Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης
«Gynyba!». Ο Ηλίας Ζούρος, καλή του ώρα, όταν εργαζόταν στον πάγκο της Εθνικής στο Ευρωμπάσκετ του 2011 και παράλληλα στη Ζαλγκίρις, είχε μυήσει τους απεσταλμένους των ΜΜΕ στη λέξη που είναι κλειδί για τον προημιτελικό με τη Λιθουανία το βράδυ της Τρίτης: «Άμυνα!».
Ναι, από εκεί θα κριθούν πάρα πολλά (όχι όμως τα πάντα) για την έκβαση του αγώνα με τους όχι τυπικά αλλά ουσιαστικά γηπεδούχους της «Λιέτουβα». Θα τεθούν αντιμέτωπες δύο από τις κορυφαίες άμυνες του Ευρωμπάσκετ, εν προκειμένω η τέταρτη δική μας, με 100,9 πόντους ανά 100 κατοχές και η πέμπτη δική τους με 102,2.
Οι Λιθουανοί ξέρουν πως στερούνται της ποιότητας παικτών όπως ο υιός Σαμπόνις (που ήθελε… διακοπές) και ο λαβωμένος Γιοκουμπάιτις, για αυτό και επενδύουν στα μετόπισθεν. Μια σκληρή ομάδα, που θα παίξει στο όριο του φάουλ και ακόμη παραπάνω, εφόσον της επιτραπεί από τους διαιτητές. Θα πιέσει λυσσαλέα στην περιφέρεια, θα προσπαθήσει να κλέψει μπάλες για να αποφύγει το σετ παιχνίδι που απαιτεί περισσότερο από το διαθέσιμο ταλέντο και να πάρει σκορ στον αιφνιδιασμό (11,3 πόντους ανά αγώνα). Η Ελλάδα, από την πλευρά της, πρέπει να έχει στόχο την εξουδετέρωση του Άρνας Βελίτσκα, που αγνοούσαμε την ύπαρξή του αλλά μετά τον τραυματισμό του Γιοκουμπάιτις έχει αναχθεί σε κάτι σαν υβρίδιο Γιασικεβίτσιους και Μαρτσιουλιόνις. Ο περιορισμός του, δεδομένου ότι και ο Μαργκίρις Νορμάντας προέρχεται από διάστρεμμα, θα είναι πολύ σημαντικός παράγων.
Το ριμπάουντ είναι βασικό ζητούμενο για την Εθνική. Απέναντι στο Ισραήλ τα πήγε περίφημα εξασφαλίζοντας 18 επιθετικά και χάνοντας μόλις 7 αμυντικά, με αποτέλεσμα δέκα επιπλέον κατοχές. Οι Λιθουανοί θα μας δοκιμάσουν περισσότερο σε αυτό το κομμάτι: είναι η δεύτερη ομάδα σε επιθετικά ριμπάουντ στο Ευρωμπάσκετ κερδίζοντας το 37,9% αυτών που διεκδικούν. Και η Εθνική, που είναι 19η στο τουρνουά στο αμυντικό ριμπάουντ, θα πρέπει να κάνει πολύ καλύτερη δουλειά. Γιατί καμία άμυνα δεν ολοκληρώνεται χωρίς ριμπάουντ. Αλλά και για τον επιπλέον λόγο πως αυτό θα μας δώσει ευκαιρίες για σκορ στο ανοιχτό γήπεδο, όπως συνέβη απέναντι στο Ισραήλ, όπου πάνω από το 1/4 των πόντων (27,3%) ήρθαν σε fast break. Όχι ότι και στο σετ παιχνίδι θα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα, αφού το πυρηνικό όπλο που λέγεται Αντετοκούνμπο δεν βλέπει καν Σεντεκέρσκις, Τουμπέλις και λοιπούς αναλώσιμους που θα κάνουν βάρδιες στο… κορμί του.
Θα είναι μπελάς και… για τους δυο
Ο Γιόνας Βαλαντσιούνας είναι με διαφορά ο πιο ποιοτικός παίκτης της Λιθουανίας. Όμως στις δύο πιο σημαντικές νίκες της στο τουρνουά, απέναντι σε Φινλανδία και Λετονία, έπαιξε ελάχιστα, 15 και 10 λεπτά αντίστοιχα. Ο Ρίμας Κουρτινάιτις τον… φοβάται στην άμυνα, αφού το βαρύ κορμί του δεν ενδείκνυται για αντιπάλους που έχουν καλές αποστάσεις, απειλούν από 4-5 θέσεις και παίζουν γρήγορα. Ο προπονητής της «Λιέτουβα» δεν την πάτησε όπως ο Πέσιτς επιμένοντας στον Γιόκιτς που σημαδεύτηκε από την άμυνα της Φινλανδίας, αλλά προτίμησε να τον «θυσιάσει» παρατάσσοντας πιο ευέλικτα σχήματα. Είναι άγνωστο, λοιπόν, πόση ώρα θα τον δούμε στο παρκέ το βράδυ της Τρίτης.
Για όσο παίξει θα είναι αναμφίβολα κακός μπελάς για τα ημέτερα μετόπισθεν. Αντίπαλος στα κυβικά του δεν υπάρχει στο «ζωγραφιστό» και η αποφυγή της φθοράς με φάουλ, κυρίως του Γιάννη (που σε αυτό το Ευρωμπάσκετ παραδόξως φθείρεται περισσότερο από όσο φθείρει), είναι αναγκαιότητα. Ο 33χρονος γίγαντας είναι πονοκέφαλος για το ριμπάουντ «παρκάροντας» κοντά στο καλάθι και εκτοπίζοντας τους αντιπάλους με τον όγκο του, αλλά και με πρόσωπο στο καλάθι, αφού απειλώντας ακόμη και από το τρίποντο, τραβά έξω τους ψηλούς και αδυνατίζει και άλλο το αμυντικό ριμπάουντ. Θα είναι όμως και πρόβλημα για την ομάδα του στην πίσω πλευρά του παρκέ, εφόσον η Εθνική παίξει γρήγορα και εκτελεί σωστά. Είναι δεδομένο πως το ελληνικό τεχνικό τιμ έχει σκεφτεί πώς θα τον εκθέσει στα λεπτά που θα πάρει, όσα και αν είναι αυτά.
Η ώρα της μεγάλης δικαίωσης
Για παιδιά όπως ο Παπανικολάου και ο Σλούκας, που πρωτοφόρεσαν το εθνόσημο πριν 20 χρόνια, τον Γιάννη που θέλει σαν τρελός να προσθέσει στο legacy του ένα παράσημο με την Εθνική ομάδα, τον Σπανούλη, τον Ζήση και τον Ντικούδη που θέλουν να αφήσουν το στίγμα τους και εκτός παρκέ υπό το νέο τους ρόλο, αλλά και όλους τους υπόλοιπους, ο αγώνας της Τρίτης είναι μια ευκαιρία ζωής. Άλλωστε οι δύο πρώτοι είναι προς τη δύση της καριέρας του και ο Greek Freak με την επικείμενη ανανέωση στη στελέχωση της ομάδας είναι αμφίβολο αν θα έχει κατάλληλη πλαισίωση για να διεκδικήσει μετάλλιο τα αμέσως προσεχή χρόνια.
Υπό το πρίσμα αυτό, ίσως και να πρόκειται για το παιχνίδι της ζωής τους, τουλάχιστον με τη γαλανόλευκη. Και τουλάχιστον μέχρι το επόμενο, που έλεγε και μια ψυχή το 1987… Το μονοπάτι που έχει διαμορφωθεί προσφέρει το δικαίωμα στο όνειρο, αλλά πάνω από όλη η εικόνα της ίδιας της ομάδας δείχνει πως ήρθε η ώρα της δικαίωσης! Το αξίζουν!
ΥΓ: Η Εθνική ομάδα θα παίξει σε καταπράσινο γήπεδο, όχι ουσιαστικά αλλά τυπικά εκτός έδρας, αφού οι Λιθουανοί εκστρατεύουν ήδη από το Κάουνας, το Βίλνιους και τις γειτονικές πόλεις στη Ρίγα. Δεν πρέπει όμως να ανησυχούμε για το πώς θα διαχειριστούν τα ντεσιμπέλ οι δικοί μας. Όταν έχεις master σε ντέρμπι αιωνίων και Final 4, αυτές οι ατμόσφαιρες μοιάζουν με Μέγαρο Μουσικής. Απεναντίας, οι αρκετοί άπειροι σε τέτοιου διακυβεύματος αγώνες Λιθουανοί ίσως και να έχουν μεγαλύτερη νευρικότητα. Περισσότερο μάλλον μας ανησυχεί πόσο θα «μασήσει» η διαιτησία από το κλίμα. Ας ελπίσουμε οι δύο σερί κάκιστες διαιτησίες να μην τριτώσουν.
Πηγή: sport-fm.gr
