Χρήστος Ζαβός
Συγχωρέσε με για τα’ αγγλικά αποτελεί μέγα δημοσιογραφικό σφάλμα να τα χρησιμοποιείς σε ελληνόφωνη κοινωνία, αλλά με Μπεργκ και rotation, σκέφτηκα μήπως είναι πιο συμβατή όλη αυτή η αγγλικούρα.
Ούτε και να νομίσεις ότι πλέον ανήκω στο γκρουπ των άσχετων που κάθε φορά που έρχεται ένα ανεπιτυχές αποτέλεσμα, θεωρούν ότι μπορεί να λύσουν το περιβαλλοντικό πρόβλημα της ανθρωπότητας και έχουν άποψη για το λιώσιμο των πάγων στον Βόρειο Πόλο.
Εννοείται ότι ο τίτλος του κειμένου δεν έχει καμία επιθετική διάθεση και ούτε πάσχουμε από μεγαλομανία, θεωρώντας ότι είμαστε οι κατάλληλοι για να υποδείξουμε στον Μπεργκ πως θα κοουτσάρει την ομάδα ή πως θα εφαρμόσει το περιβόητο rotation.
Κάποιες απλά επισημάνσεις θέλουμε να κάνουμε, ως άτομα- επαγγελματίες που παρακολουθούμε την Ομόνοια σε κάθε της ματς και θέτουμε το θέμα προς συζήτηση.
Αρχικά να σου ξεκαθαρίσω ότι άμα κανείς νομίζει ότι η Ομόνοια θα παίξει σπουδαία μπάλα μέχρι τον Δεκέμβριο, έχω να του προτείνω το σπουδαίο βιβλίο του Γάλλου Ντομινίκ Εντ, «Οι καπετάνιοι» για να διαβάσουν λίγη ιστορία σχετικά με το πως ο Ε.Λ.Α.Σ αντιστάθηκε των Ναζί κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Το ποδόσφαιρο ας το αφήσουν και καλύτερα θα ήταν γι’ αυτούς, ν’ ασχοληθούν με πιο ουσιώδη πράγματα όπως είναι η γνώση της ιστορίας.
Δεν υπάρχει περίπτωση, στο χρονικό διάστημα μέχρι τις γιορτές, με την Ομόνοια να παίζει σε υψηλό επίπεδο από τα τέλη του Αυγούστου και παιγνίδια να διεξάγονται λες και είναι ιδιαίτερα αγγλικών, δύο φορές την εβδομάδα επί εποχής μάλιστα κωρονοϊού, να πιάσει υψηλή απόδοση. Αν νομίζει κανείς κάτι διαφορετικό… είπαμε βιβλία άμα θέλει και κινηματογράφο αν του προτείνουμε.
Αυτό που ως μοναδική επιλογή έχει το οικοδόμημα της Ομόνοιας ενώπιον της όλο αυτό το διάστημα περιγράφεται με μια μόνο λέξη.. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ.
Διαχείριση του ρόστερ, της κούρασης, των αγώνων, των τραυματισμών, των μέτρων προφύλαξης για τον ιό, των κρουσμάτων, των αποτελεσμάτων και πάει λέγοντας.
Συγχωρέσε με που είμαι τόσο απόλυτος, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Και δεν υπάρχει άλλη επιλογή γιατί το πρωτάθλημα το θέλουν, όχι μόνο οι πράσινοι αλλά και ο Απόλλωνας και η Ανόρθωση. Δεν αναφέρω τον ΑΠΟΕΛ, αλλά δεν μπορώ να τον αγνοήσω κιόλας.
Όπως και να έχει, αν θες να πας του χρόνου ξανά μανά στα σαλόνια της Ευρώπης, θα πρέπει να το κατακτήσεις. Και θα πρέπει να το κατακτήσεις γιατί είσαι η Ομόνοια και εδώ και δέκα χρόνια δεν το έχεις ακουμπήσει. Για μένα ο δεύτερος λόγος είναι πιο σοβαρός... για τον Παπασταύρου, τους οικονομικούς διευθυντές, γενικότερα την ομάδα ενδεχομένως ο δεύτερος λόγος να είναι πιο σημαντικός, μα δεν έχει και πολλή σημασία.
Άρα παραμένοντας συγκεντρωμένος στο στόχο για το πρωτάθλημα, η όποια απώλεια βαθμών μπορεί να είναι μοιραία. Στο εύχομαι, οι δύο αυτοί πόντοι με το Παραλίμνι να μην είναι… να είμαστε καλά θα τα πούμε τον Μάη.
Αντιλαμβάνομαι πλήρως, ότι το δέλεαρ της καλής πορείας στο Γιουρόπα είναι πέρα για πέρα υψηλό για όλους όσους ασχολούνται με το άθλημα. Από τον προπονητή μέχρι και τον Παπασταύρου.
Και είναι επίσης ευνόητο ότι εύκολα μπορεί να παρασυρθούν, ιδιαίτερα δε, όταν παίρνεις ισοπαλία με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα και έρχεται η Αϊντχόφεν κατακερματισμένη από τον ιό στο ΓΣΠ.
Είναι τέτοιες οι συνθήκες που διαμόρφωσε η ίδια η ομάδα που το «μέλι» της Ευρώπης σε δελεάζει, όπως τον τζογαδόρο η τράπουλα.
Αλλά σε αποσυντονίζει από τον πρώτο στόχο, που νομίζω ότι δεν είναι άλλος από το πρωτάθλημα. Και στο ματς με την Ένωση, θεωρώ ότι δεν κατάφεραν ν’ απαλλαγούν από τον πειρασμό της Ευρώπης.
Είναι πασιφανές ότι η ομάδα, οι παίκτες αλλά και ο προπονητής έπαιζαν μεν με τους Παραλιμνίτες, την ίδια ώρα όμως είχαν στο μυαλό τους, τους Θεσσαλονικείς και τους Ολλανδούς που έρχονται. Μ’ αποτέλεσμα να στραβώσει και να κλαίνε όλοι μαζί την απώλεια των δύο βαθμών.
Σιγά, σιγά θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν και οι ίδιοι τι θέλουν. Σε τέτοιο σημείο που προσωπικά εύχομαι να μην κερδίσεις το ματς της Πέμπτης, γιατί άμα όντως αυτό γίνει, τότε το πρότζεκτ «Γιουρόπα» και το πρότζεκτ «πρωτάθλημα» θα συμπτυχθούν και με συγχωρείς θα γίνει της πουτάνας.
Μπορώ να σου μιλήσω και για πολλά άλλα θέματα που αφορούν την ομάδα, αλλά αυτό που προέχει είναι αυτό που λέμε rotation. Τη διαχείριση δηλαδή του ρόστερ.
Και αν στα δύο ματς με Πάφο και ΑΕΚ, ο Μπεργκ υποχρεωτικά προέβη σε βαθύ rotation αφού η ομάδα είχε ως μοναδικό στόχο την είσοδο στους ομίλους, με την Ένωση αλλά και με τις υπόλοιπες ομάδες που ακολουθούν, το rotation θα πρέπει να λάβει μια πιο ήπια μορφή.
Αντί δηλαδή να συμπτυχθούν τα δύο πρότζεκτ με κίνδυνο να χαθούν και τ’ αυγά και τα καλάθια, ας συμπτυχθούν οι θεωρητικά βασικοί της ενδεκάδας με τους υπόλοιπους για να διατηρηθεί η συνοχή στο σύνολο και να αποτραπούν αποτελέσματα τύπου Ένωσης.
Γιατί έχω την εντύπωση ότι και ο Τζόρντι μπορούσε να ξεκινήσει και ο Παπουλής και κυρίως ο Ντουρίς. Ναι, ο Ντουρίς. Γιατί μπορεί να μην διακρίνεται στο ματς με τον Ολυμπιακό σε Πειραιά ή Λευκωσία, αλλά στην Κύπρο και με την ομάδα να μοιάζει άδεια και ακίνδυνη στην περιοχή, ο Σλοβάκος θα μπορούσε να προσφέρει πολύ περισσότερα.
Χίλιες σέντρες από τα’ αριστερά, χίλιες από τα δεξιά ήσουν τόσο ακίνδυνος μες στην περιοχή όπως ένα Τσιουάουα που γαβγίζει.
Και άμα είναι να μιλήσουμε επίσης για ένα ακόμη θέμα, να σου πω το εξής. Αν το πρωτάθλημα κρινόταν από τις στημένες φάσεις, μπορεί και να μην έμπαινες εξάδα. Ενώ στην Ανόρθωση σκοράρουν μόνο από στημένα με τους Βργκτς και Σίντεφελντ, να αποτελούν συνεχή κίνδυνο, η φετινή Ομόνοια εξαρτάται αποκλειστικά από το αριστερό πόδι του Ζόρντι άντε και κανά απευθείας φάουλ του Μποτεάγκ. Ενώ οι άλλοι, αλλά και του Σοφρώνη κυνηγούν το γκολ λυσσασμένα είτε από κόρνερ, είτε από φάουλ.
Αυτά. Ούτε η καταστροφή του κόσμου ήρθε, ούτε και χάθηκε κάτι. Πρέπει όμως σιγά, σιγά να μπει το πράγμα στη σωστή του βάση. Που κατά την άποψη μου η βάση αυτή δεν πρέπει να περιλαμβάνει τίποτα άλλο πέραν της κατάκτησης του πρωταθλήματος. Για 1948 λόγους. Με rotation ή χωρίς rotation. Που άμα γίνει πιο ήπιο και κυρίως προσαρμοστεί για τον στόχο του πρωταθλήματος, μάλλον θα ωφελέσει την ομάδα...
