Εφραίμ Γεωργίου
Το ΑΠΟΕΛ με μια καλή εμφάνιση ή μάλλον ψυχωμένη κατάφερε να κερδίσει τον Απόλλωνα στο ΓΣΠ με εμφατικό τρόπο στο φινάλε και με το δείκτη του σκορ να λέει 4-1. Ένα παιχνίδι απ’ το οποίο οι «Γαλαζοκίτρινοι» έχουν να κερδίσουν πολλά.
Ας τα πάρουμε όμως με μια σειρά. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης ήρθε στην ομάδα και έφερε νέο αέρα, αυτόν της αλλαγής. Γράφαμε πως ήταν μάλλον η μόνη επιλογή απ’ τη στιγμή που επέλεξε το ΑΠΟΕΛ να αποδεσμεύσει τον Ιγκεμπρίγκστεν. Άνθρωπος που ξέρει τον «Αρχάγγελο» πολύ καλά. Τον γνώρισε ως παίκτης, τον γνώρισε ως προπονητής, έζησε τον Πρόδρομο Πετρίδη, τους «Πορτοκαλί» και τις απαιτήσεις. Ξέρει καλά που ήρθε αλλά και γιατί…
Η ψυχολογία των παικτών άλλαξε για τα καλά. Οι παίκτες ήθελαν να αποδείξουν πράγματα στο γήπεδο και αυτό φάνηκε. Ο καθένας έβαλε το δικό του λιθαράκι για να έρθει το αποτέλεσμα. Καλός ο Γέφτοβιτς, νέος Γιάκολις, άλλος Άλεφ, Ντε Βινσέντι με όρεξη και καθαρό μυαλό. Θα μπορούσαμε να γράψουμε για όλους σχεδόν αλλά νόημα δεν έχει. Οι παίκτες έπαιξαν με πάθος και συγκέντρωση σχεδόν σε όλο τον αγώνα.
Πλέον όμως το ζητούμενο είναι η συνέχεια. Σήμερα ήταν μόνο η αρχή. Μια αρχή θετικότατη όπως ήταν άλλωστε και του Τόμας Ντολ, αλλά και του Κόρε Ιγκεμπρίγκστεν. Γι’ αυτό το οι πάντες πρέπει να κρατούν μικρό καλάθι.
Αναμφίβολα όμως το γεγονός πως σήμερα το ΑΠΟΕΛ πρώτον κέρδισε σε ντέρμπι (μετά από τον Σεπτέμβρη), δεύτερον έβγαλε σχεδόν εκτός μάχης ένα απ’ τους αντιπάλους του, τρίτον θύμισε ομάδα και όχι μονάδες στο γήπεδο σκορπισμένες είναι θετικό μήνυμα. Θέλει όμως μπόλικη δουλειά…
