Χρειαζόμαστε ελπίδες χαράς μέσα στο μουντό σκηνικό που βιώνουμε και ομολογώ πως οι δηλώσεις του Άνταμ Λανγκ (επισυνάπτονται) σε μέσο της πατρίδας του μου προκάλεσαν ένα χαμόγελο. Όχι μόνο γιατί βρήκα κι άλλα επιχειρήματα που τον επέλεξα σε κάθε κορυφαία ενδεκάδα της σεζόν που δημοσίευσα, αλλά γιατί είναι παίκτης της Ομόνοιας.
Λανγκ: «Θα είναι πιο γλυκό αν το πάρουμε στο γήπεδο»
Της ομάδας δηλαδή που είναι πρώτη και θα έλεγε κανείς πως το πιθανότερο είναι να μείνει εκεί αν δεν μπορέσουμε τελικά να παίξουμε. Όμως σε μια έκρηξη υγιούς αθλητισμού και ανταγωνισμού, ο διεθνής Ούγγρος έκανε μια ωδή στη χαρά του παιχνιδιού που λέγεται ποδόσφαιρο.
Τη χαρά του να κατακτάς κάτι χωρίς κανείς να μπορεί να σου πει πως δεν το άξιζες, ή ακόμα και το ανάποδο: αν μέσα στο γήπεδο τελικά φανεί πως είχε περισσότερη βενζίνη στο ρεζερβουάρ του κάποιος άλλος να το χάσεις. Γιατί όταν υπάρχει υγεία στον αθλητισμό, πρέπει να είσαι έτοιμος να δεχθείς και τη λύπη της ήττας για να αποκτά αξία και η έκρηξη χαράς της επιτυχίας.
Ουδείς μπορεί να πει αυτή τη στιγμή με σιγουριά αν θα παίξουμε ή όχι. Δεν έχει και σημασία να το πει αυτό ο Λανγκ αφού ούτε γιατρός είναι ούτε υπουργός. Είναι ποδοσφαιριστής και ως τέτοιος είπε όσα είπε. Μέσα στα πολλά που ακούμε τις τελευταίες ημέρες, το να εξηγεί τη διαφορά στη χαρά μιας επιτυχίας που θα έρθει εξ ολοκλήρου μέσα στο γήπεδο, είναι μουσική στα αυτιά μας. Κι ας έχει επιχειρήματα να πει πως θα το άξιζε να τερματίσει πρώτος αν όλα τελείωναν ως εδώ λόγω του Ιού. Αυτά τα επιχειρήματα ας τα αφήσουν οι ποδοσφαιριστές-εργαζόμενοι να τα πουν οι παράγοντες αν τελικά πρέπει να διακοπεί οριστικά το πρωτάθλημα.
Από τους παίκτες θέλουμε να ακούμε για τη χαρά της νίκης και των τίτλων που κερδίζονται μέσα στα γήπεδα και σε αυτό το πλαίσιο, Άνταμ Λανγκ σ΄ευχαριστώ…
