Σάββας Κοσιάρης
Το άθλημα που πρόσφερε τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην Κερύνεια ήταν η Καλαθόσφαιρα χάρις στην εντυπωσιακή πορεία της ΠΑΕΚ από το 1969 μέχρι το 1973. Η ομάδα της Κερύνειας κατέκτησε στο διάστημα αυτό τρεις φορές τον τίτλο της πρωταθλήτριας Κύπρου ενώ άλλες τρεις αγωνίστηκε στον τελικό Κυπέλλου! Ηταν τότε που οι φίλαθλοι όλης της Κύπρου την χειροκρότησαν, την θαύμασαν και την αποδέκτηκαν σαν «βασίλισσα της κυπριακής καλαθόσφαιρας»!
*Το 1969 φτάνει στον τελικό του Κυπέλλου και ηττάται από τον Πεζοπορικό με 74-72.
*Το 1970 επαναλαμβάνει την πορεία της στο θεσμό του Κυπέλλου αλλά χάνει και πάλι από την ομάδα της Λάρνακας με 94-78. Η απώλεια του Κυπέλλου για την ομάδα της Κερύνειας, υπερκαλύφθηκε από την κατάκτηση του πρώτου τίτλου της πρωταθλήτριας Κύπρου. Με ηγέτη και προπονητή τον Αλέκο Ιακωβίδη η ΠΑΕΚ έχει ήδη δημιουργήσει μια εξαιρετική ομάδα οι δυνατότητες της οποίας ξεπερνούν τα όρια του νησιού. Πανίκος Πάρπας, Ερμής Χριστοδούλου (αρχηγός), Τάκης Τσαγγαρίδης, Γιώργος Μουστάκας, Χρίστος Α. Καρεφυλλίδης, Αντρέας Παμπόρης, Κύπρος Τσέντας, Άριστος Κωνσταντινίδης και Στέλιος Παμπόρης είναι οι παίκτες που μαζί με τον Ιακωβίδη οδηγούν τότε την ΠΑΕΚ και την Κερύνεια στην κορυφή.
*Το 1971 η ΠΑΕΚ, έχοντας για βασική πεντάδα τους Αλέκο Ιακωβίδη (παίκτης και προπονητής), Πανίκο Πάρπα, Τάκη Τσαγγαρίδη, Γιώργο Μουστάκα και Ανδρέα Παμπόρη, επαναλαμβάνει το θρίαμβό της κατακτώντας τον τίτλο και φτάνοντας για τρίτησυνεχόμενη φορά στον τελικό με τον ίδιο μάλιστα αντίπαλο, τον Πεζοπορικό! Η ομάδα της Λάρνακας τα καταφέρνει εκ νέου και με τη νίκη της 97-83 κατακτά το Κύπελλο για τρίτη συνεχόμενη φορά.
*Το 1972 η ΠΑΕΚ, με την εμπειρία αλλά και την ομοιογένεια που απέκτησε θα εμφανιστεί ακόμη πιο εντυπωσιακή και θα ξεσηκώσει τους κερυνειώτες! «Εχοντας συναίσθηση της υψηλής αποστολής τους τα ηρωϊκά παιδιά της Κυρήνειας όρθωσαν ψηλά το ανάστημά τους και διακατεχόμενοι από ανεξάντλητον πάθος για τη νίκη, έπαιξαν φανταστικό παιχνίδι που είχε ως αποτέλεσμα να επιτύχουν του τελικού των σκοπού. Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι η ΠΑΕΚ προχθές ήτο μία ομάδα ευρωπαϊκήςακτινοβολίας. Είχε η ΠΑΕΚ ένα παίκτη φανταστικό, ένα παίκτη απίθανο, ένα παίκτη πουεσημείωνε καλάθια από όλες τις θέσεις φτάνοντας εις τους 30 πόντους. Τόσο φανταστική ήτο η απόδοσις του δεκαοκτάχρονου Μουστάκα ώστε οι χιλιάδες θεαταί, πραγματικοί φίλαθλοι, τον εχειροκρότησαν ζωηρά. Δίπλα εις τον Μουστάκα ο μέγας δάσκαλος, ο Ιακωβίδης, οδηγούσε με καταπληκτική μαεστρία τους υπόλοιπους συμπαίκτες του Πάρπα, Τσαγγαρίδη και Παμπόρη», γράφει χαρακτηριστικά ο Τύπος της εποχής όταν ο τρίτος συνεχόμενος τίτλος κρίθηκε στον αγώνα με την ΑΕΛ στη Λεμεσό, στις 10 Ιουνίου 1972.
Δεν τελειώνουν όμορφα, όλα τα παραμύθια…
Σαν παραμύθι μοιάζει η πορεία της ΠΑΕΚ και των αθλητών της στον καλαθοσφαιρικό χώρο της Κύπρου. Όχι όμως σαν τα συνηθισμένα παραμύθια που φροντίζουν να έχουν τέλος καλό για να είναι όλα καλά… Η ιστορία της ΠΑΕΚ τέλειωσε πικρά με την εισβολή και την προσφυγοποίηση… Κι ακόμη πιο πικρά τέλειωσε για επτά από τους αθλητές τηςέξη εκ των οποίων εξακολουθούν να είναι αγνοούμενοι και ένας, ο Γιώργος Μουστάκας,πεσόντας.
*Ο καλαθοσφαιριστής της ΠΑΕΚ Γεώργιος Μουστάκας, κληρωτός της 32ης Μοίρας Καταδρομών, αγνοείτo από τις 24 Ιουλίου 1974. Εθεάθη για τελευταία φορά σε περιοχή μεταξύ Πέλλα Πάις και Δικώμου. Ηταν 21ος ετών. (Τα οστά του Γεώργιου Μουστάκα βρέθηκαν τελικά με τη διαδικασία της ταυτοποίησης μόλις τον Απρίλιο του 2011).
*Ο καλαθοσφαιριστής της ΠΑΕΚ Γιώργος Τριγγής, κληρωτός της 32ης Μοίρας Καταδρομών, αγνοείται από τις 22 Ιουλίου 1974. Εθεάθη για τελευταία φορά στην Κερύνεια. Ηταν 19 ετών.*Ο καλαθοσφαιριστής της ΠΑΕΚ Ανδρέας Χαραλάμπους, εθελοντής στρατιώτης, αγνοείται από τις 25 Ιουλίου 1974. Εθεάθη για τελευταία φορά στο Πέλλα Πάις. Ηταν 20 ετών.
*Ο καλαθοσφαιριστής της ΠΑΕΚ Χρίστος Καρεφυλλίδης, προστάτης οικογένειας, έφεδρος της 33ης Μοίρας Καταδρομών, πολέμησε στον Αγιο Ιλαρίωνα. Φαίνεται να δηλώθηκε από τον Ερυθρό Σταυρό ως αιχμάλωτος στο Μπογάζι. Αγνοείται. Ηταν 20 ετών.
*Ο καλαθοσφαιριστής της ΠΑΕΚ Ντίνος Τσαγγαρίδης, μαθητής, αγνοείται από τις 24 Ιουλίου 1974. Εθεάθη για τελευταία φορά μαζί με τον αδελφό του Λούη, σε περιοχή μεταξύ Πέλλα Πάις και Συγχαρί. Ηταν 16 ετών.
*Ο καλαθοσφαιριστής της ΠΑΕΚ Λοϊζος Τσαγγαρίδης, προστάτης οικογένειας, αγνοείτο από τις 24 Ιουλίου 1974. Εθεάθη για τελευταία φορά μαζί με τον αδελφό του Ντίνο, σε περιοχή μεταξύ Πέλλα Πάις και Συγχαρί. Ηταν 26 ετών. Τα οστά του Λοΐζου Τσαγγαρίδηανακαλύφθηκα στην περιοχή Αψιθιώτισσα στον Πενταδάκτυλο και ταυτοποιήθηκαν με την μέθοδο DNA. Δολοφονήθηκε εν ψυχρώ. Η εξόδιος ακολουθία πραγματοποιήθηκε στις 24 Ιουλίου, 2014 στον ιερό ναό Αγίου Νικόλαου στην Πάνω Λακατάμια και ενταφιάστηκε στο Στρατιωτικό Κοιμητήριο Λακατάμιας.
*Ο καλαθοσφαιριστής της ΠΑΕΚ Φοίβος Φιερός, κληρωτός του Ναυτικού αγνοείται από τις 20 Ιουλίου. Ηταν μέλος του πληρώματος της τορπιλλακάτου Τ3 η οποία πλήγηκε από τουρκικό αντιτορπιλλικό το ξημέρωμα της 20ης Ιουλίου 1974. Ηταν 20 ετών. Σε ποιο από τα τέσσερα γράμματα της ΠΑΕΚ να ακουμπήσεις και να μην νοιώσεις συγκίνηση για όσα όμορφα τούτος ο σύλλογος έδωσε τότε, στην Κερύνεια και την Κύπρο... Αλλά και σε ποιο από τα πέντε γράμματά της να ακουμπήσεις και να μην πονέσεις… Για τα παιδιά της που χάθηκαν… Για τα όνειρα και τις προοπτικές τους που έμειναν μεσοστρατίς…
Ο λεβέντης Μουστάκας
Και ποια τραγική ειρωνεία… Μετροφυλλώντας τις σελίδες του «Νέου Αθλητισμού» της εφημερίδας «Μάχη» του 1973, ανταμώσαμε με ένα από τους ήρωες λεβέντες της ΠΑΕΚ… Να απλώνει σε συνέντευξή του τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του… Να κτίζει αισιόδοξα το αύριο για την ομάδα του και για τον ίδιο… Να ομολογεί τα όμορφα σχέδια για τη ζωή του… Αλίμονο όμως… Διαφορετικά ήταν τα σχέδια της πικρής μοίρας του Γιώργου Μουστάκα…
«Γεώργιος Μουστάκας-Ένα άστρο που μόλις ανατέλλει στο στερέωμα του μπάσκετ» ήταν ο τίτλος του θέματος το οποίο σύνταξε ο συνεργάτης της εφημερίδας Βασίλης Χριστοδουλίδης. Ο συντάκτης είχε συναντήσει τον αθλητή στη μονάδα όπου υπηρετούσε τη θητεία του στην Εθνική Φρουρά, στο στρατόπεδο της 32ης Μοίρας Καταδρομών στον Αγιο Χρυσόστομο. Τον εντυπωσίασαν όπως σημείωνε ο Χριστοδουλίδης «τα φυσικά προσόντα που του έχει δωρήσει η θεά φύσις-ψηλός, με αθλητικόν ανάστημα- αλλά και το ότι κατάφερε να σπάση τα στενά δεσμά που περισφίγγουν τον επαρχιώτην αθλητήν, με αποτέλεσμα στα δεκαοκτώ του χρόνια να βρεθή στο βάθρο των μεγάλων του κυπριακού αθλητισμού».
Ο λοχίας Μουστάκας Γεώργιος άνοιξε την καρδιά του και ομολόγησε σε εκείνη τη συνέντευξή του πως θα ήθελε να γίνει γυμναστής. Κι ακόμη πως, αν δεν αγωνιζόταν στην ΠΑΕΚ που λάτρευε θα ήθελε να φορέσει τη φανέλα του ΑΠΟΕΛ ή του Απόλλωνα Πατρών. Και πως αυτοί που τον ώθησαν να ασχοληθεί με την καλαθόσφαιρα ήταν οι Ερμής Χριστοδούλου και Αλέκος Ιακωβίδης. Αλλά και πως θα ήθελε κάποτε να αγωνιστεί σε μια μεγάλη ομάδα του εξωτερικού…
Ένα χρόνο αργότερα ο Γεώργιος Μουστάκας θα τρέξει περνώντας την πύλη του στρατοπέδου όχι για να πετάξει με τα όνειρά του ως καλός πολίτης, αλλά για να πολεμήσει υπέρ της πατρίδας ως καλός, πιστός και λεβέντης στρατιώτης. Από τον Ιούλιο του 1974 ο Γεώργιος, ο Κόκος Μουστάκας, αγνοείτο… Η είδηση, τη Δευτέρα 4 Απριλίου 2011έδωσε τέλος στην αγωνία συγγενών και φίλων… Μα και στην ελπίδα…
«Βρέθηκαν τα οστά ενός ακόμη αγνοουμένου της κυπριακής τραγωδίας…». Ο Γιώργος Μουστάκας, το άστρο που «μόλις ανέτελλε στο στερέωμα του μπάσκετ» όπως έγραφε οΤύπος το 1973, ξέρουμε πια πως βρίσκεται στον ουρανό του Θεού… Μα και στον ουρανό της Κερύνειας, για να αντιμάχεται την καταχνιά της κατοχής…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ-Στο κείμενο η ομάδα της Κερύνειας αναγράφεται με ένα Ε (ΠΑΕΚ) και όχι με δύο (ΠΑΕΕΚ) όπως αναφέρεται σήμερα. Τούτο γιατί η ονομασία ΠΑΕΕΚ (Ποδοσφαιρική Αθλητική Ένωση Επαρχίας Κερύνειας) δόθηκε το 1975 μετά την ενοποίηση της ΠΑΕΚ Κερύνειας και της ΑΕΚ Καραβά).
