Χρήστος Ζαβός
Από timing; Ποιο σκατά δεν γίνεται. Ανάμεσα στα δύο πρώτα επίσημα ματς της σεζόν, να καίγεται η «πατάτα» που κουβαλάς μήνες στα χέρια σου, μοιάζει με σαμποτάζ που έκανε ο πιο μοχθηρός αντίπαλος σου. Δεν έφτανε αυτό, κάηκε και το Σούπερ Καπ, με «καμένη» κιόλας εμφάνιση.
Από άποψης κλίματος εντός του κόσμου; Κάηκε η «πατάτα» και ανέδειξε διχόνοια, στρατόπεδα, αναθεματισμούς και κυρίως ένα κύμα αμφισβήτησης προς όλους και όλα. Από τον Παπασταύρου και το Λένον ή τον Γρηγόρη μέχρι τον ίδιο τον Λοίζου και τους συγγενείς του.
Από timing; Από άποψης κλίματος εντός του κόσμου; Στο αγωνιστικό; Η «καυτή πατάτα» πλέον κάηκε… αφήνοντας την Ομόνοια και το Λοίζου να τα βρουν. Είτε έτσι, είτε αλλιώς...
Ως προς το αγωνιστικό κομμάτι; Σκατά και πάλι. Δεν είναι ότι ο Λοίζου είναι μια ομάδα μόνος του, είναι όμως ο βασικός δεξιός εξτρέμ και είναι επίσης μια σούπερ μονάδα για την Ομόνοια απέναντι στην όποια ευρωπαϊκή ομάδα. Θεωρητικά στην ομάδα αυτή τη στιγμή αντί- Λοίζου δεν υπάρχει. Επί τούτου κολλάει και η γκρίνια για τον προγραμματισμό και τις μεταγραφές που δεν έγιναν έγκαιρα κάνοντας τα πράγματα πιο καμένα, από καμένα.
Ως προς το κεφάλαιο Λοίζου; Χειρότερα δεν γίνεται. Δεν ήθελε και πολύ, ο μικρός Ομονοιάτης έγινε κόκκινο πανί για τους περισσότερους που στο καμένο μυαλό τους, μοιάζει ολοκληρωτικά καμένη υπόθεση. Το τι διαβάζεις και τι ακούς για τον μικρό… μόνο εμετός. Για το αγωνιστικό κομμάτι που είναι και το ουσιώδες, να είσαι στην Κ19, την ίδια ώρα που οι συνάδελφοι σου μπαίνουν στο αεροπλάνο για να παίξουν με Βέλγους που πέρσι σε ήθελαν, μόνο κατάθλιψη σε πιάνει.
Για την ίδια την Ομόνοια; Οι ίδιοι ομολογούν στην ανακοίνωση τους ότι γνώριζαν πως κράταγαν την «καυτή πατάτα» στα χέρια τους μα εκ του αποτελέσματος αντί για να την σώσουν, κάηκαν και οι ίδιοι. Τι το δέκα το καλό του πρόσφεραν, τι ανανεωμένη πρόταση που κατέθεσαν, αυτή τη στιγμή έχουν ένα από τα πιο σημαντικά περιουσιακά στοιχεία τους, καμένο.
Ανάμεσα στο καμένο πεδίο που δημιουργήθηκε, φύτρωσαν δύο καλά στοιχεία. Το πρώτο είναι ότι η Ομόνοια επιτέλους γνωστοποίησε τη θέση της επί του θέματος, στερώντας από τον καθένα να παίζει παιγνίδια εις βάρος της ή και να πλάθει μαλακίες στο τετράγωνο.
Το δεύτερο έχει να κάνει ότι εδώ που έφτασε το πράγμα δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από το να βρεθεί μια λύση. Υπό το φως πια της δημοσιότητας, Ομόνοια και Λοίζου καλούνται να καταλήξουν κάπου, χωρίς πια να υπάρχει καμία «καυτή πατάτα» αφού ότι κάηκε, κάηκε.
Η δε Ομόνοια καλείται να επανακτήσει το δικαίωμα της να εκμεταλλευτεί, αγωνιστικά ή οικονομικά ένα δικό της δημιούργημα. Ακόμη και αν αυτό μοιάζει δύσκολο, πρέπει να υπάρξουν εκείνοι οι ελιγμοί και υποχωρήσεις που θα ωφελήσουν την ομάδα έστω και στο ελάχιστο. Στη χειρότερη και αν η μεριά του παίκτη παραμένει αμετάπειστή ας επωμιστεί η ίδια η διοίκηση το περσινό της λάθος που δεν φρόντισε να πωλήσει τον μικρό στην μεγαλύτερη αξία του. Ας βρει τον τρόπο να τον παραχωρήσει και ας μάθει από τα λάθη της.
Από τη μεριά του Λοίζου η στάση του, έτσι όπως περιγράφεται μέσα από την ανακοίνωση της Ομόνοιας μόνο βοηθητική δεν είναι για τον μικρό, που στο κάτω, κάτω μοιάζει ο μοναδικός χαμένος. Καλό είναι να ξέρουν ότι η αγωνιστική ή οικονομική επιτυχία, κατορθώνεται βήμα, βήμα για να μπορέσει έτσι να δημιουργηθεί και το σωστό υπόβαθρο. Δεν είναι Τζόκερ, μήτε Λόττο η επαγγελματική ζωή ενός παίκτη. Είναι ένας Γολγοθάς που τα πάντα κερδίζονται με κόπο και υπομονή.
Αυτή τη στιγμή ο Λοίζου είναι Κύπρο με την Κ19. Ας υποθέσουμε, ότι ο παίκτης έμενε επικεντρωμένος στις υποχρεώσεις του και ότι αύριο θα παίξει στο Βέλγιο. Σε μια από τις γνωστές επελάσεις του από δεξιά, κάνει γιο- γιο την αντίπαλη άμυνα και τους καρφώνει διαμορφώνοντας το τελικό 0-1. Δεν ήθελε και πολύ αφού είναι παικταράς αναγκάζει τους Β΄έλγους ξανά- μανά, ν' ανοίξουν τον φάκελο αγοράς του μικρού Κύπριου.
Αλήθεια λαμβάνοντας υπόψη το πιο πάνω σενάριο, υπάρχει κανείς Γρηγόρη, Παπασταύρου, Ομόνοια ή και η Κύπρος γενικότερα, που θα μπορούσε να περιορίσει τον Λοίζου και τον κάθε Λοίζου; Την τύχη και τις ελπίδες σου τις κυνηγάς μέχρι το τέλος... ακόμη και αν νιώθεις ότι σε αδικούν.
Όπως και να έχει, υποθετικά υπάρχει και αυτό το στόρι που δεν μοιάζει εξωπραγματικό. Αντιθέτως είναι πέρα για πέρα ρεαλιστικό, μα οι του τριφυλλιού και η μεριά του Λοίζου φρόντισαν να το διαγράψουν. Αντί γι’ αυτό το σενάριο, ο ένας έμεινε στην Κύπρο με την Κ19 και στην Ομόνοια τρέχουν να σώσουν ότι δεν κάηκε. Δεν μπορεί κάποιος κάνει λάθος και μάλιστα μέγα…
