Καθώς κλιμακώνεται διαρκώς η πίεση της Ουάσιγκτον στη Βενεζουέλα, όπου ο Ντόναλντ Τραμπ φέρεται να έχει μεταφέρει τελεσίγραφο στον Νικολάς Μαδούρο προκειμένου να παραδώσει την εξουσία, η Βενεζουέλα βλέπει αυτούς που θεωρούσε έως τώρα συμμάχους στο μέτωπο εναντίον του «ιμπεριαλισμού», την Μόσχα και το Πεκίνο, να παρακολουθούν από μακριά τον αγώνα επιβίωσης του καθεστώτος του.
Επί σειρά ετών η Βενεζουέλα είχε πρωταγωνιστήσει στην προσπάθεια διαμόρφωσης ενός αντιαμερικανικού μετώπου, με τη Ρωσία, την Κίνα, το Ιράν αλλά και γειτονικές χώρες της Λατινικής Αμερικής, την Κούβα και τη Νικαράγουα. Έτσι, ήλπιζε ότι διαμορφώνει ένα ισχυρό πλέγμα συμμαχιών που θα λειτουργούσαν αποτρεπτικά απέναντι στην εκπεφρασμένη βούληση των Αμερικανών για αλλαγή καθεστώτος στη Βενεζουέλα.
Τώρα βεβαίως, που κορυφώνεται η κρίση με τον Τραμπ να ρίχνει όλα τα χαρτιά του για την επίλυση του «προβλήματος Μαδούρο», η Κούβα και η Νικαράγουα είναι εξαιρετικά αδύναμες για να προσφέρουν οποιαδήποτε βοήθεια · το Ιράν προσπαθεί να βρει βηματισμό μετά τους βομβαρδισμούς των 12 ημερών, ενώ αναζητεί και διαύλους επικοινωνίας με τη Δύση, και έτσι κάθε άλλο παρά είναι πρόθυμο να εμπλακεί σε μια κρίση σπεύδοντας να ενισχύσει τον Μαδούρο.
Όσο για τις δύο μεγάλες συμμάχους του ηγέτη της Βενεζουέλας, τη Ρωσία και την Κίνα, και αυτές πλέον έχουν τα δικά τους ζητήματα να αντιμετωπίσουν και τους δικούς τους λογαριασμούς με τον Τραμπ.
Η Μόσχα κάθε άλλο παρά θα μπορούσε να ανταποκριθεί στο άνοιγμα ενός νέου μετώπου μετά από εκείνο της Ουκρανίας, και μάλιστα τη στιγμή που οι σχέσεις του Κρεμλίνου με τον Αμερικανό πρόεδρο βρίσκονται, όπως όλα δείχνουν, σε πολύ καλό σημείο. Αλλά και το Πεκίνο αναζητά γλώσσα συνεννόησης με τον Τραμπ ώστε να αποφευχθεί ένας καταστροφικός εμπορικός πόλεμος, και προφανώς κάθε εμπλοκή στην αμερικανική ήπειρο από την Κίνα θα οδηγούσε σε άμεση κλιμάκωση της έντασης με τις ΗΠΑ και σε γκρέμισμα των γεφυρών με τον Ρεπουμπλικανό πρόεδρο.
Αχρείαστο ρίσκο η Βενεζουέλα για Πούτιν και Σι
Αυτή τη στιγμή, ούτε ο Βλάντιμιρ Πούτιν ούτε ο Σι Τζινπίνγκ είναι διατεθειμένοι να σπαταλήσουν πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο για χάρη της Βενεζουέλας και του Μαδούρο.
Το 2018 η Ρωσία, προς υποστήριξη της Βενεζουέλας και στο πλαίσιο της συμμαχίας των δύο χωρών, είχε αναπτύξει στη Βενεζουέλα δύο στρατηγικά βομβαρδιστικά με πυρηνική ικανότητα, αλλά τώρα, μετά από τέσσερα χρόνια εξαντλητικού πολέμου στην Ουκρανία, τέτοιες κινήσεις πλέον θεωρούνται απίθανες. Και σύμφωνα με δημοσιεύματα, παρά την επιστολή που έστειλε ο Μαδούρο στον Πούτιν ζητώντας βοήθεια, ο Ρώσος πρόεδρος προσέφερε μόνον δύο τάνκερ ώστε να μπορεί το Καράκας να εξάγει πετρέλαιο στην Κίνα και να εξασφαλίζει κάποια έσοδα.
Ο Κινέζος πρόεδρος Σι είχε προσφέρει στον Μαδούρο δισεκατομμύρια δολάρια ως αντάλλαγμα για την εξαγωγή πετρελαίου. Σύμφωνα μάλιστα με τις εκθέσεις του SIPRI, η Κίνα είχε προσφέρει από το 2020 εξοπλισμούς αξίας άνω των 30 δισ. δολαρίων, τροφοδοτώντας έτσι και τις φιλοδοξίες του Μαδούρο.
Η συμμαχία την οποία έκτιζε η Βενεζουέλα εναντίον των ΗΠΑ είχε αρχίσει χρόνια πριν από τον προκάτοχο του Μαδούρο, τον Ούγκο Τσάβες, ο οποίος χρησιμοποίησε τα πολύ σημαντικά αποθέματα της χώρας σε πετρέλαιο και κρίσιμα ορυκτά προκειμένου να εξασφαλίσει πολιτική στήριξη από το Ιράν, την Κούβα, τη Νικαράγουα αλλά και χρηματοδότηση από τη Ρωσία και την Κίνα.
Η συμμαχία αυτή όμως κλονίστηκε με την πτώση της παραγωγής πετρελαίου και την πολιτική εξέγερση όταν ανέλαβε την εξουσία ο Μαδούρο το 2013, και η κρίση κορυφώθηκε με την επιβολή κυρώσεων στην πετρελαϊκή βιομηχανία της χώρας από τις ΗΠΑ το 2019.
Το κλίμα τώρα έχει επιβαρυνθεί καθώς πέραν της ανάπτυξης σημαντικών αμερικανικών δυνάμεων στην περιοχή, επιβεβαιώνονται από αμερικανικά ΜΜΕ οι πληροφορίες ότι ο Τραμπ είχε υπογράψει από τα μέσα Οκτωβρίου μια απόρρητη «προεδρική εξουσιοδότηση» που αναθέτει στη CIA μυστικές επιχειρήσεις, μια κίνηση που παρέχει στη CIA έκτακτες εξουσίες οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν και στην ανάληψη δράσης με επιχειρήσεις και στο έδαφος της Βενεζουέλας.
Τι θέλει ο Τραμπ από τη Βενεζουέλα και το «ντόμινο» της Λατινικής Αμερικής
Η εμμονή του Αμερικανού προέδρου με τη Βενεζουέλα συνδέεται επισήμως με την επιδίωξή του να περιορίσει, όπως υποστηρίζει, το εμπόριο ναρκωτικών, θεωρώντας ότι το Καράκας είναι το μεγάλο κέντρο των ναρκεμπόρων και συγχρόνως με την επιδίωξη αποκατάστασης της δημοκρατίας στη χώρα.
Κανείς δεν αμφιβάλλει ωστόσο, ότι πίσω από την κλιμάκωση την οποία προκαλεί ο Τραμπ βρίσκεται η επιδίωξη αρχικώς να ελεγχθούν οι πλούσιοι φυσικοί πόροι της χώρας και επίσης να ξεκινήσει με την «πτώση Μαδούρο» η αναμόρφωση του χάρτη στη Λατινική Αμερική.
Η Κούβα, χωρίς τη στήριξη του Μαδούρο, δεν θα αντέξει και θα είναι θέμα μηνών η κατάρρευση του καθεστώτος, κάτι που αποτελεί διαχρονικό πόθο των Αμερικανών συντηρητικών (και όχι μόνο), και φυσικά και του νυν Υπουργού Εξωτερικών Ρούμπιο, ο οποίος έχει καταγωγή από την Κούβα.
Χωρίς τον Μαδούρο στη Βενεζουέλα, η Λατινική Αμερική θα μπορεί πιο εύκολα να χειραγωγείται από τις ΗΠΑ. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πόσο μακριά είναι αποφασισμένος να φθάσει ο Τραμπ ρισκάροντας ακόμη και μια στρατιωτική εμπλοκή στην Βενεζουέλα προεξοφλώντας ότι Μόσχα και Πεκίνο θα συνεχίσουν να μένουν αδιάφορες για την τύχη του καθεστώτος Μαδουρο.
Πηγή: Protothema
