Χρήστος Ζαβός
Κάτι τέτοια ευχόμαστε κάθε φορά που υπάρχει γιορτινή διάθεση. Οι ευχές όμως περιλαμβάνουν και την υπερβολή τους. Είναι ο παππούς 95 χρόνων και αντί να του ευχηθείς να τα εκατοστίσει , τους λες να τα χιλιάσει.
Θες μήπως να σου θυμίσω, τι ευχόσουνα 31 Δεκεμβρίου του 2019; Κάτι μαλακίες του τύπου «καλή χρονιά» και τσούγκραγες ποτήρια, ενώ η νυχτερίδα και ο παγκολίνος έκαναν πάρτυ στην Κίνα, δημιούργησαν λέει το παιδί τους τον «κορωνοϊό» και να με συγχωρέσεις… γαμήθηκε το σύμπαν.
Γι’ αυτό σου λέω, πολλές φορές οι ευχές έχουν μια ψυχοθεραπευτική ιδιότητα παρά προσεγγίζουν την πραγματικότητα.
Εξ’ ου και η ευχή στον τίτλο. Από τη μια μεριά υπάρχει το ανέφικτο, να τα χιλιάσει δηλαδή στον πάγκο της Ομόνοιας και από την άλλη η ικανοποίηση που ένας τέτοιος άνθρωπος θα παραμείνει στο ποδόσφαιρο μας. Ή ακόμη καλύτερα σ' αντίθεση με το τι συνέβαινε τις περισσότερες των φορών, εφαρμόστηκε το αυτονόητο.
Την άποψη μας για τον προπονητή Μπεργκ την έχουμε εκφράσει πολλάκις και μάλιστα ευθύς εξ αρχής. Από το πρώτο παιγνίδι με τη Δόξα ήταν, με τη Σαλαμίνα, δεν θυμάμαι, εντοπίσαμε εκείνο το προπονητικό στοιχείο που δεν πολύ συναντάς στα κυπριακά γήπεδα.
Εκείνη την αρμονία- ισορροπία που προκύπτει μέσα από τη δουλειά του προπονητή που σου θυμίζει ότι το ποδόσφαιρο είναι κυρίως αποτέλεσμα ομαδικότητας, καταμερισμού εργασίας και αξιοποίησης ταλέντου.
Στη συνέχεια ο Νορβηγός «ιεραπόστολος» παρουσίασε και άλλες πολλές αρετές της προπονητικής του γκάμας, τα οποία λίγο πολύ έφεραν τελικά την Ομόνοια να πηγαίνει στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λίγκ, δέκα χρόνια μετά.
Τούτα τα δέκα χρόνια που μεσολάβησαν, η ομάδα αντιμετώπισε σωρεία καταστάσεων, όλες τους σχεδόν αρνητικές. Σε τέτοιο σημείο που χάθηκε η εφαρμογή του «αυτονόητου».
Καταστάσεις δηλαδή που δεν χρειαζόντουσαν επεξήγηση και στην Ομόνοια συζήταγαν και ξανά συζήταγαν, αν ο κάθε «χορευτής» ή «υδραυλικός» αξίζει ή όχι να φοράει την πράσινη φανέλα. Άτομα που αντί να βλέπουν την ομάδα από την tv, διοικούσαν από κάθε πόστο. Προπονητές ανίκανοι ή πολύ ικανοί που τους μάσησε η κρεατομηχανή της μουρμούρας σε συνδυασμό με την ανικανότητα των διοικούντων.
Και όμως μες στην παραφροσύνη που καθολικά επικράτησε όλα αυτά τα χρόνια, ήρθε στην Κύπρο ο Μπεργκ και άρχισε να ταξινομεί τη λογική.
Στηριζόμενος στο μοντέλο διοίκησης Παπασταύρου και τις γνώσεις των Λάρκου και Ταραπουλούζη, παρουσίασε μια ομάδα που κατάφερε σχεδόν να διαγράψει τα χρόνια της ταλαιπωρίας. Να επιβάλει δηλαδή το αυτονόητο… καθιστώντας την Ομόνοια πρωταγωνίστρια και όχι περίγελο των αντιπάλων της ανά την Κύπρο.
Περί αυτού ακριβώς πρόκειται. Ότι δηλαδή μέσα από το πρόσωπο Μπεργκ, η Ομόνοια ξεκίνησε να ψάχνει και ακολούθως να εφαρμόζει το αυτονόητο.
Επί τούτου, η χθεσινή ανακοίνωση είναι η καλύτερη επιβεβαίωση. Το αυτονόητο εφαρμόστηκε… και στην Ομόνοια δυστυχώς δεν ήταν ποτέ δεδομένο γι’ αυτήν τα τελευταία χρόνια.
Η μαγκιά αν θες, δεν είναι μονάχα το έργο που επέδειξε, είναι ότι αναγνωρίστηκε από τον οργανισμό και τον επιβραβεύει. Δεν είναι ότι ολοκλήρωσε πρώτος το κουτσουρεμένο πρωτάθλημα, αλλά ότι δημιούργησε ομάδα που τη σέβονται και οι αντίπαλοι.
Η μεγαλύτερη όμως μαγκιά θα ήταν να συνεχίσει να χαίρει εκτίμησης και σεβασμού και όχι να επανέλθει η αχαριστία, η γκρίνια και ο ξερολισμός.
Άμα ο Ομονοιάτης που ψάχνει για ring tone τον ύμνο του Τσάμπιονς Λιγκ, αντιμετωπίσει μια δύσκολη κατάσταση ή ένα πρόωρο αποκλεισμό τη νέα σεζόν, να συνειδητοποιήσει τις συνθήκες και να παραμείνει ταυτισμένος στη φιλοσοφία λογικής που επέβαλε ο «ιεραπόστολος» από τη Σκανδιναβία.
Άμα λογιστεί ως επιτυχία η φετινή χρονιά, μην ξεχνάς ότι το μεγαλύτερο επίτευγμα δεν είναι ακριβώς αυτό, αλλά η διαχείριση της επιτυχίας.
Και επειδή κάποιοι έχουν ξε-μάθει και ενδεχομένως να μην μπορούν ή να ξεφύγους, ας αφήσουν το κουμάντο στους ανθρώπους που απέδειξαν ότι γνωρίζουν. Και ένας τέτοιος αναμφισβήτητα είναι ο συμπαθής φαλακρός κόουτς.
Τον οποίο σέβομαι για τις ικανότητες του και κυρίως τον συγχαίρω που μας θύμισε ότι το ποδόσφαιρο είναι απλό… άμα εφαρμόζεις τα αυτονόητα. Και στις πλείστες των περιπτώσεων… «αυτονόητο» και Μπεργκ συμπορεύονται. Για τους υπόλοιπους δεν γνωρίζω… ο χρόνος θα το δείξει.
