«Χώμα που μ’ ανάστησες, γη που νοσταλγώ…»
Με αυτό το τραγούδι είναι στα χείλη εδώ και 45 ολόκληρα χρόνια οι Αμμοχωστιανοί. Με την σκέψη στραμμένη στο Βαρώσι, γονείς μεγαλώνουν τα παιδιά τους με ένα όνειρο. Το όνειρο της επιστροφής στην «όμορφη κόρη».
Μια πληγή που παραμένει ανοικτή και αιμορραγεί, δέχθηκε την Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου, ακόμα μια μαχαιριά.
Ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, παραμένοντας προκλητικός, όπως άλλωστε μας έχει συνηθίσει, και περιφρονώντας τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας για το περιφραγμένο και περίκλειστο τμήμα της Αμμοχώστου, τα Βαρώσια, έγινε ο υψηλότερος αξιωματούχος της κυβέρνησης της Τουρκίας που μπήκε στην Αμμόχωστο από την ημέρα κατάληψης της, στις 14 Αυγούστου του 1974.
Για κάποιους μπορεί να είναι πολιτική, στρατηγική, πιόνι σε μια σκακιέρα επικράτησης, για κάποιους άλλους όμως είναι πόνος, νοσταλγία, θύμησες.
