
Πέρσι ο Κέντρικ Ναν απουσίασε από μόνο ένα παιχνίδι της Ευρωλίγκας, ενώ σε άλλα επτά είχε 7 ως 12 πόντους. Από αυτά ο Παναθηναϊκός AKTOR κέρδισε μόνο το ένα, το πέμπτο παιχνίδι των playoffs απέναντι στην Εφές. Χθες είδαμε ότι η φετινή εκδοχή της ομάδας είναι ικανή να αντεπεξέλθει πρακτικά χωρίς τον κορυφαίο παίκτη της Ευρώπης απέναντι σε μια από τις καλύτερες ομάδες της Ευρωλίγκας εκτός έδρας. Κι αυτή είναι η μεγάλη διαφορά της φετινής ομάδας από την περσινή.
Ο Παναθηναϊκός του 2024/25, φυσικά κι ο πρωταθλητής Ελλάδας και Ευρώπης του 2023/24, δεν θα μπορούσε να αντέξει απέναντι σε έναν τέτοιου επιπέδου αντίπαλο με τέτοιο Ναν, ειδικά μακριά από το ΟΑΚΑ. Ο φετινός-παρότι ο Αμερικανός έκανε το χειρότερό του παιχνίδι, με 4 πόντους, ισάριθμα λάθη, 2/5 σουτ, 3 γρήγορα φάουλ και -4 στην αξιολόγηση στα μόλις 16:09 που αγωνίστηκε-κατάφερε να φύγει νικητής από την Κωνσταντινούπολη. Ήταν μια απεξάρτηση που είχε ανάγκη ο Παναθηναϊκός, που ψήγματά της είχαν διαφανεί και από την ήττα στο νήμα από τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ και που θα του είναι πολύ χρήσιμη στο υπόλοιπο της σεζόν. Χωρίς, ασφαλώς, ουδείς να τολμά να υποτιμήσει την πολυτιμότητα του Ναν, μολονότι ούτε φέτος δείχνει να έχει απαλλαγεί από το κουσούρι του εκνευρισμού, όταν το παιχνίδι δεν του βγαίνει.
Ο αρχηγός-στρατηγός και ο Όσμαν πρώτο βιολί
Το χθεσινό no show του Ναν δεν πλήγωσε τον Παναθηναϊκό. Ίσα-ίσα, μπορεί και τελικά να μπέρδεψε την Εφές. Η πλήρως προσαρμοσμένη άμυνά της πάνω σε αυτόν λειτούργησε άψογα στα λεπτά που αυτός ήταν στο παρκέ, αλλά όταν έφυγε από την πεντάδα-αρχικά λόγω της κακής του εικόνας, εν συνεχεία λόγω των φάουλ και στο δεύτερο ημίχρονο (όπου έπαιξε μόλις πεντέμισι λεπτά) κατ’ επιλογήν του Αταμάν που πάντα θα πορευτεί με όσους αποδίδουν-οι Τούρκοι μπερδεύτηκαν. Ο Κώστας Σλούκας έκανε ένα masterclass στη θέση «1», ελέγχοντας υποδειγματικά τον ρυθμό, διαβάζοντας σεμιναριακά το παιχνίδι και δημιουργώντας με τις 12 ασίστ του (κρατηθείτε) 28 ολόκληρους πόντους. Που θα μπορούσαν να ήταν και περισσότεροι αν ο Παναθηναϊκός σούταρε στοιχειωδώς καλύτερα από τα 9/27 πίσω από τα 6,75μ. Ο αρχηγός των «πράσινων» πρόσφερε 5 καλάθια στον Γιούρτσεβεν και άλλα 2 στον Χολμς βάζοντας αμφότερους στο παιχνίδι και δίνοντας επιθετική οντότητα και πηγή σκορ και από το «5».
Τεράστια διαφορά έκανε, ασφαλώς, ο Τζέντι Όσμαν. Ο Τούρκος φόργουορντ, που πέρσι μέχρι τον Γενάρη ψαχνόταν, έχει δείξει πλέον κατ’ επανάληψη πως μπορεί να αποτελέσει όχι απλώς ένα ακόμη αλλά το πρώτο βιολί στην επίθεση του Παναθηναϊκού. Χθες επέστρεψε στα παλιά του λημέρια με 29 πόντους, που ήρθαν όχι μόνο καλπάζοντας στο ανοιχτό γήπεδο, αλλά και με 6/10 τρίποντα. Κι αυτό δεν… έτυχε, όχι όταν μιλάμε για τον παίκτη που είχε τα περισσότερα εύστοχα τρίποντα στο πρόσφατο Ευρωμπάσκετ με 52,7% (29/55).
Όλα άρχισαν από την άμυνα
Όσο καλή κι αν είναι η επίθεση του Παναθηναϊκού, πάντως, έχει κατ’ επανάληψη αποδειχτεί ότι η αφετηρία πρέπει να είναι η άμυνα. Οι «πράσινοι» έκαναν χθες το καλύτερο αμυντικό τους παιχνίδι με διαφορά από τα προηγούμενα, χωρίς πάντως να παραβλέπει κάποιος ότι τους «βοήθησε» η πρόωρη απώλεια του πολύ φορμαρισμένου Οσμάνι και το σοκ που προκάλεσε στην Εφές ο σοβαρός τραυματισμός του Παπαγιάννη. Οι περιστροφές λειτούργησαν πολύ πιο σωστά (αλλά όχι ακόμη ιδανικά), η επικοινωνία ψηλών-κοντών ήταν πολύ καλύτερη, η ένταση ήταν υψηλότερη από την πρώτη ζώνη άμυνας και η ραγδαία πρόοδος που έχει παρουσιαστεί στον έλεγχο των ριμπάουντ συνεχίστηκε.
Πέρα από τον χρόνο, που σε αυτό το κομμάτι θα είναι σύμμαχος της ομάδας καθώς η άμυνα θέλει πρωτίστως εργατοώρες για να λειτουργήσει, στην αποτελεσματικότητα των μετόπισθεν έπαιξαν ρόλο και τα πολύ πιο ισορροπημένα σχήματα του Αταμάν. Ο Τούρκος προπονητής έδωσε πολλά λεπτά στον Τζέριαν Γκραντ και τον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη, με τουλάχιστον έναν από τους δύο να είναι στο παρκέ για περίπου 36 από τα 40 λεπτά του αγώνα. Επίσης απέφυγε τα σχήματα με φανερές αμυντικές αδυναμίες δίνοντας-λόγου χάρη-στο δίδυμο Σλούκα και Σορτς μόλις 4,8 λεπτά.
Ο Χολμς αντιμετώπισε πολύ καλύτερα από τον Γιούρτσεβεν το πικ εν ρολ, πρόσφερε βοήθειες και έδειξε πως σταδιακά «πιάνει» τα αμυντικά συστήματα, ωστόσο πρέπει να απαλλαγεί από τη συνήθεια ετών στο ΝΒΑ να βάζει τα χέρια του εκεί που δεν πρέπει, γιατί φορτώνεται με ανόητα φάουλ που μειώνουν το χρόνο του στην πεντάδα και τον στερούν από την ομάδα του. Παράλληλα, οι αλλαγές ήταν έγκαιρες, ενώ και η χρησιμοποίηση του Όσμαν στο «4» λειτούργησε απέναντι στα πιο χαμηλά σχήματα της Εφές. Κάπως έτσι οι γηπεδούχοι προσπαθούσαν να μείνουν στο παιχνίδι όχι με συνεργασίες, όπως στην πρώτη περίοδο, αλλά με ένα ασταμάτητο ένας εναντίον ενός του Λάρκιν, του Λόιντ και του Ντόζιερ. Από ένα τέτοιο μπάσκετ δεν θα μπορούσε να χάσει ο χθεσινός Παναθηναϊκός.
ΥΓ1: Ο Τι Τζει Σορτς έπαιξε λίγο, αλλά έδειξε καλύτερα προσαρμοσμένος στις απαιτήσεις του παιχνιδιού. Το μυστικό για να αυξήσει το χρόνο του στο παρκέ και κατ’ επέκταση τα νούμερά του είναι να βρεθούν τα λιγότερο επιζήμια αμυντικά σχήματα με εκείνον μέσα. Πάντως η ικανότητά του να περνά εύκολα τον προσωπικό του φρουρό χωρίς σκριν προκαλώντας το πρώτο ρήγμα στην αντίπαλη άμυνα είναι κάτι πολύτιμο.
ΥΓ2: Περαστικά στον Γιώργο Παπαγιάννη. Είναι θέμα χρόνου να επιστρέψει γερός και δυνατός. Και να επιστρέψει στην Ελλάδα…
Πηγή: Sport-fm.gr