Χρήστος Ζαβός
«Τελείωσε η καριέρα του», «τα πράγματα είναι πολύ άσχημα για τον ίδιο», «η Ομόνοια δεν είναι τυχαίο που μιλά με Αρτυματά και Χάμπο, αφού ο Κούσουλος δεν θα ξανά παίξει»… αυτά και άλλα πολλά ακουγόντουσαν τις τελευταίες εβδομάδες σχετικά με την αφεντιά του 26χρονου μέσου, δημιουργώντας μου την ανάγκη εδώ και μέρες να βρω την αλήθεια γύρω από την υπόθεση του.
Κατευθείαν σκέφτηκα ότι καταλληλότερος για να δώσει απαντήσεις είναι ο ίδιος συνεπώς πήρα την απόφαση να τον καλέσω μόλις χθες, Δευτέρα.
Εξηγώντας ότι πρόθεση μου ήταν ακριβώς να γράψω ένα κείμενο μέσα από το οποίο θα γραφόταν η αλήθεια, ο ίδιος επέλεξε να τηρήσει τη ντεμοντέ και ανούσια πειθαρχία που επιβάλλουν οι ομάδες στους παίκτες να μην μιλούν στους δημοσιογράφους, παραπέμποντας με στους ιθύνοντες της εταιρείας.
Από κείνη τη στιγμή σκέφτηκα ότι μου είναι πλέον αδιάφορη η περίπτωση, κάνοντας save το κείμενο το οποίο ήδη είχα ξεκινήσει να γράφω και αφορούσε την πολυπλοκότητα που συνοδεύει τον παίκτη από τη μέρα που ξεκίνησε την καριέρα του.
Σκέφτηκα ότι το έχει η μοίρα του, να τον «ταξιδεύει» από το ένα άκρο στ’ άλλο. Από την αφάνεια, στο προσκήνιο, από τους αγώνες για παραμονή στην κατηγορία, στο πρωτάθλημα, από τη δεύτερη εξάδα στους ομίλους του Γιουρόπα και από την αμφισβήτηση στην πλήρη καταξίωση… η περίπτωση του Γιάννη Κούσουλου δεν με άφησε ποτέ αδιάφορο.
Αρχικά ξαφνιάστηκα που τον είδα την επόμενη μέρα και πολύ περισσότερο που τον επέλεξαν να μιλήσει για τον τελικό και ενώ όλο αυτό τον καιρό τον είχαν στην πλήρη αφάνεια, μη φροντίζοντας να τον προστατέψουν απ’ όλα αυτά που ακουγόντουσαν.
Ακολούθως όπως και των περισσοτέρων έτσι και σε μένα κινητοποιήθηκαν συναισθήματα συμπόνοιας για το παιδί που δεν άντεξε να μιλήσει για το πρόβλημα του, καταρρέοντας ενώπιον των καμερών και των δημοσιογράφων.
Ευτυχώς τον άκομψο τρόπο του συντονιστή της συνέντευξης τύπου που επέλεξε να διακόψει τη διαδικασία, διόρθωσε ο Λένον ο οποίος πήρε από μόνος του το μικρόφωνο παραβαίνοντας τυπικότητες και πρωτόκολλά και αφού τον χαρακτήρισε ηγέτη, διαβεβαίωσε άπαντες ότι ο Κούσουλος θα έχει σημαντικό ρόλο στην ομάδα τα επόμενα χρόνια.
Η αυθόρμητη παρέμβαση του Ιρλανδού κόουτς πέρα από χρήσιμη για τον παίκτη του κυρίως στο ανθρώπινο κομμάτι, έθεσε ταυτόχρονα την περίπτωση του στην αληθινή της διάσταση.Η αναφορά του στα «επόμενα χρόνια», ναι μεν περιλαμβάνει μια σχετική αισιοδοξία γύρω από τον Κούσουλο, παραμένει όμως πέρα για πέρα ρεαλιστική στην παρούσα φάση.
Σ’ αυτό ακριβώς το σενάριο καταλήξαμε και εμείς ψάχνοντας το θέμα, στην προσπάθεια μας να καταλήξουμε στην αλήθεια, βάζοντας στην άκρη τους μύθους και τα παραμύθια.
Όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε χωρίς δυστυχώς να μας το επιβεβαιώνει ο ίδιος, ο Κούσουλος θα δοκιμάσει να τεθεί στην διάθεση της ομάδας από την αρχή της προετοιμασίας με τις εκτιμήσεις των ιατρών να είναι υπέρ του.
Από τον περασμένο Νοέμβρη οπότε και εγχειρίστηκε στο χόνδρο σε γνωστό νοσοκομείο του Κατάρ, ιδιοκτησίας του προέδρου της Παρί Σεν Ζερμαίν, με την Ομόνοια να πληρώνει όλα τα έξοδα, ο Κούσουλος είναι πια στην τελική ευθεία για την επιστροφή.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι όντως η πολύ σοβαρή επέμβαση που έκανε ήταν πετυχημένη, ενώ και η αποθεραπεία πέρασε απ’ όλα εκείνα τα στάδια που την κρίνουν θετική, όπως έδειξαν κιόλας οι τελευταίες εξετάσεις.
Εξ όσων έχουμε μάθει, ο 26χρονος χαφ θα ξεκινήσει τις επόμενες μέρες να τρέχει, θ’ ανεβάσει τις εντάσεις, δοκιμάζοντας τον οργανισμό του γενικότερα και αν όλα πάνε κατ’ ευχή, ο Νιλ Λένον θα έχει υπό τις οδηγίες του έναν παίκτη- ηγέτη, αγωνιστή που είδε την ποδοσφαιρική του μοίρα να του παίζει ένα άσχημο παιγνίδι.
Δεν ξέρω πως και τι, τ’ άστρα και οι ουρανοί είναι πάντως μαζί του. Έχοντας την ίδια ημερομηνία γέννησης με το πανανθρώπινο σύμβολο που ακούει στο όνομα Ερνέστο Γκεβάρα, ο Κούσουλος δεν μπορεί παρά να είναι αγωνιστής, ευαίσθητος, μαχητικός και αφοσιωμένος στο στόχο.
Τον Γολγοθά τον έχει ήδη ανέβει και πλέον κοιτάει τη συνέχεια με αισιοδοξία. Ο Λένον τον πιστεύει, άπαντες στην ομάδα επίσης, δεν έχει πια παρά να παλέψει λίγο ακόμη για να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα και να επιστρέψει. Γιατί στο κάτω, κάτω… «αξίζει φίλε μου, να υπάρχεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει» είπε κάποιος γεννημένος 68 χρόνια ακριβώς πριν γεννηθεί ο συμπαθής χαφ που μοιράστηκε αυθόρμητα μαζί μας το βάσανο που τον ταλαιπωρεί.
