Χρήστος Ζαβός
Κατανοώ πλήρως ότι το εν λόγω κείμενο θα γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από κάποιους που θέλουν να στοχοποιήσουν και να με κατατάξουν στην λίστα των χιλιάδων εχθρών του Απόλλωνα. Δεν έχει όμως καμία σημασία… για τον καθένα που διαβάζει. Είναι προσωπικό και μάλλον θα επωμιστούμε το κόστος.
Ομολογουμένως δεν είχα καμία διάθεση να γράψω για τον Ενσούε αφού για την διοίκηση το θέμα αποτελεί ταμπού και εν μέρει το σεβαστήκαμε όπως και το μεγαλύτερο μέρος των δημοσιογράφων.
Σε τέτοιο βαθμό ταμπού, που θυμίζει ιστορίες από την παλιά Κύπρο όπου το κορίτσι έμεινε έγκυος, το γνώριζε όλο το χωριό αλλά όλοι στρουθοκαμήλιζαν μήπως και πληγεί η ηθική της κοινότητας τους.
Από την άλλη όμως ακούγοντας τον Φανούριο Κωνσταντίνου να τοποθετείται επί του θέματος στη συχνότητα του ΣΠΟΡ FM 95, δεν μας δίνει καμιά επιλογή από το ν’ ασχοληθούμε μήπως και σώσουμε κάτι από την υπόληψη μας, ως επαγγελματίες και ως άτομα.
Γιατί κάποιοι μπορεί να συμμετέχουν στο επικοινωνιακό κρυφτό που εδώ και καιρό βρίσκεται σε εξέλιξη, ο περισσότερος όμως κόσμος ζητά να μάθει τι γίνεται ακριβώς με την περίπτωση του 31χρονου από την Ισημερινή Γουινέα.
Αγνοώντας το επικριτικό ύφος του εκπροσώπου τύπου του Απόλλωνα προς τον παραγωγό δημοσιογράφο και την προτροπή να μην ρωτά καθόλου (!!!) για τον Ενσούε (δεν έχω καταλάβει από πού προκύπτει τόσο θάρρος), αγνοώντας επίσης ότι έγινε συνέντευξη τύπου μια μέρα πριν από το ματς με τους Γεωργιανούς χωρίς να γίνει καμιά αναφορά επί του θέματος, ‘η τον εκνευρισμό του ίδιου του Σοφρώνη στην συνέντευξη τύπου μετά το ματς με την Δόξα… ας μπούμε στην ουσία και πόσο μεγάλη ζημιά προκαλεί το θέμα Ενσούε στον Απόλλωνα. Ένα θέμα το οποίο δημιουργήθηκε από την ομάδα, διατηρείται και ζημιώνει κατά την άποψη μου την ίδια.
Το να αποχωρήσει κάποιος παίκτης από την ομάδα δεν είναι ούτε παράλογο, ούτε περίεργο καθότι από τον Απόλλωνα έχουν δει την πόρτα εξόδου παίκτες πολύ μεγαλύτεροι από τον Ενσούε. Το να υπάρχει κάποιο ζήτημα στις σχέσεις διοίκησης και παίκτη επίσης είναι επίσης συνηθισμένο φαινόμενο αφού όπως σε κάθε επιχείρηση έτσι και στις ποδοσφαιρικές ομάδες τέτοιο είδους θέματα υφίστανται συχνά.
Ανεξαρτήτως της χρησιμότητας του 31χρονου στο ρόστερ και αν έχει θέση ή όχι στην ομάδα- που έχει- ή αν θες και το όποιο νομικό επιχείρημα ή κώλυμα έχει μια ή η άλλη πλευρά, το επικοινωνιακό επιχείρημα της διοίκησης ότι ο προπονητής είναι αυτός που θα αποφασίσει πότε θα χρησιμοποιηθεί και «είναι ένας ποδοσφαιριστής όπως τους άλλους» μοιάζει με παραμύθι που λεν οι γονείς στα παιδιά μήπως και κοιμηθούν.
Αντιλαμβάνομαι και υποθέτω ότι ο Απόλλωνας διατηρεί μια τέτοια τακτική, προφανώς για νομικούς λόγους και μόνο. Επικοινωνιακά όμως δεν μπορεί να σταθεί πουθενά κάτι τέτοιο, αφού πρόκειται για μια ομάδα με χιλιάδες φιλάθλους, κανείς εκ των οποίων δεν θεωρεί ότι ο Ενσούε δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σ’ ένα παιγνίδι που η ομάδα δεν είχε μπακ καθαρό, πόσο μάλλον δε όταν όλοι γνωρίζουν ότι όντως υπάρχει κάποιο θέμα σχετικά με τη μεταξύ τους συνεργασία γενικότερα.
Το να χρεώνεις στον προπονητή την επιλογή μη χρησιμοποίησης του παίκτη για αγωνιστικούς λόγους, το μόνο που πετυχαίνεις είναι, είτε να προκαλέσεις φθορά στον ίδιο σου τον προπονητή, είτε να τρελάνεις κόσμο αφού δεν υπάρχει κανείς φίλος ή αντίπαλος της ομάδας που θεωρεί ότι ο Φιλιώτης ή ο Γιαννιώττας είναι καλύτεροι μπακ- χαφ από τον Ενσούε.
Πέραν του αγωνιστικού που δικαίωμα του προπονητή είναι να το επιμηληθεί, αφήνοντας το όλο ζήτημα ανοικτό, διατηρείς μια πληγή στη σχέση σου με τον κόσμο, ο οποίος πέραν του ότι υπήρξε μάρτυρας και της περσινής ιστορίας με τον Ρομπέρζ, λαμβάνει την ευκαιρία να ψιθυρολογήσει γύρω από το θέμα, βάζοντας λάδι στην ήδη υφιστάμενη εσωστρέφεια που μαστίζει τον Απόλλωνα.
Το χειρότερο δε, είναι ότι με την τακτική τους αυτή ενδεχομένως να ηρωοποιήσουν τον παίκτη και να τους επιστραφεί σαν μπούμερανγκ, αφού είτε οι απουσίες λόγω τραυματισμών στην άμυνα, ακόμη και η ισοπαλία με την Δόξα αποτελούν ερέθισμα για τον καθένα που θέλει να ασκήσει κριτική, με το επιχείρημα γιατί δεν αγωνίζεται ο Ενσούε!!!
Σε όποιο ανεπιτυχές αποτέλεσμα προκύψει στην ομάδα, η απουσία του Ενσούε θα γιγαντώνεται στο μυαλό των οπαδών, μαζί και η γκρίνια και μουρμούρα για το τι συμβαίνει στα ενδότερα της ομάδας. Και όσοι γνωρίζουμε το Λεμεσιανό ποδόσφαιρο γνωρίζουμε από πρώτο χέρι… τι σημαίνει «φήμη» και ποιες προεκτάσεις μπορεί να πάρει.
Ακόμη και αν σταματήσουν οι δημοσιογράφοι και κάνουν το χατίρι του Φανούρη, η περίπτωση Ενσούε θα είναι εκεί τσιμπούρι να ξύνει κάθε πληγή που μπορεί να δημιουργείται στην όποια στραβή προκύψει.
Το θέμα είναι αποκλειστικά του Απόλλωνα και καλείται η διοίκηση να το λύσει. Και η λύση δεν είναι να μην ρωτούν οι δημοσιογράφοι, ούτε να μην μιλούν οι οπαδοί, ούτε τακτικές του τύπου «κρύψτε το μέχρι να δούμε».
Και σ’ αυτό το θέμα όπως και πέρσι με τον Ρομπέρζ δεν εμπλέκονται ούτε εχθρικές ομάδες, ούτε εχθρικοί δημοσιογράφοι, ούτε παιγνίδια μάνατζερ που συχνά γίνονται μήπως και επωφεληθούν οικονομικά. Είναι ένα θέμα που χρίζει άμεσης λύσης και κυρίως σωστής ενημέρωσης προς τον κόσμο.
