Η αντιμετώπιση του εκάστοτε πρωτοπόρου της βαθμολογίας έχει πάντα τη δική της ιδιαιτερότητα και το ντέρμπι ανάμεσα σε ΑΕΚ και ΑΕΛ δεν αποτελεί εξαίρεση, με τους περσινούς κυπελλούχους να βρίσκονται μεσούσης ενός απαιτητικού προγράμματος. Η επικράτηση επί της Ανόρθωσης στο δεύτερο ντέρμπι της χρονιάς έδειξε ότι οι κιτρινοπράσινοι της Λάρνακας πατούν γερά πάνω στη βάση την οποίαν έκτισαν την τελευταία τετραετία και η οποία άρχισε να αποδίδει καρπούς.
Με φόρα λοιπόν από την κατάκτηση του κυπέλλου, την κατάκτηση του Σούπερ Καπ αλλά και την επιστροφή στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ μετά το καλοκαίρι του 2011, η ΑΕΚ βαδίζει κατά μήκος μιας χρονιάς με αυξημένες αγωνιστικές υποχρεώσεις, αλλά και αυξημένες απαιτήσεις. Η επιστροφή στην «ΑΕΚ Αρένα» μετά από δύο εβδομάδες φέρνει άλλο ένα υψηλό εμπόδιο, έχοντας στο αντίπαλο μισό μιαν ομάδα με σχετικά παρόμοια φιλοσοφία, δίνοντας έμφαση στην αμυντική λειτουργία και την κυκλοφορία της μπάλας.
Μπορεί η ΑΕΛ να μην έχει το επίπεδο ομοιογένειας της ΑΕΚ, ωστόσο έχει τον ενθουσιασμό αλλά και τον τρόπο να παίρνει αποτελέσματα καθοδηγούμενη από τον Ντούσαν Κέρκες. Ο Άντονι Ιραόλα δεν θα έχει στη διάθεσή του τους Νάτσο Κάσες, Μάριο Αντωνιάδη και Ίγκορ Σίλβα, με τον τελευταίο να παραδίδει την σκυτάλη του δεξιού οπισθοφύλακα στον Χουάν Τρουγιόλς.
Ερωτηματικό αποτελεί ο παρτενέρ του Μιγκέλ Γκονζάλεζ στο κέντρο της άμυνας από τη στιγμή που ο Ντάνιελ Μόισοφ επιστρέφει στην δράση, όπως επίσης και η διαμόρφωση της γραμμής κρούσης με όλες τις ποιοτικές λύσεις να παρουσιάζονται ετοιμοπόλεμες.
