Για τις σπουδαίες επιδόσεις της σε μια ακόμα διοργάνωση μίλησε στη Στέλλα Σωκράτους και στην εκπομπή «Κάνε Παιχνίδι» στον ΣΠΟΡ FM 95,0 η χρυσή Παραολυμπιονίκης Καρολίνα Πελενδρίτου.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του:
Για το χρυσό μετάλλιο και το παγκόσμιο ρεκόρ: «Είμαι πολύ συγκινημένη. Δεν μπορούσα να φανταστώ αυτή την παρουσία στο Τόκιο. Δούλεψα πολύ σκληρά αλλά ποτέ δεν ξέρεις πώς θα καταλήξει μια προετοιμασία. Με την αναβολή υπήρχαν πολλά προβλήματα, αλλά και λόγω του κορωνοϊού. Ήταν μια επιπρόσθετη πίεση και άγχος. Αυτή η επιτυχία είναι κάτι τεράστιο, που το κυνηγούσα πάρα πολλά χρόνια».
Για τα συναισθήματά της: «Είμαι πολύ συγκινημένη γιατί παρότι είναι το πέμπτο μου μετάλλιο, πίσω από κάθε αγώνα κρύβεται μια διαδρομή και αυτή ήταν πάρα πολύ δύσκολη. Στο μυαλό μου ήταν όλα αυτά που έχω περάσει, η δυσκολία στην καθημερινότητά μου λόγω της επιδείνωσης του προβλήματος της όρασής μου. Ένιωσα περηφάνια, μου δίνει τεράστια χαρά».
Για τη συνέχεια των υποχρεώσεών της: «Επιστρέφω για προετοιμασία στην Αθήνα και το επόμενο διάστημα, μέσα στον Σεπτέμβριο, θα επιστρέψω στην Κύπρο».
Για το τι σημαίνουν για την ίδια οι τόσες και τόσες επιτυχίες της: «Είναι όλη μου η ζωή. Είμαι εγώ. Η επόμενη μέρα με βρίσκει πιο σοφή και πιο έμπειρη. Μέσα από αυτά κερδίζεις, στόχος μου είναι να εξελίσσομαι και να ξεπερνώ τον εαυτό μου. Μια τέτοια επιτυχία δεν είναι μόνο σωματικό θέμα. Δεν αρκεί καλή σωματική προετοιμασία, είναι τεράστιο το ψυχολογικό βάρος, πρέπει να είσαι ολοκληρωμένη προσωπικότητα για να είσαι εκεί και να διεκδικείς ένα μετάλλιο, να είσαι ψηλά και να παραμένεις ψηλά τόσα χρόνια».
Για την πορεία της όλα αυτά τα χρόνια: «Δεν είναι ποτέ ατομική η δουλειά, είναι πάντα ομαδική. Έζησα στιγμές μόνη μου, με τους δικούς μου ανθρώπους. Έπρεπε να ξεπεράσω φόβους, αναποδιές και ανασφάλειες, όμως εκείνη τη στιγμή που πετυχαίνεις ένα στόχο, όταν έρχεται η διάκριση, οι άνθρωποι που εμπλέκονται ξέρουν πόσο δύσκολο είναι. Να είναι κάποιος στα 35 του σε αυτό το επίπεδο τόσα χρόνια. Το πιο δύσκολο είναι η διάρκεια».
Για τις δυσκολίες που είχε περάσει: «Ο αθλητισμός έχει πιο πολλές δύσκολες στιγμές. Η προετοιμασία μου γίνεται στην Αθήνα. Είναι πολλές οι στιγμές που νιώθεις απολύτως μόνος σου, πολλές φορές χάνεις τον προσανατολισμό σου. Πίεσα πολύ τον εαυτό μου. Όσο μεγαλώνεις αυτό γίνεται πιο δύσκολο. Δεν με οδήγησε εδώ ο ενθουσιασμός. Σκέφτηκα πολύ τι πραγματικά θέλω μετά την αναβολή. Σκεφτόμουν ότι παρατείνεται ένα χρόνο το μαρτύριο, οι πιέσεις είναι πάρα πολύ ψηλές και ψυχολογικές και σωματικές. Αποφάσισα ότι ήθελα να είμαι εδώ για να κάνω μια διάκριση για τον εαυτό και τους κόπους μου, αλλά και την πατρίδα μου που με στηρίζει αυτά τα χρόνια».
Για την αγάπη του κόσμου: «Η αγάπη και η αναγνώριση με κρατάνε σε αυτό το επίπεδο. Είναι ψυχολογική ανάταση. Από τον απλό κόσμο είναι πολύ μεγάλη η αγάπη, ο σεβασμός και ο θαυμασμός. Χαίρομαι που επανέλαβα την επιτυχία γιατί το 2004 τα παιδιά ήταν μικρά, τώρα είναι μια άλλη γενιά».
Για το κατά πόσον έχει τις δυνάμεις να συνεχίσει: «Αυτό που κάνω το αγαπώ. Είχα πει στον εαυτό μου ότι αυτή τη φορά θα χαρώ την επιτυχία, που δεν το έκανα ποτέ γιατί πάντα σκεφτόμουν την επόμενη μέρα, και θα σκεφτώ μετά την επόμενη μέρα. Σίγουρα θα συνεχίσω, δεν ήταν αυτός ο τελευταίος μου αγώνας».
Για τα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με τον αθλητισμό: «Στη ζωή τίποτα δεν είναι δεδομένο. Μπορεί να έρθει κάτι εύκολα, αλλά θα είναι τυχαίο. Αν δεν δουλέψεις, επιμένεις και υπομένεις δεν μπορεί να έρθει αποτέλεσμα. Δεν πρέπει να περιμένουμε να τα βρούμε όλα εύκολα γιατί θα είναι εμπόδιο μετά. Το πρόβλημα της υγείας μου είναι πολύ δύσκολο, θα πρέπει να εστιάσουμε στα πραγματικά προβλήματα της ζωής. Πάντα υπάρχει μια λύση».
