Πανίκος Κωνσταντίνου
Καμιά φορά τα πράγματα είναι τόσο κοντά σου που δεν τα βλέπεις. Μπροστά σου! Εσύ κοιτάς μακριά. Και αν καμιά φορά τύχει και τα δεις, δεν υπολογίζεις ότι θα είναι η λύση σου στο πρόβλημα σου, οικονομικότερη, από αυτή που εσύ ψάχνεις ή προσπαθείς να διορθώσεις το ακριβό σου εργαλείο.
Κάτι τέτοια έβλεπε ο Γιάννης Πίττας και τρελαινόταν. Σου λέει που θα πάει, «θα πάρω την ευκαιρία μου». Εννέα γκολ στο πρωτάθλημα σε 18 αγωνιστικές, σχεδόν όσα έχει και ο Ντιγκινί. Για την ακρίβεια έχει 10 ωστόσο το ένα το πέτυχε από τα έντεκα βήματα (πέναλτι). Πρώτος Κύπριος σκόρερ. Επιθετικός που συμφέρει. Και η σύγκριση έχει να κάνει με το κόστος των κάθε… Λάρσον. Χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο.
«Ο Θεός όμως δεν είναι καμηλάρης» λέει και μια λαϊκή ρήση δίνοντας ευκαιρίες και στους επίμονους και τους δουλευταράδες. Εννέα γκολ είχε βάλει και όταν πήγε δανεικός στην Ένωση πριν δύο χρόνια. Αυτή η εμπειρία ίσως να αποτέλεσε και το φάρμακο ανέλιξης του. Διότι μεστώθηκε, όπως το ταγκό στις φτωχογειτονιές του Μπουένος Άϊρες.
Δεν τον έφαγε ο πάγκος στα 22 του. Ήταν ένα καταφύγιο εκεί στο Παραλίμνι. Σε απάνεμα νεαρά για μια νέα αρχή. Ήταν μια διαδικασία εξέλιξης που σήμερα μπορεί να την αξιοποιήσει και να δρέψει καρπούς. Τώρα που άρχισε να παίρνει πρωτοβουλίες. Διότι άλλο να είσαι μικρός και να σκέφτεται και λίγο το άστοχο σουτ και λίγο τις φωνές των παλιοσειράδων και άλλο σήμερα με τα έξι χρόνια παρουσίας του στην Α΄ κατηγορία.
Σουτάρει με τόλμη, δοκιμάζει πράγματα που δείχνουν αυτοπεποίθηση. Και έχει, έχει αυτοπεποίθηση. Ίσως ορισμένοι να σκέφτονται πως το βοηθάει και ο πατέρας του, ο Πάμπος Πίττας μεγάλη μορφή του Κυπριακού ποδοσφαίρου. Αλλά οι πληροφορίες μου είναι πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Συμβουλές πατρικές ναι, όπως όλοι οι νέοι σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής τους. Αλλά από ποδόσφαιρο και στο βαθμό που όλοι ίσως να αναλογισθούν, όχι.
Ο Γιάννης έχει πάρει το δρόμο του. Τραβάει το κουπί σε μια ομάδα που τα τελευταία χρόνια αν έχει κάτι να της πιστώσει είναι το επιθετικό της ποδόσφαιρο. Επένδυσε και επενδύει αρκετά χρήματα για «ωραίους» επιθετικούς. Παλεύει με το Είναι του, τη μοίρα του, και στην παρούσα φάση διαφαίνεται να βρίσκει το δρόμο του. Ο Γιάννης Πετράκης στη δικαιοσύνη που οφείλει να διακατέχει ένα προπονητή βρίσκει στο πρόσωπο του Γιάννη Πίττα ένα ανέλπιστο σκόρερ.
