Χρήστος Ζαβός
Ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει. Η πραγματικότητα όμως είναι μια και όποιος δεν θέλει να την δει κατάματα ή στρουθοκαμηλίζει ή υπεκφεύγει ή απλά φροντίζει να διαμορφώνει τα δεδομένα απλά και μόνο για να βολευτεί.
Η περίπτωση «απαγωγής» του Ουζόχο από το Ηλίας Πούλλος, είναι γεγονός και όποιος προσπαθεί να το υποτιμήσει απλά ανήκει στ’ άτομα της πιο πάνω κατηγορίας. Δικαιολογίες του τύπου « μα τι να τον κάνω;», « είμαι κλειστός με Φαμπιάνο», «σιγά τον τερματοφύλακα» θυμίζουν κάποιον κερατά που οραματίζεται ερωτικά ταξίδια με την άπιστη στην Καραϊβική για να ξεχάσει τον πόνο του.
Γιατί τον Ουζόχο μέχρι και το περασμένο Σάββατο τον είχαν στην αγκαλιά τους. Και από τον καιρό που τραυματίστηκε, τον φρόντισαν, του έδωσαν αγάπη, τον είχαν στα όπα, όπα, τον βοήθησαν και στη ψυχολογία, τον έτρεχαν σε φυσιοθεραπευτές και γιατρούς ενώ μέχρι και με τη Λα Κορούνια μίλησε ο ίδιος ο Παπασταύρου για τον αποκτήσει δίνοντας μάλιστα και μεγάλο ποσό, χωρίς όμως να ανταποκρίνονται.
Το πλάνο ήταν το εξής. Φαμπιάνο και μέχρι τον Οκτώβρη ή Νοέμβρη που με το καλό θα επέστρεφε ο Νιγηριανός, η Ομόνοια θα διέθετε το ισχυρότερο δίδυμο πορτιέρο στο πρωτάθλημα. Συν το γεγονός ότι θα είχε στις τάξεις της έναν 21χρονο Μουντιαλικό τερματοφύλακα που ενδεχομένως και με τις σωστές κινήσεις θα αποτελούσε το ακριβότερο περιουσιακό στοιχείο της ομάδας.
Όλα αυτά όμως πλέον δεν ισχύουν. Ο ΑΠΟΕΛ έκανε την κίνηση και πλέον θεωρείται αντίπαλος. Και εννοείται ότι δεν είναι το τέλος του κόσμου, ούτε ότι η ομάδα πλήγηκε ανεπανόρθωτα, ούτε ότι οι άνθρωποι της πρέπει να τεθούν υπό αμφισβήτηση.
Από την άλλη όμως το χαστούκι που εισέπραξαν από τον αντίπαλο πρέπει να αποτελέσει την αιτία για να μάθουν και κυρίως ν’ αντιληφθούν τις δυνάμεις τους αλλά και του αντιπάλου.
Τον τελευταίο καιρό κάποιοι ξέφυγαν. Θεώρησαν ότι ο Παπασταύρου είναι ο Ριμπολόβλεφ και μπορεί ν’ αγοράσει την Κύπρο, πουλώντας την στους Κινέζους ή στους Αμερικάνους. Το χειρότερο δε, υποτίμησαν τις δυνατότητες του αντιπάλου. Ενός δηλαδή ατόμου που πουλά παίκτες από τον καιρό της δραχμής και που γνωρίζει το ποδοσφαιρικό παζάρι όσο ο Εσκιμώος τον πάγο.
Αυτή ακριβώς η τάση να αλλοιώνεται η πραγματικότητα, πρέπει άμεσα να εξαφανιστεί από την ομάδα γενικότερα. Από τον τελευταίο οπαδό μέχρι και τον Παπασταύρου και τον Λάρκου.
Αρχικά έχω την εντύπωση ότι θα πρέπει να επανεξετάσουν με ποιους συνεργάζονται και ποιους εμπιστεύονται. Γιατί μπορεί ο καθένας να ρίξει τις ευθύνες σ’ έναν 21χρονο, αλλά πίσω απ’ αυτόν υπάρχουν τα άτομα που κινούν τα νήματα της ποδοσφαιρικής του καριέρας. Και πιθανόν να τον έσπρωξαν στην αγκαλιά του ΑΠΟΕΛ, για λόγους που μόνο αυτοί γνωρίζουν. Οι άνθρωποι της Ομόνοιας θα πρέπει ν’ αναθεωρήσουν πράγματα και καταστάσεις εάν όντως καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι συνεργάτες του δεν κινήθηκαν κόντρα στα συμφέροντα τους.
Κυρίως όμως πρέπει να παραμείνουν ψύχραιμοι. Γιατί άμα παίξουν στο γήπεδο του αντιπάλου θα χάσουν. Εάν δηλαδή για παράδειγμα ο Πρόδρομος Πετρίδης προτίθεται να σκάσει πακτωλό χρημάτων για να αποκτήσει τον Ακιντόλα και οι της Ομόνοιας τον ακολουθήσουν… τότε ποντάρω όλα μου τα λεφτά ότι θα χάσουν. Να παίξεις στον Πετρίδη στο γήπεδο του, χάνοντας τη ψυχραιμία σου, το μόνο που θα πάθεις είναι να φας τα μούτρα σου. Άμα δηλαδή σε παρασύρει στους ρυθμούς του, τότε πάει… σχόλασες.
Επίσης μέσα από συμβάν με τον Ουζόχο θα πρέπει να λάβουν υπόψη και τι λένε στον κόσμο. Εδώ ολόκληρη η Κύπρος γνώριζε και μπορώ να σου παρουσιάσω σωρεία δημοσιευμάτων που έφεραν τον Ουζόχο να έχει συμφωνήσει με τον ΑΠΟΕΛ και ποτέ δεν φρόντισαν να βγουν από τον χορό, πιστεύοντας τον κάθε μάνατζερ ή ακόμη και τον ίδιο παίκτη.
Έπαιξαν και έπληξαν τη δημόσια εικόνα τους αλλά και της ομάδας. Δεν ξέρω πως και τι, θα μπορούσαν όμως με τους ανάλογα σωστούς χειρισμούς να βγάλουν την αφεντιά τους έξω από τον χορό.
Ότι δηλαδή έπαθαν με τον Ουζόχο να μην το επαναλάβουν με τον Ακιντόλα. Και όπως εξηγώ πιο πάνω, δεν εννοώ να μπουν στην διαδικασία πλειστηριασμού με τον ΑΠΟΕΛ, αλλά να φροντίσουν να λειτουργήσουν με σύνεση. Και ξανά λέω… να φτιάξουν την δημόσια εικόνα τους και το τι λένε στον κόσμο.
Η ήττα ή τα χαστούκια στη ζωή, δεν είναι απαραίτητα το χειρότερο πράγμα στον κόσμο. Αντιθέτως, αποτελούν την καλύτερη αιτία για να μετρήσεις τις δυνάμεις σου και να προσγειωθείς στην πραγματικότητα.
Και στην Ομόνοια δεν έχουν άλλη επιλογή. Αν δεν αντιληφθούν, παραδεχθούν και ακολούθως διορθώσουν τα λάθη τους, τότε κάποιος Πετρίδης θα τους περιμένει στη γωνία. Και για να συμβεί αυτό χρειάζεται πάνω απ’ όλα ψυχραιμία…
