Χρήστος Ζαβός
Το παραμύθι ξεκίνησε κάπου στις αρχές Φεβρουαρίου (δες εδώ), συνεχίστηκε γεμάτο διακυμάνσεις (δες εδώ) και ολοκληρώθηκε στις 24 Μαΐου, όπου ο αγαπημένος μας ήρωας κατάφερε με τα γαμψά του νύχια και τους ελιγμούς του να αποθεωθεί από τον «Λαό»… και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
Όπως κάθε παραμύθι έτσι και το δικό μας στόρι είχε χαρούμενο τέλος, καθώς ο κυνηγημένος και περιπλανώμενος «γάτος» κατάφερε να κερδίσει μέχρι και τον τελευταίο κάτοικο του πράσινου πλανήτη, αλλά και του «βασιλιά» και των συμβούλων του, που συναίνεσαν στη συνέχιση της συνεργασίας.
Τούτη τη φορά, ο «γάτος» μήτε περιπλανώμενος είναι, μήτε η ομάδα παραπαίει. Οι νέες περιπέτειες μοιάζουν μακράν πιο δύσκολες καθότι ηγείται της προσπάθειας να επιστρέψει η «βασίλισσα» στον θρόνο της.
Ολοκληρώθηκε έτσι η τριλογία και όπως οι Αμερικάνοι συνηθίζουν, οτιδήποτε είναι επιτυχές, αξίζει να συνεχιστεί, όσο πουλά και φέρνει λεφτά στα ταμεία.
Απομένει να δούμε, τι μας επιφυλάσσουν οι νέες περιπέτειες του Σωφρόνη, που περιλαμβάνουν το χτίσιμο της νέας ομάδας, την Ευρώπη και το κυνήγι του χαμένου θησαυρού- πρωταθλήματος. Τούτη τη φορά, ο «γάτος» μήτε περιπλανώμενος είναι, μήτε διαδέχεται την ποδοσφαιρική καρικατούρα εν ονόματι Φεράρα, μήτε η ομάδα του ψάχνει σανίδα σωτηρίας για να σωθεί.
Οι νέες περιπέτειες μοιάζουν μακράν πιο δύσκολες καθότι ο «γάτος» ηγείται της προσπάθειας να επιστρέψει η «βασίλισσα» στον θρόνο της.
Ομολογουμένως στην τριλογία της πρώτης του χρονιάς, ο Σωφρόνης προσέφερε τα μέγιστα στην ομάδα. Έδωσε πνοή και ανάσα σ’ ένα ποδοσφαιρικό κουφάρι όπως ήταν η Ομόνοια επί του Βέλγου και τελικώς πήρε το κύπελλο γράφοντας την δική του ιστορία στο πράσινο χοντρό βιβλίο των επιτυχιών.
Για να φτάσει όμως εκεί, κατάφερε να δημιουργήσει μια σοβαρή ομάδα. Αφού κόπιασε να φτιάξει τη ψυχολογία των παικτών, έδεσε το κέντρο της άμυνας του με τους Γιούστε και Νικόλα, εδραίωσε στη συνείδηση των πάντων το Νικόλα Παναγιώτου που πλέον μοιάζει κατάλληλος για την αρχηγία της Ομόνοιας στο μέλλον, ισορρόπησε μεταξύ Κίτσου και Λέζιακς με την ελπίδα ο Τσέχος να βρει τον παλιό καλό εαυτό του, ανέδειξε όλες τις ικανότητες του Μπασιρού καθιστώντας τον ηγέτη στο χώρο του κέντρου, «σοβάρεψε» το Λοίζου, μονιμοποίησε τον Ζαχαρίου, διαχειρίστηκε την παλιά καραβάνα Παπουλή, πάλεψε να κουμαντάρει την ποδοσφαιρική ποιότητα του Μπέζους, εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τη ποδοσφαιρική οντότητα που ακούει στ’ όνομα Καρίμ, προσπάθησε να μπάσει όσο γίνεται τον Ουκρανό επιθετικό και έδωσε σωρεία ευκαιριών στον Κακουλλή.
Γενικώς προσπάθησε τηρουμένων των αναλογιών να βγάλει τον καλύτερο δυνατό εαυτό της ομάδας και σε γενικές γραμμές τα κατάφερε.
Διατήρησε την αξιοπρέπεια της στα ματς των πλέι οφ, απέκλεισε ΑΠΟΕΛ, Πάφο και επικράτησε της ΑΕΛ στον τελικό και για τους πολύ σκληροπυρηνικούς που δεν είναι και λίγοι, προσέφερε ως μπόνους τις δύο ισοπαλίες με τον ΑΠΟΕΛ στο πρωτάθλημα, κόβοντας μαχαίρι την καζούρα των αντιπάλων.
Ο ίδιος πια διαθέτει φουλ αυτοπεποίθηση, δηλώνει γνώστης των αναγκών της ομάδας και του ρόστερ και μαζί με τους Σίμο Ταραπουλούζη και τα μέλη της επιτροπής προγραμματισμού είναι έτοιμος να χτίσει τη νέα Ομόνοια, την οποία όλοι περιμένουμε να βασίζεται στη φιλοσοφία του Σωφρόνη.
Επιθετική, με επιλογές στο ρόστερ και μονάδες που κάνουν τη διαφορά σε άμυνα, κέντρο, επίθεση και πίεση στο χώρο του αντιπάλου διατηρώντας τη κατοχή της μπάλας.
Οι προσδοκίες μπορεί να είναι και μεγαλύτερες αν λάβουμε υπόψη ότι στην Ομόνοια ο Σωφρόνης έδειξε σαφώς βελτιωμένος και απαλλαγμένος σε μεγάλο βαθμό από τις παθήσεις που τόσο τον ταλαιπώρησαν στο παρελθόν.
Η διαχείριση των συναισθημάτων του ήταν μακράν βελτιωμένη ενώ η αναπροσαρμογή του πλάνου κατά τη διάρκεια των αγώνων επίσης διατηρήθηκε σε υψηλά στάνταρ. Λίγο να θυμηθεί κανείς το γκολ του τελικού, θα διαπιστώσει ότι έχουν συμμετοχή οι τρεις αλλαγές του (Μπασιρού, Μπέζους, Παπουλής) και η φάση ολοκληρώνεται από την εσωτερική αλλαγή που προβαίνει (Καρίμ αντί Κακουλλή).
Βέβαια το χτίσιμο της ομάδας συνοδεύεται από ένα σωρό ερωτηματικά.
Πως θα διαμορφωθεί το τιμ των τερματοφυλάκων; Διατηρείται ως έχει ή αποχωρεί ο Ουζόχο και αναβαθμίζεται ο Παναγή;
Νοουμένου ότι ο Σοφρώνης ανέδειξε τον καλύτερο δεξί μπακ της ιστορίας (Ζοάο Πέδρο) απομένει να δούμε αν θα συμβιβαστεί με το Μάθιους.
Ποια θα είναι η τετράδα των στόπερ και αν θα εμμένει στο Γιούστε ή θα ψάξει ένα κλασάτο κεντρικό αμυντικό. Πέραν αυτού θα πλαισιώσουν ή όχι το Νικόλα, οι Λάγκ και Μίλετιτς;.
Θ’ ανανεωθεί του παικταρά Μπασιρού, ποιος θα είναι ο αντί-Παπουλής, ποιοι θα είναι οι επιθετικοί χαφ που τόσο χρειάζονται στο παιγνίδι του Σωφρόνη;
Τι θα κάνει με το Μπεζούς, τι είδους στράικερ θα έρθει στην ομάδα, πόσοι εξτρέμ θα προστεθούν και πως θα διαχειριστεί το κεφάλαιο Λέζιακς και ότι έχει να κάνει με ρόστερ;
Ανάμεσα στα πιο πάνω, είναι και ερωτήματα που με ή χωρίς το «γάτο» μοιάζουν απείρως πιο σοβαρά και επί τούτου θα περιμένουμε τις εξελίξεις στο σωματειακό- Παπασταύρου, το μπάτζετ, τη διάθεση της διοίκησης και ποια φιλοσοφία θα ακολουθηθεί κατά το καλοκαίρι. Με κερί ή χωρίς;
To be continued…
