Ο αποκλεισμός από την Λεχ Πόζναν έχει πληγώσει, ωστόσο δεν μπορεί να αλλάξει κάτι και το καλύτερο για τον Απόλλωνα είναι να αξιολογήσει σωστά την κατάσταση και βγει πιο δυνατός.
Η αλήθεια είναι ότι στον Απόλλωνα υπάρχει κάποιο θέμα στην διαχείριση συναισθημάτων. Όταν έρχεται μία επιτυχία, επικρατεί υπέρμετρος ενθουσιασμός και στην αποτυχία βάφονται όλα μαύρα.
Όπως στην προκειμένη περίπτωση, όπου ήρθε η βαριά ήττα από τους Πολωνούς και είναι σαν είναι το τέλος του κόσμου. Σίγουρα, υπάρχουν ζημιές από αυτό τον αποκλεισμό, διότι τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα εάν η ομάδα έμπαινε ομίλους, κυρίως στο οικονομικό κομμάτι.
Ωστόσο, μετά την μείωση που έγινε το καλοκαίρι, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα, σε σχέση με πριν από μερικούς μήνες. Το κακό είναι ότι δεν μπορούν να γίνουν μεγάλα ανοίγματα, ούτε τώρα, αλλά ούτε και τον χειμώνα.
Από την άλλη, ο αποκλεισμός μπορεί να λειτουργήσει και θετικά στο αγωνιστικό κομμάτι, εάν το διαχειριστείς σωστά. Διότι, μία τέτοια ήττα σου δείχνει τα κενά που έχεις σαν ομάδα και σε προσγειώνει στην πραγματικότητα.
Και στην πραγματικότητα, ο Απόλλωνας έχει καλή ομάδα, η οποία μπορεί να διεκδικήσει τον τίτλο, αλλά όπως όλες οι ομάδες στην Κύπρο έχει και τα κενά της. Και αυτό το αντιλαμβάνεσαι όταν παίζεις με τέτοιες ομάδες.
Πέραν τούτου, θα υπάρχουν λιγότεροι αγώνες και δεν θα είναι τόσο πιεστικό το πρόγραμμα, όπως ήταν τώρα. Βέβαια, όταν μπαίνεις ομίλους είναι το πιο ευχάριστο πράγμα που μπορεί να συμβεί σε μία ομάδα και αυτό περνά σε δεύτερη μοίρα.
Αλλά, όταν δεν έχεις τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, αυξάνεις και τις πιθανότητες σου να πετύχεις πράγματα στην Κύπρο, διότι δεν υπάρχουν πολλές ομάδες που μπορούν να διαχειριστούν και τα δύο.
Συνεπώς, αν στον Απόλλωνα διαχειριστούν σωστά αυτόν τον αποκλεισμό, τότε έχει και τα θετικά του. Για να μην παρεξηγηθούμε όμως, δεν σημαίνει με αυτό ότι είναι καλύτερα που αποκλείστηκε.
Καμία σχέση, διότι τα θετικά μία πρόκρισης θα ήταν πολύ περισσότερα και δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε.
