. Πήραν ό,τι ζήτησαν. Είναι δουλειά τους, ακολουθούν νόμιμες διαδικασίες τις οποίες δεν θα κριτικάρω. Ξέρω τι έκανα, ξέρω πώς το έκανα. Τι έκανα με τον Ντιέγκο και για τον Ντιέγκο μέχρι την τελευταία στιγμή. Είμαι απολύτως σίγουρος πως έκανα το καλύτερο για τον Ντιέγκο, το καλύτερο που θα μπορούσε να γίνει».
Για τα όσα έγιναν από τη μέρα που χειρουργήθηκε ο Μαραντόνα μέχρι τη μέρα που πέθανε: «Το μόνο που καταφέραμε ήταν να βάλουμε δίπλα του μια νοσοκόμα, θέλαμε τη συναίνεσή του. Είχε νευροχειρουργική απαλλαγή. Τα υπόλοιπα είναι προτάσεις και ο ασθενής απλά χρειάζεται να το θέλει. Εγώ ήμουν αυτός που τον πήγα στην κλινική, που μπήκα στο δωμάτιό του και τον πήγα στο νοσοκομείο. Έπρεπε να πείσει τον εαυτό του να βελτιωθεί. Πώς πείθεις κάποιον έτσι; Ο ρόλος μου ήταν να μπορώ να κάνω τον Ντιέγκο να καταλάβει τα πράγματα. Δεν μπορούσε να μεταφερθεί σε νευροψυχιατρικό νοσοκομείο επειδή δεν υπήρχε ιατρικό κριτήριο και ένα κέντρο αποκατάστασης απαιτεί τη θέληση του Ντιέγκο. Αλλά ο Ντιέγκο θα μπορούσε να διαλύσει τα πάντα και δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα».
Στη συνέχεια συμπλήρωσε: «Δεν έγινε ιατρικό λάθος από κανέναν. Ο Ντιέγκο υπέστη καρδιακή προσβολή. Ένας ασθενής με τα χαρακτηριστικά του, αυτός είναι ο πιο συνήθης λόγος για να πεθάνει. Κάθε προσπάθεια έγινε για να μειωθεί αυτή η πιθανότητα. Η κλινική έκανε ό,τι καλύτερο γινόταν. Τον κράτησα στην κλινική όσο περισσότερο μπορούσα. Και αυτό που πετύχαμε μαζί ήταν να πείσουμε τον Ντιέγκο να του βάλουμε δίπλα του ανθρώπους. Ο Ντιέγκο ήθελε κακή ζωή. Προσπάθησα να είμαι δίπλα του. Του έλειπαν πολύ οι γονείς του».
to10.gr
