Ανδρέας Βιολάρης
Πρέπει να ομολογήσω πως με μεγάλη χαρά και ικανοποίηση διαπίστωσα πως η πρώτη κλήση του μας ομοσπονδιακού τεχνικού προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον και πολλά σχόλια από πλευράς κόσμου. Ωστόσο, πολύ γρήγορα άλλαξα άποψη και διαπίστωσα πως η συντριπτική πλειοψηφία δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για την Εθνική μας ομάδα, παρά μόνο να ικανοποιήσουν τα οπαδικά τους κόμπλεξ και να λούσουν με την γνωστή τοξικότητα (που συναντάμε σχεδόν καθημερινά στο κυπριακό ποδόσφαιρο) το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα και τη νέα προσπάθεια που επιχειρείται.
Εδώ να τονίσω πως είμαι εξ αυτών που έχουν κουραστεί να ακούν δηλώσεις και υποσχέσεις για «νέο ξεκίνημα» ή «νέα προσπάθεια» και στο τέλος να αποδεικνύεται ότι τελικά είναι μια από τα ίδια! Αυτή τη φορά όμως γίνεται πραγματικά μια νέα προσπάθεια, με πολλούς νεαρούς ποδοσφαιριστές οι οποίοι ξεπροβάλλουν από τις ακαδημίες των (μεγάλων) ομάδων, οι οποίοι παίρνουν ευκαιρίες και δείχνουν να έχουν το ταλέντο και την προσωπικότητα να ανταποκριθούν.
Γίνεται μια καινούργια αρχή και με ένα νέο προπονητή με συγκεκριμένη φιλοσοφία και εμπειρία. Στην επταετή παρουσία του στην εθνική U21 του Βελγίου πέρασαν από τα χέρια του αρκετοί από τους αστέρες που είναι βασικά στελέχη της Νο1 εθνική ομάδα στον κόσμο από το 2018 μέχρι σήμερα (με βάση της κατάταξης της UEFA)!
Γνωρίζοντας πολύ καλά το παρελθόν και το έργο του, μαθαίνοντας πως σκέφτεται και πως λειτουργεί, τόσο μέσα από συζητήσεις με άτομα που είναι κοντά του, αλλά και σε κατ’ ιδίαν συζήτηση που είχα πρόσφατα με τον κ. Βάλεμ (σ.σ. η αλήθεια είναι πως ήταν πολύ σύντομη για να χωρέσουν μέσα όλες οι ιστορίες και εικόνες που κουβαλά από τη συνύπαρξη του με ποδοσφαιριστές και προσωπικότητες όπως οι Μπουφόν, Κρέσπο, Ορτέγα, Ντίνο Μπάτζιο, Καναβάρο, Τουράμ και άλλοι), πείστηκα για το πλάνο και τις προθέσεις του και αναμένω με τεράστιο ενδιαφέρον να το δω να παίρνει μορφή και ακολούθως να το κρίνω.
Η φιλοσοφία Βάλεμ και ο... Σακέτι
Ξεφύγαμε όμως από το θέμα μας. Αν και δεν πρέπει να παραγνωριστεί και να υποτιμηθεί το γεγονός ότι έχει συνυπάρξει με μερικούς από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές της εποχής τους, ούτε και η συνεισφορά του στις εθνικές ομάδες του Βελγίου. Πάμε στο ζουμί…
Το γεγονός ότι πολλοί διαμαρτυρήθηκαν για τη μη κλήση του Χ ή του Ψ ποδοσφαιριστή, δεικνύει ότι υπάρχει υλικό. Σαφώς και θα μπορούσε να καλέσει τον Βασίλη Παπαφώτη, τον Δημήτρη Θεοδώρου, τον Ιωάννη Κωστή, τον Μιχάλη Ιωάννου και αρκετούς άλλους ποδοσφαιριστές.
Έντονη συζήτηση έγινε και για τη μη συμπερίληψη του Εστεμπάν Σακέτι στην πρώτη κλήση. Προφανώς αυτοί που περίμεναν ότι θα έπαιρνε κλήση ο -σχεδόν 35χρονος- Αργεντινός δεν γνώριζαν τη φιλοσοφία και τις προθέσεις του Ομοσπονδιακού μας. Ο 48χρονος Βέλγος ξεκαθάρισε από την πρώτη στιγμή πως θέλει να δουλέψει κυρίως με νεαρούς και με αυτούς να χτίσει την εθνική του μέλλοντος. Καλώς ή κακώς, μας αρέσει ή δεν μας αρέσει, αυτό είναι το πλάνο του. Το ετοιμάζει εδώ και μήνες και πλέον έφτασε η ώρα να αρχίζει να το υλοποιεί.
Δικαιολγημένη η προκατάληψη
Το στενάχωρο είναι πως πολλοί βλέπουν σκοπιμότητες, σκιές και φαντάσματα πίσω από την πρώτη του κλήση. Ως ένα βαθμό αναμενόμενα θα έλεγα. Όχι γιατί ο Βάλεμ έχει δώσει αφορμές, αλλά γιατί υπάρχει προκατάληψη η οποία πηγάζει από το... αμαρτωλό παρελθόν του των εθνικών μας ομάδων, ειδικά στις μικρότερες ηλικίες.
Δεν είναι κοινό μυστικό ότι στο παρελθόν υπήρξαν πιέσεις και παρεμβάσεις από ομάδες, παράγοντες και μάνατζερ. Γίναμε ακόμα και μάρτυρες απειλών (ή και βομβιστικών επιθέσεων!!) από ανθρώπους του υπόκοσμου για να συμπεριληφθούν στις κλήσεις Ομοσπονδιακών συγκεκριμένοι παίκτες.
Στο παρελθόν, μάλιστα, είχαμε και το απίθανο περιστατικό με προπονητή να ακυρώνει κλήση συγκεκριμένου ποδοσφαιριστή (ο οποίος σήμερα διαπρέπει στα κυπριακά γήπεδα) για να τον αντικαταστήσει με γιο διευθυντή τράπεζας, παίρνοντας ως αντάλλαγμα διευκολύνσεις για δάνεια που διατηρούσε στον τραπεζικό οργανισμό!
Δεν ιδρώνει το αφτί του Βάλεμ
Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι οι γνωστοί – άγνωστοι προσπάθησαν να επηρεάσουν και το νέο Ομοσπονδιακό προπονητή. Μετέφεραν μηνύματα ή ζήτησαν και κατ’ ιδίαν συναντήσεις μαζί του για να τον... πείσουν να καλέσει συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές.
Ο Βέλγος δεν μπήκε καν στον κόπο να ακούσει τις «εισηγήσεις» τους, έστω για τους τύπους ή από ευγένεια. Δεν τον ενδιαφέρουν οι δημόσιες σχέσεις, Ούτε ήρθε στην Κύπρο για να κάνει φίλους. Έκανε από την αρχή ξεκάθαρο ότι δεν θα δεχθεί την παραμικρή παρέμβαση και το έκανε πράξη από την πρώτη του κλήση. Ακόμα και η ηγεσία της ΚΟΠ, συμπεριλαμβανομένου του Γιώργου Κούμα, ενημερώθηκε για τα ονόματα που συμπεριλήφθηκαν στην πρώτη του κλήση την ίδια ώρα που την μαθαίναμε και εμείς, στην συνέντευξη Τύπου της περασμένης Παρασκευής.
Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι το 95% των ονομάτων που κάλεσε για τα επικείμενα παιχνίδια με Μαυροβούνιο και Αζερμπαϊτζάν θα ήταν στην κλήση του και για τα φιλικά του περασμένου Μάρτη, τα οποία ακυρώθηκαν λόγω πανδημίας. Μοναδική ίσως εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση του Γιάννη Σατσιά, ο οποίος συστήθηκε στο ευρύ ποδοσφαιρικό κοινό αυτό το καλοκαίρι.
Η παρουσία του 17χρονου μέσου στα φιλικά και επίσημα παιχνίδια του ΑΠΟΕΛ προσέλκυσαν το ενδιαφέρον του Ομοσπονδιακού μας προπονητή και ήθελε να τον δει και από κοντά και να διαπιστώσει αν μπορεί να τον υπολογίζει για τα επόμενα παιχνίδια και χρόνια.
Όσοι βλέπουν σκιές και σκοπιμότητες πίσω από την κλήση του Γιάννη Σατσιάς, λόγω του επιθέτου που κουβαλά ή γιατί ο πατέρας του είναι ομοσπονδιακός στην Κ16, πλανώνται πλάνην οικτράν και την ίδια ώρα αδικούν τον Γιόχαν Βάλεμ και τη νέα του προσπάθεια.
Πάνω από όλα όμως, αδικούμε τον ίδιο τον Γιάννη. Την ώρα που βλέπει να γίνονται πραγματικότητα τα πρώτα του ποδοσφαιρικά όνειρα, ακούει και διαβάζει τα προσβλητικά σχόλια του κάθε πονεμένου.
Στο ποδόσφαιρο (και τον αθλητισμό γενικότερα) όπως και στο κόσμο της τέχνης, δεν χωράνε ρουσφέτια. Το γήπεδο ή η σκηνή θα σε καταπιεί αν δεν έχεις το απαιτούμενο ταλέντο. Και το κοινό θα κράξει τον αθλητή ή τον καλλιτέχνη αν είναι κατώτερος των προσδοκιών. Αυτό θα συμβεί και με τον κάθε νεαρό ποδοσφαιριστή που θα πάρει κλήση για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα ή ευκαιρίες στην ομάδα που ανήκει.
Καλό θα ήταν να δείξουμε υπομονή και εμπιστοσύνη στους νεαρούς, αλλά και το νέο Ομοσπονδιακό και την προσπάθειά του. Και ο χρόνος θα δείξει αν οι επιλογές και το έργο του θα τον δικαιώσουν ή όχι.
Μέχρι τότε, κάτω τα χέρια από τον Γιάννη και τον κάθε Γιάννη. Σαφώς και αποτελεί δημοκρατικό δικαίωμα του καθενός να εκφράζει την άποψή του και να κάνει κριτική. Δεν έχει, όμως, κανένα δικαίωμα να παίζει με τις ψυχές νεαρών ποδοσφαιριστών και να προσπαθεί να καταστρέψει καριέρες.
