Δεκατρία χρόνια από τότε που ο 17χρονος Ανδρέας Λοϊζου άφησε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο. Το θανατηφόρο παραμένει ανεξιχνίαστο με την οικογένειά του να ψάχνει ακόμη απαντήσεις.
Το θανατηφόρο σημειώθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου του 2012 στην Επαρχία Λεμεσού στην Μουτταγιάκα όταν άγνωστη νεαρή, στην προσπάθειά της να προσπεράσει δύο μοτοποδήλατα που προπορεύονταν εισήλθε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας με αποτέλεσμα να ανακόψει την πορεία οχήματος που οδηγούσε 21χρονος.
Ο 21χρονος οδηγός στην προσπάθειά του να αποφύγει τη σύγκρουση κινήθηκε αρχικά αριστερότερα της πορείας του και όταν διαπιστώθηκε ότι θα κτυπούσε στη γέφυρα κινήθηκε εντελώς δεξιά και εισήλθε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας με αποτέλεσμα να συγκρουστεί με το μοτοποδήλατο που οδηγούσε ο 17χρονος Λοϊζου με αποτέλεσμα να τραυματιστεί θανάσιμα.
Τον Μάρτιο του 2023, το θανατηφόρο ήρθε στο προσκήνιο όταν στο διαδίκτυο γινόταν αναφορές πως οι Αρχές συγκαλύπτουν την υπόθεση και την άγνωστη γυναίκα, πράγμα που απέρριπταν κατηγορηματικά.
Οι φίλοι του αδικοχαμένου Αντρέα, αναρτήσαν πανό στη γέφυρα στο οποίο γράφει: «Τόσα χρόνια μακριά, η ψυχή της Δικαιοσύνης πουθενά», ενώ στην ανάρτησή του αναφέρουν: «Εμείς κάθε Σεπτέμβρη μαρανίσκουμε. Και εν να μαρανίσκουμε. Ούλλη μας η ζωή εν γραμμένη πας τους τοίχους της γέφυρας.»
Αυτούσια η ανάρτηση
01/09/2025
Γύρω στις 21:45 με 22:00.
Που τα πόψε ως τις 6 του Σεπτέμβρη,
Ένα δείτε κάτι ανθρώπους , κάτι 30αριες και πάνω, άτε και κάτι πιο μιτσιούς που εν να έρτουν για υποστήριξη.
Να θυμάστε όμως τους 30αριες.
Κάποτε ήμασταν 16, κάποιοι επρολάβαν εκλείσαν τα 17.
Που τότε οι ίδιοι είμαστε.
Επροχωρήσαν οι ζωές μας, Εμεγαλώσαμε.
Όπου να σαι εν να αρκέψουμεν να ασπρίζουν και τα μαλλιά μας. Μεν παραξενευτείτε να μας θωρείτε σε καμιάν 10ετια 20ετια τζαι με τα μπαστούνια.
Γιατί έτσι λογαριάζουμεν.
Εμεγαλώσαμε μες την γέφυρα.
Οι ψυχές μας έμειναν μες την γέφυρα που τες 2 του Σεπτέμβρη του 2012.
Τζαι ακόμα μαραζώνουν που τες 6 του 12.
Πόψε ήδη τα κεριά που ανάψαμε εν να σβήσουν, ως την επόμενη μέρα εν θα μείνει κανένα αναμμένο.
Όπως έγινε και πέρσυ και προ πέρσυ και πριν 5 χρονια και πριν 12 χρόνια. Και όπως εν να γίνεται κέθε χρόνο.
Γιατί;
Γιατί έτσι.
Γιατί μόνοι μας το εξεκινήσαμε
Μόνοι μας συνεχίζουμε.
Εμείς εν τζαι ξεχάσαμε
Ούτε εν να ξεχάσουμε.
Εμείς είδαμε τι ειδαμε
Είπαμε ότι είπαμε.
Εμείς κάθε Σεπτέμβρη μαρανίσκουμε.
Και εν να μαρανίσκουμε.
Ούλλη μας η ζωή εν γραμμένη πας τους τοίχους της γέφυρας.
Που την εφτομά που εζήσαμε ως τα σημερα.
Με σπρευ και πογιες.
Με πανό κάθε χρόνο.
Εν θέλουμε ούτε μπράβο ουτε εύγε
Εν καρτερούμε που κανένα τίποτε.
Ούτε κανάλια
Ούτε ρεπόρτερ.
Αλλά όπως εγράψαμε και στο πανό μας.
ΥΓ.1 ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΚΡΙΑ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΠΟΥΘΕΝΑ.
Υ.Γ.2 Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ αδελφέ Αντρεία.
Τζιπανω να τα θωρείτε που να περάνατε.
