Ο Κώστας Νικολακόπουλος δίνει μέσα από το sport-fm.gr τη δική του απάντηση σε ένα ερώτημα που δημιουργήθηκε σε αρκετούς, μετά το παιχνίδι του Ολυμπιακού στην Ομόνοια.
Αναλυτικά:
· Με ρωτάνε φίλοι του Ολυμπιακού αν θα ήθελα τον Φαμπιάνο, τον γκολκίπερ της Ομόνοιας, στην περίπτωση που φύγει ο Ζοζέ Σα.
· Η απάντηση είναι καταφατική, με όσα είδα από τα δύο παιχνίδια του Ολυμπιακού με την κυπριακή ομάδα, αλλά κι από την εικόνα του Βραζιλιάνου γκολκίπερ στα προηγούμενα προκριματικά παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ και στο περσινό πρωτάθλημα, σε συνδυασμό με το βιογραφικό του (Πόρτο, Φενέρμπαχτσε) και την ηλικία του (32 στα 33). Μια χαρά τερματοφύλακας φαίνεται.
· Από εκεί και πέρα, όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι τον συγκρίνω με τον Σα! Ο Πορτογάλος νομίζω ότι είναι σαφώς καλύτερος και πιο μοντέρνος γκολκίπερ.
· Ο Σα είναι πιο ελαστικός, πιο σβέλτος γκολκίπερ. Βγαίνει με μεγάλη ταχύτητα 25-30 μέτρα μακριά από τα δοκάρια του, κάτι πολύ σημαντικό για ομάδα όπως ο Ολυμπιακός που κάνει ψηλά άμυνα.
· Ο Σα είναι καλύτερος στις εναέριες εξόδους. Προχθές στην Κύπρο π.χ. βγήκε τουλάχιστον τρεις φορές και καθάρισε με γροθιές σε τρία κόρνερ, κάτι που αποτελεί πάντοτε σημαντική βοήθεια για την άμυνα.
· Ο Σα είναι καλύτερος με τα πόδια. Στα διωξίματα της μπάλας και τις μεταβιβάσεις είναι αρκετά καλός, ενίοτε ως πολύ καλός. Επανειλημμένως δε από δικά του βολέ στον Ελ Αραμπί έχουν δημιουργηθεί φάσεις για γκολ.
· Ο Σα είναι εξίσου καλός με τον Φαμπιάνο κάτω από τα δοκάρια. Νομίζω ότι σε αυτό το κομμάτι στέκονται στο ίδιο επίπεδο.
· Που είναι καλύτερος ο Φαμπιάνο; Μου φαίνεται στον τομέα της συγκέντρωσης, ίσως και λόγω ηλικίας. Μου μοιάζει να είναι πιο συγκεντρωμένος και αφοσιωμένος στο παιχνίδι. Ο Σα καμιά φορά χάνει τη συγκέντρωση του κι είναι κάπως επιπόλαιος, π.χ. στις τοποθετήσεις του.
· Εν τέλει, έτσι όπως το βλέπω εγώ, ο Σα (στα 27 προς 28 χρόνια του) είναι ένα επίπεδο πάνω από τον Φαμπιάνο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν εκτιμάω τον Βραζιλιάνο ως μία εξαιρετική επιλογή. Και δεν ξέρω και πόσο περισσότερο βελτιωμένο μπορεί να τον δούμε με την δουλειά που κάνει στο Ρέντη ο προπονητής γκολκίπερ του Ολυμπιακού, Παναγιώτης Αγριογιάννης.
· Αυτό που ξέρω, όμως, για τον Σα είναι ότι έχει 83 παιχνίδια κάτω από τα δοκάρια του Ολυμπιακού κι έχει κρατήσει το μηδέν στα 46 (!!!), σε παραπάνω δηλαδή από τα μισά. Έχει δε δεχθεί συνολικά 50 γκολ στα υπόλοιπα 37 παιχνίδια του. Τα πιο βαριά σκορ για την ομάδα με τον Πορτογάλο είναι το 2-4 στην Τότεναμ, το 1-3 στη Μίλαν, το 1-3 στο Βελιγράδι, το 1-3 στην Τούμπα, το 2-3 από την Μπάγερν, ενώ πάνω από ένα γκολ έχει φάει ακόμη στο 2-2 με την Τότεναμ και στο 2-2 με την Ντινάμο Κιέβου. Μιλάμε δηλαδή κατά βάση για ευρωπαϊκά παιχνίδια και για μόλις ένα ντέρμπι…
· Είναι δε και το άλλο για τον Σα: Αυτό το μηδέν παθητικό που έχει στα τρία φετινά παιχνίδια του, τα δύο με την Ομόνοια (2-0, 0-0) και το ένα με τον Παναιτωλικό (2-0), έρχονται σαν απόλυτη συνέχεια της περασμένης σεζόν, με τον Πορτογάλο τερματοφύλακα στο φινάλε της χρονιάς να είχε παθητικό μόλις τρία γκολ στα 11 τελευταία παιχνίδια, δηλαδή στην επιστροφή των ομάδων στην δράση μετά την καραντίνα λόγω της πανδημίας! Είχε δεχθεί ένα γκολ στο Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ (0-1), ένα στο ΑΕΚ-Ολυμπιακός (1-2) κι ένα στο Ολυμπιακός-Άρης (3-1). Κι είχε κρατήσει μηδέν σε οκτώ παιχνίδια: Ολυμπιακός-ΑΕΚ 3-0, ΠΑΟ-Ολυμπιακός 0-0, Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ 2-0, Ολυμπιακός-ΠΑΟ 3-0, ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός 0-1!
· Υπό αυτές τις συνθήκες, νομίζω ότι μόνο καλό θα κάνει στον Ολυμπιακό να έχει και φέτος κάτω από τα δοκάρια του τον Σα…
· Από εκεί και πέρα, βεβαίως ο Σα δεν κρατάει μόνος του το μηδέν. Έχει μπροστά του και καλούς…σωματοφύλακες της εστίας του! Στο ματς με την Ομόνοια ο Σεμέδο δύο φορές είχε πολύ κρίσιμες επεμβάσεις, ο Μπα άλλη μία κι ο (αμυντικός μέσος) Εμβιλά επίσης άλλη μία.
· Παρεμπιπτόντως, είχα σχολιάσει από εδώ πριν τη ρεβάνς της Κύπρου ότι ο Εμβιλά κι ο Χολέμπας είχαν δείξει μία, έστω μικρή, βελτίωση στο παιχνίδι του πρωταθλήματος με τον Παναιτωλικό-και είδαμε ότι και σε αυτό το ματς, με την Ομόνοια, οι δύο αυτοί παίκτες συνέχισαν την ανοδική τους πορεία. Όχι, δεν λέω ότι έβγαλαν μάτια, αλλά είναι μία θετική εικόνα.
· Για τον Εμβιλά ξεχώρισα ότι αυτή τη φορά ήταν πιο aggressive στο παιχνίδι του. Έμπαινε ρε παιδί μου πιο δυναμικά στις φάσεις, σαν κόφτης! Π.χ. σε μία στιγμή κέρδισε μία πολύ δυνατή κόντρα, ενώ σίγουρα ήταν πολύ καλή στιγμή του εκείνη στα μόλις 30 δευτερόλεπτα, όταν γύρισε πίσω σαν τρίτος στόπερ και έκοψε σε κόρνερ με επέμβαση-καμικάζι μία επικίνδυνη πάσα σε φάση που ο Σεμέδο εντελώς αδικαιολόγητα, κι όχι για πρώτη φορά, πούλησε την μπάλα έξω από την περιοχή του Σα.
· Άρεσε επιπλέον από τον έμπειρο Γάλλο η ικανότητα που έχει να μεταβιβάζει με ακρίβεια την μπάλα στους πιο μπροστινούς παίκτες, συνήθως με κάθετες η, τέλος πάντων συρτές πάσες, που «περνάνε» έτσι την πρώτη γραμμή άμυνας του αντίπαλου, κάτι πολύ σημαντικό για την ανάπτυξη των επιθέσεων του Ολυμπιακού. Γενικά είχε καλές πάσες, αλλά και κάποια κοψίματα, ένα απειλητικό σουτ από τα 22 μέτρα, ενώ πρωταγωνίστησε στις περιοχές σε δύο-τρεις στημένες φάσεις, είτε σουτάροντας ο ίδιος επικίνδυνα, είτε διώχνοντας μπάλες. Τι δεν μας άρεσε; Σίγουρα ότι παίζει ακόμη σε πιο χαμηλές στροφές απ΄ ότι θα ήθελε ο Μαρτίνς για το εξάρι της ομάδας. Όταν δε επιχειρεί να βγει λίγο πλάγια και να σεντράρει δεν είναι καλές αυτές οι μπαλιές του.
· Ο Εμβιλά δεν έχει ξεκινήσει στον Ολυμπιακό λάμποντας, όμως δημιουργεί προσδοκίες ότι όταν θα μπει πιο καλά στην μηχανή του Μαρτίνς και ανεβάσει ρυθμό κι αντοχές, ίσως κάνει τη διαφορά κι αυτός, όπως έκανε κι ο Γκιγιέρμε.
