Θεόδωρος Τσιολάκης
Από τις ακαδημίες του ΑΠΟΕΛ, στην υλοποίηση του παιδικού του ονείρου να διαπρέψει στην πρώτη ομάδα και μετέπειτα στην μεταγραφή στη Ζούλτε Βάρεγκεμ στο Βέλγιο. Ο λόγος για τον Σταύρο Γαβριήλ, ο οποίος παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στο 24sports για την μέχρι τώρα καριέρα του.
Ο 23χρονος Κύπριος φορ μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην πορεία του στο Βέλγιο και τις εντυπώσεις του από τη Ζούλτε Βάρεγκεμ.
Επίσης στην αναφορά του για το ΑΠΟΕΛ, ξεκαθάρισε τη θέση του για τα όσα ακούστηκαν πριν πάρει την μεταγραφή του στο Βέλγιο, αποκαλύπτωντας πως ουδέποτε δεν ήταν παρών σε προπόνηση των γαλαζοκιτρίνων, ενώ τόνισε πως τότε δεν είχε καμία πρόταση για συμβόλαιο πενταετίας με υψηλές απολαβές.
Την ίδια στιγμή ανέφερε πως πριν την μεταγραφή του στη Ζούλτε Βάρεγκεμ, υπήρξε πρόταση από ομάδα της Ιταλίας η οποία απορρίφθηκε αλλά και ενδιαφέρον από μεγάλη ελληνική ομάδα.
Μεταξύ άλλων ο επιθετικός της Βελγικής ομάδας τόνισε πως σταθμό στην καριέρα του αποτέλεσε η απόφαση του να αγωνιστεί δανεικός στον Ακρίτα, κάτι που τον βοήθησε να δείξει τις ικανότητες του.
Τέλος αναφέρθηκε στο κεφάλαιο Εθνική ομάδα, τον φετινό ΑΠΟΕΛ, ενώ αποκάλυψε πως όταν αποφασίσει να επιστρέψει στην Κύπρο κάποια στιγμή, τον πρώτο λόγο θα τον έχουν οι γαλαζοκίτρινοι της Λευκωσίας.
Διαβάστε την αποκλειστική συνέντευξη του Σταύρου Γαβριήλ στη συνάντηση μας που έγινε στην Αθήνα επί ευκαιρίας της διακοπής των πρωταθλημάτων λόγω Εθνικών ομάδων:
Αρχικά Σταύρο πως είσαι, πώς νιώθεις στο Βέλγιο και πως τα πάτε με τη Ζούλτε Βάρεγκεμ;
«Είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι στη Ζούλτε Βάρεγκεμ. Μπορεί να μην κάναμε την καλύτερη αρχή φέτος, όμως τον τελευταίο καιρό αρχίζουμε και βρίσκουμε τον καλό μας εαυτό γιατί στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια πετύχαμε τρεις νίκες και μία ισοπαλία παίρνοντας σύνολο 10 βαθμούς. Η περσινή χρονιά ήταν κάτι το οποίο μου έμεινε στην μνήμη μου και θα το θυμάμαι για πάντα ως ποδοσφαιριστής με την περίπτωση της ανόδου και της κατάκτησης του πρωταθλήματος της Β’ Κατηγορίας».
Πως ήταν η περσινή η χρονιά, η οποία τελείωσε και με πολύ ωραίο τρόπο;
«Είχαμε αρκετές δυσκολίες μέσα στη χρονιά, δεν ήμασταν ίσως από τα μεγάλα φαβορί να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα, αλλά στο τέλος δείξαμε ότι το σύνολο που υπήρχε και η ομαδική δουλειά που έβγαινε στον αγωνιστικό χώρο ήταν τα στοιχεία που μας οδήγησαν στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Η αλήθεια το τελευταίο παιχνίδι ήταν ένα πραγματικό θρίλερ που στο τέλος μας χάρισε τον τίτλο».
Πες μας Σταύρο για το εν λόγω ματς τι θυμάσαι και γιατί το χαρακτηρίζεις θρίλερ;
«Ήμασταν στην τελευταία αγωνιστική και ο βαθμολογικός πίνακας ήταν ο εξής: 1η ήταν η Μόλεμπεκ με 57 βαθμούς, 2η εμείς με 56 βαθμούς και 3η ήταν η Λα Λουβιέρ επίσης με 56 βαθμούς. Εμείς παίζαμε με τους πρώτους και θέλαμε νίκη τόσο και εμείς και αυτοί για να στεφθεί κάποιος πρωταθλητής. Την ίδια ώρα έπαιζε και η Λα Λουβιέρ. Προηγηθήκαμε εμείς με 1-0 στο πρώτο μέρος, μετά μας ισοφάρισαν γύρω στο 70’ και στο 87’ σκοράραμε το νικητήριο γκολ. Την ίδια ώρα η Λα Λουβιέρ έχανε μέχρι το 80’ περίπου με 1-0 και στο τέλος το γύρισε σε 2-1. Έτσι πήραμε εμείς το πρωτάθλημα, η Λα Λουβιέρ την άνοδο και η Μόλεμπεκ που ήταν στην 1η θέση έμεινε και εκτός ανόδου. Για αυτό ήταν ένα πραγματικό θρίλερ όλη η αγωνιστική, από την μία μπορούσες να έχει τα πάντα και από την άλλη να τα χάσεις, εμείς ευτυχώς τα κερδίσαμε».
Σταύρο ποιος είναι ο στόχος της ομάδας και ποιος ο δικός σου, ενώ πες μας και πως βλέπεις την Ζούλτε Βάρεγκεμ αλλά και τον προπονητή σας, Σβεν Βαντεμπρούγκ;
«Ο στόχος της ομάδας αυτή τη χρονιά είναι να είμαστε στο 2ο από τα τρία γκρουπ και να προσπαθήσουμε να πάρουμε το εισιτήριο για τα προκριματικά του Κόνφερενς Λιγκ. Οι στόχοι οι δικοί μου είναι να βοηθήσω την ομάδα να πετύχει τους στόχους της και να πετύχω όσα περισσότερα γκολ και ασίστ μπορώ. Η Ζούλτε Βάρεγκεμ είναι μία παραδοσιακή ομάδα πρώτης κατηγορίας που αξίζει να βρίσκεται στα μεγάλα σαλόνια του βελγικού ποδοσφαίρου. Έχει μία σταθερή διοίκηση, η οποία διαθέτει πλάνο ανάπτυξης ειδικά για νεαρούς παίκτες και η ομάδα γενικότερα λειτουργεί σε πλήρη επαγγελματικά πλαίσια με την κατάσταση να είναι πέρα για πέρα υγιής. Τώρα όσον αφορά τον προπονητή μας, κ. Σβεν Βάντεμπρουγκ μαζί του καταφέραμε πέρσι να γράψουμε ιστορία στην ομάδα και φέτος θα προσπαθήσουμε να πάρουμε το εισιτήριο που οδηγεί στα προκριματικά του Κόνφερενς Λιγκ και να διεκδικήσουμε την κατάκτηση του Κυπέλλου. Ο κ. Βαντεμπρουγκ έχει δουλέψει και στην Ελλάδα, ως ποδοσφαιριστής και ως προπονητής και έτσι μιλάει πολύ καλά τα ελληνικά, κάτι που με βοηθάει πολύ. Σαν προπονητής του αρέσει να παίζει ορθόδοξο ποδόσφαιρο και με αυτό τον τρόπο καταφέραμε να πετύχουμε πέρσι τους στόχους μας και αυτό θα προσπαθήσουμε να πράξουμε και φέτος στην Α’ Κατηγορία».
Πολύ ωραία Σταύρο τώρα να πάμε στα πρώτα σου ποδοσφαιρικά βήματα, μιας και είσαι γέννημα-θρέμμα των ακαδημιών του ΑΠΟΕΛ. Πως θυμάσαι εσύ το ξεκίνημα της καριέρα σου και πόσο σε βοήθησε η Ακαδημία ΑΠΟΕΛ να υλοποιήσεις τους στόχους σου με μία σημαντική μεταγραφή στο εξωτερικό;
«Πήγα στο ΑΠΟΕΛ στην ηλικία των 10-11 χρόνων στο ΑΠΟΕΛ ως παιδάκι, έχοντας ως όνειρο κάποτε να διαπρέψω με τη φανέλα της πρώτης ομάδας και νιώθω ευλογημένος αρχικά που υλοποίησα αυτό το μεγάλο όνειρο. Από τις ακαδημίες θυμάμαι να κατακτούμε κάθε χρόνο το πρωτάθλημα, κάτι που με βοήθησε να χτίσω την κουλτούρα του πρωταθλητή μέσα μου πάντα με το ευ αγωνίζεσθε, όπως μας δίδασκαν οι προπονητές μας. Θυμάμαι πολύ καλά την χρονιά που ήμουνα στα Κ17 με τον κ. Ιωάννη Γράμμο, κατακτώντας το πρωτάθλημα και να τελειώνω την χρονιά με 54 γκολ ως πρώτος σκόρερ. Την επόμενη χρονιά στη δεύτερη ομάδα του ΑΠΟΕΛ τελείωσα με 20 γκολ πρώτος σκόρερ μαζί με τον κ. Σάμιο, ο οποίος και αυτός με βοήθησε πολύ στην καριέρα μου. Σε αυτό το σημείο θέλω να αναφέρω κάτι για τον κ. Σάμιο πολύ σημαντικό. Συγκεκριμένα ήταν ο άνθρωπος που έπαιξε ρόλο χτυπώντας πόρτες στη διοίκηση της ομάδας για να ανεβάσουν εμένα και τον Γιάννη Σατσιά στην πρώτη ομάδα για να επενδύσουν σε εμάς, κάτι που η διοίκηση το έπραξε στο έπακρο. Γενικότερα η εμπειρία μου από τις ακαδημίες του ΑΠΟΕΛ με βοήθησε πάρα πολύ για να κάνω το ξεκίνημα στην καριέρα μου».
Τώρα να πάμε στο βήμα στην πρώτη ομάδα του ΑΠΟΕΛ και πως θυμάσαι τις πρώτες σου παρουσίες στον Αρχάγγελο;
«Η χρονιά που πήγα στην πρώτη ομάδα ίσως να μην ήταν κάτω από τις καλύτερες συνθήκες λόγω του Κορονοϊού και έτσι οι πρώτες προπονήσεις μου ήταν μέσω διαδικτύου. Στη συνέχεια όμως φτάνουμε στην πρώτη μου κανονική χρονιά στην πρώτη ομάδα όπου έκανα και το ντεμπούτο μου με τον κ. Μικ Μακάρθι. Μπορεί να μην ήταν η καλύτερη χρονιά για το ΑΠΟΕΛ γιατί ήταν στο β’ γκρουπ, αλλά αυτό βοήθησε εμένα και τους άλλους νεαρούς να κάνουμε το όνειρο μας πραγματικότητα, δηλαδή να παίξουμε με την πρώτη ομάδα του ΑΠΟΕΛ».
Ποιο ήταν το πιο σημαντικό βήμα για τον Σταύρο για να κάνει εκείνο το ξεπέταγμα στα κυπριακά γήπεδα;
«Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα της καριέρας μου ήταν να πάω δανεικός στον Ακρίτα για να πάρω παιχνίδια στα πόδια μου. Εκεί ο Ακρίτας με βοήθησε πολύ στο αγωνιστικό κομμάτι για να δείξω στο γήπεδο τι μπορώ να κάνω στην Α’ Κατηγορία. Έκλεισα την χρονιά με πέντε γκολ και έξι ασίστ με τον Ακρίτα, ο οποίος μπορεί να έπεσε κατηγορία όμως αποτέλεσε σταθμός για μας τους νεαρούς για να δείξουμε τι αξίζουμε. Σε αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους του Ακρίτα για την πολύ καλή συμπεριφορά που είχαν απέναντι μου. Σε αυτό το σημείο θέλω να δώσω μία συμβουλή στους πιο νεαρούς παίκτες που είναι σε μεγάλες κυπριακές ομάδες. Η μορφή δανεισμού πρέπει να θεωρείται ως μία καλή και καινούργια πρόκληση στην καριέρα τους, η οποία μπορεί να αποτελέσει σημαντικός σταθμός για το μέλλον και το παραπάνω βήμα».
Τώρα πάμε στην τελευταία σου χρονιά στο ΑΠΟΕΛ μετά την επιστροφή σου από τον Ακρίτα, η οποία έφερε και την μεταγραφή σου στην Ζούλτε Βάρεγκεμ του Βελγίου.
«Θυμάμαι χαρακτηριστικά και έντονα αυτή τη χρονιά γιατί υλοποίησε ένα άλλο μου μεγάλο όνειρο, να πάρω μεταγραφή σε ομάδα του εξωτερικού και την ίδια στιγμή να γίνω η μέχρι τώρα μεγαλύτερη οικονομικά μεταγραφή παίκτη από τις ακαδημίες του ΑΠΟΕΛ. Αρχικά η χρονιά ξεκίνησε για μένα ως αναπληρωματικός και ήρθε το ματς με την Πάφο, όπου προέκυψαν τραυματισμοί πριν και την ώρα της προθέρμανσης, με τον Κβιλιτάια να αισθάνεται ενοχλήσεις και είδα την ευκαιρία σε μία θέση που δεν έπαιξα ποτέ στη ζωή μου να παρουσιάζεται μπροστά μου. Στο τέλος αυτό το παιχνίδι έκρινε την παραμονή του Σα Πίντο στην ομάδα, καθώς κερδίσαμε 1-0 την Πάφο έχοντας μία πολύ καλή παρουσία στον αγωνιστικό χώρο. Μετά ακολούθησε το σερί που έπαιζα συνεχώς καθώς το επόμενο ματς σκόραρα με τον Εθνικό και καθιερώθηκα σε μία θέση που δεν περίμενα ποτέ να αποτελέσω βασικό γρανάζι του ΑΠΟΕΛ».
Σταύρο να πάμε στο κομμάτι της μεταγραφής σου, όπου τότε ακούστηκαν πολλά και διάφορα και ήρθε η στιγμή να μας πεις τι πραγματικά έγινε;
«Αρχικά να πούμε ότι γράφτηκαν και ειπώθηκαν πράγματα που δεν έγιναν ποτέ. Ένα από αυτά ήταν πως δεν πήγα προπόνηση, κάτι που αν ρωτήσεις τους ανθρώπους εκεί στον Αρχάγγελο δεν έγινε ποτέ. Πάντα μου ότι και να γινόταν ήμουν παρών σε όποια ηλικία αγωνιζόμουν.
Επίσης δεν είχα πενταετή πρόταση με μεγάλα χρηματικά ποσά από οπουδήποτε και είναι κάτι που θέλω να ξεκαθαρίσω. Υπήρξαν προτάσεις στο ΑΠΟΕΛ και πριν από τη Ζούλτε Βάρεγκεμ, όπου δεν διαρρέαν προς τα έξω. Υπήρχε ενδιαφέρον από μεγάλη ελληνική ομάδα πριν πάρω μεταγραφή, ενώ υπήρξε και πρόταση από ομάδα της Ιταλίας.
Στο τέλος ήρθε η πρόταση από τη Ζούλτε Βάρεγκεμ, η οποία κρίθηκε οικονομικά συμφέρουσα για τη διοίκηση του ΑΠΟΕΛ, ένα ποσό γύρω στις 300 χιλιάδες ευρώ με επιπλέον σημαντικό ποσοστό μεταπώλησης για μεταγραφή, όπου είναι και η μεγαλύτερη οικονομική μεταγραφή παίκτη των ακαδημιών του ΑΠΟΕΛ μέχρι σήμερα.
Η διοίκηση της ομάδας και ο πρόεδρος, Πρόδρομος Πετρίδης ζύγισαν όλα τα δεδομένα και για το καλό της ομάδας και για μένα, αποφασίζοντας να αποδεχθούν την πρόταση. Σε αυτό το σημείο μέχρι τώρα δεν είχα την ευκαιρία, αλλά θέλω να ευχαριστήσω τον πρόεδρο του ΑΠΟΕΛ, Πρόδρομο Πετρίδη και τη διοίκηση του που με παραχώρησαν σε ομάδα του εξωτερικού. Ένα μεγάλο ευχαριστώ πάει σε αυτό τον μεγάλο κόσμο του ΑΠΟΕΛ, όπου πριν μερικά χρόνια ήμουν και εγώ στη θέση τους σαν φίλαθλος και ένιωσα την στήριξη και την αγάπη τους από την πρώτη στιγμή που ήμουν στην πρώτη ομάδα.
Τέλος στο κεφάλαιο ΑΠΟΕΛ νιώθω πολύ ευλογημένος που ήμουν μέλος της ομάδας που κατέκτησε το 29ο πρωτάθλημα στην ιστορία της ομάδας. Έβλεπα στο τέλος της χρονιάς τους πρώην συμπαίκτες μου να πανηγυρίζουν το πρωτάθλημα και ήμουν πολύ χαρούμενος για αυτούς. Την ίδια στιγμή υλοποιήθηκαν τα δύο μεγαλύτερα μου όνειρα, να παίξω και να είμαι μέρος της ομάδας που εν τέλη κατάκτησε το πρωτάθλημα και να πάρω μεταγραφή σε ομάδα του εξωτερικού».
Σταύρο έζησες τον Σα Πίντο και ήταν ο προπονητής που σε έριξε στα βαθιά και σε πίστεψε, πως τον έζησες εσύ;
«Ήταν ένας προπονητής που δεν φοβόταν κανένα αντίπαλο και ήθελε πάντα να κερδίζει. Διάβαζε πολύ καλά το παιχνίδι, πρώτα στον πάγκο και μετά στην κερκίδα, ενώ μας ανέλυε και πολύ καλά τον αντίπαλο. Σε κάποιους παίκτες έπαιξε σημαντικό ρόλο η ψυχολογία που τους έδινε και το γεγονός πως διάβαζε καλά το παιχνίδι, βοηθούσε στο να πάρουμε τα αποτελέσματα που θέλαμε. Σε αυτό το σημείο θέλω να τον ευχαριστήσω που πίστεψε και στήριξε εμένα σε μία φάση που ίσως κάποιοι άλλοι προπονητές να είχαν φόβο και να μην στήριζαν έναν νεαρό ποδοσφαιριστή».
Αυτό που ανέφερες και εσύ πριν με το γεγονός πως ο Σα Πίντο ήταν στην κερκίδα και ο Ντομίνγκες στον πάγκο, πως πρακτικά δούλεψε; Υπάρχει και ένα παιχνίδι, ντέρμπι «αιωνίων» με την Ομόνοια που σίγουρα το θυμάσαι ακόμα, όπου μπήκες και καθάρισες το ματς με τον Σα Πίντο να ήταν στην κερκίδα.
«Από τα παιχνίδια που ο κ. Σα Πίντο βρισκόταν στην κερκίδα είχε καλύτερη εικόνα να διαβάζει το παιχνίδι και όπως είπε στο ΑΠΟΕΛ-Ομόνοια, το διάβασε έξυπνα και πολύ καλά, ρίχνοντας με στο παιχνίδι για να δώσω το γκολ που χρειαζόταν η ομάδα για να «σκοτώσει» το ματς».
Ποια ήταν τα συναισθήματα σου Σταύρο που σκόραρες σε ένα ντέρμπι «αιωνίων» σε ηλικία 21 χρόνων;
«Σίγουρα ήταν μία στιγμή που θα μου μείνει αξέχαστη. Τα συναισθήματα εκείνη την στιγμή ήταν απερίγραπτα και στο τέλος κάναμε και εμείς και όλος ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ χαρούμενα Χριστούγεννα».
Τώρα Σταύρο στο κομμάτι Εθνικής ομάδας, όπου με την έλευση του κ. Απόστολου Μάντζιου άλλαξε προς το καλύτερο η εικόνα του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος.
«Πράγματι ο κ. Μάντζιος βοήθησε παρά πολύ την Εθνική ομάδα, δίνοντας τους παίκτες αυτοπεποίθηση και στήριξη, κάτι που δεν είχαμε πριν και έπαιξε τον μεγαλύτερο ρόλο μέχρι τώρα. Επίσης άλλαξε και τη νοοτροπία της ομάδας που αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο και στη ψυχολογία όλων μας. Από τη σειρά μου εγώ όποτε με χρειαστεί θα είμαι εκεί για να δώσω τα πάντα. Είναι τιμή να παίζει ένας παίκτης για την πατρίδα του και έτσι το βλέπω και εγώ».
Σταύρο να μιλήσουμε λίγο και για το βελγικό ποδόσφαιρο και τις διαφορές που εντόπισες με το κυπριακό και τι το κάνει καλύτερο;
«Για μένα σίγουρα η μεγαλύτερη η διαφορά των δύο πρωταθλημάτων είναι οι εντάσεις και οι ταχύτητες στον αγωνιστικό χώρο και η ποιότητα που υπάρχει συνολικά. Στο Βέλγιο θα δεις αρκετούς νεαρούς παίκτες να αγωνίζονται σε μεγάλες ομάδες έχοντας την προοπτική να τους πουλήσουν και να κερδίσουν πολλά από αυτούς. Ο τρόπος διεξαγωγής του πρωταθλήματος στο Βέλγιο είναι πολύ ανταγωνιστικός και απουσιάσουν αρκετά τα αδιάφορα παιχνίδια. Παράδειγμα υπάρχει το δεύτερο γκρουπ, όπου παλεύουν τρεις ομάδες για να πάρουν το ευρωπαϊκό εισιτήριο και μετά παίζουν με τον 5ο του πρώτου ομίλου σε τελικό ευρωπαϊκού εισιτηρίου. Στην Κύπρο ειδικά στο β’ γκρουπ βλέπουμε αρκετά αδιάφορα βαθμολογικά παιχνίδια χωρίς κίνητρο, κάτι που ότι και να πεις για ένα παίκτη είναι αγγαρεία. Στο κομμάτι των αθλητικών εγκαταστάσεων στο Βέλγιο είναι εξαιρετικές οι συνθήκες με πολύ καλά γήπεδα και αθλητικά κέντρα. Στην Κύπρο υστερούμε σε αυτό το κομμάτι δυστυχώς και θα ήταν καλό να δούμε και να πάρουμε κάποια στοιχεία από άλλες καλύτερες από εμάς χώρες. Σαν παίκτες στην Κύπρο υπάρχει επίσης πολύ καλό υλικό, αλλά πρέπει οι ομάδες να πιστέψουν και να επενδύσουν στον νεαρό Κύπριο ποδοσφαιριστή και όταν κάνουν θα έχουν να κερδίσουν πολλά».
Πως βλέπεις το ΑΠΟΕΛ φέτος αλλά και το κυπριακό πρωτάθλημα;
«Για να είμαι ειλικρινής μόνο τα ματς του ΑΠΟΕΛ βλέπω όταν έχω την ευκαιρία επειδή παίζουμε κάποιες φορές την ίδια ώρα. Πιστεύω ότι φέτος το ΑΠΟΕΛ θα διεκδικήσει πρωτάθλημα με όποια προβλήματα και αν έχει. Μέχρι τώρα βλέπουμε μία πολύ καλή εικόνα στον αγωνιστικό χώρο και ελπίζω να συνεχίσουν στις ίδιες εμφανίσεις. Έχουν ένα πολύ καλό προπονητή με όσα ακούω και μαθαίνω, ο οποίος καταφέρνει να βγάζει τον καλύτερο εαυτό μέσα στο γήπεδο. Τώρα όσον αφορά τις άλλες ομάδες δεν παρακολουθώ πάρα πολύ αλλά βλέπω ισχυρές Πάφο, Άρη και ΑΕΚ, πως θα παλέψουν επίσης για να πρωταγωνιστήσουν».
Τέλος Σταύρο πότε και που βλέπεις την επιστροφή σου στην Κύπρο;
«Σίγουρα τον πρώτο λόγο για την επιστροφή μου στην Κύπρο τον έχει το ΑΠΟΕΛ, αλλά δεν έχω σκοπό να επιστρέψω σύντομα γιατί θέλω να παίξω αρκετά χρόνια στο εξωτερικό».
