Ο Πέρε Πονς παραχώρησε συνέντευξή του στο diaridegirona.cat. Μεταξύ άλλων μίλησε για την παρουσία του στην ΑΕΚ, αλλά και την κατάκτηση του Κυπέλλου.
Αναλυτικά:
Για την ΑΕΚ και το περσινό πρωτάθλημα: «Η ΑΕΚ Λάρνακας είναι ένας σχετικά νέος σύλλογος, ιδρύθηκε το 1994 χάρη στην ένωση δύο ιστορικών ομάδων. Είχε κερδίσει μόνο 2 Κύπελλα, οπότε δεν είναι ένας σύλλογος συνηθισμένος στους τίτλους. Την περασμένη σεζόν ήμασταν ένα παιχνίδι μακριά από την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Μας ξέφυγε, ήταν ένα σκληρό πλήγμα».
Για την ζωή στην Κύπρο: «Όταν φτάνεις, σου κάνει εντύπωση, γιατί είναι διαφορετικά. Υπάρχουν παλιά μέρη, κάποια πράγματα είναι καθυστερημένα. Αλλά ο καιρός είναι καλός, οι άνθρωποι ευχάριστοι και είναι ασφαλές: δεν υπάρχει εγκληματικότητα ή βία. Είμαστε πολύ άνετα και έχουμε προσαρμοστεί. Μπορεί να είμαστε λίγο μακριά, αλλά ζούμε καλά»
Για την κατάκτηση του κυπέλλου: «Το να φτάσουμε στον τελικό είναι ήδη κάτι μεγάλο, αλλά η νίκη… τη γιορτάσαμε, τη γιορτάσαμε. Δεν ήμασταν τα φαβορί και υπάρχουν πολλές ομάδες με μεγαλύτερο προϋπολογισμό από εμάς, αλλά είναι αλήθεια ότι για καιρό κάναμε πράγματα σωστά. Ο στόχος μας, στην πραγματικότητα, είναι η Ευρώπη, είτε μέσω του πρωταθλήματος είτε κατακτώντας το Κύπελλο».
Για την Πάφο: «Ήταν η πιο δυνατή ομάδα και το καλύτερο ρόστερ, χωρίς αμφιβολία».
Για την συμμετοχή του στον τελικό: «Δεν έλειπε πολύ για να έρθει η σειρά μου. Ο κόουτς δεν είχε μοιράσει άλλους αριθμούς, οπότε δεν ξέρω αν ήμουν κοντά ή μακριά από το να εκτελέσω. Αλλά αν χρειαζόταν να το κάνω, θα το έκανα. Δεν είμαι ειδικός, ούτε κατά διάνοια, αλλά θα το έκανα»
Για τη διαδικασία των πέναλτι: «Αν αστοχείς, περνάς τη στενοχώρια, κλαις, και αυτό ήταν. Την επόμενη μέρα σηκώνεσαι, όπως κάθε μέρα»
Για το πως βλέπει το ποδόσφαιρο πλέον: «Βλέπω το ποδόσφαιρο διαφορετικά τώρα. Δεν παίρνω πια τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο. Παλιά τα έπαιρνα όλα κατάκαρδα με τις ήττες και όσα ζούσαμε στο Μοντιλίβι, θύμωνα και ήμουν λυπημένος. Τώρα όχι πια. Σίγουρα ακόμα με πειράζει, γιατί αυτό το άθλημα συνεχίζει να με συναρπάζει, αλλά όταν φτάνω σπίτι και είμαι με την οικογένεια, όλα περνούν»
