Η φετινή χρονιά δεν αφήνει πολλά περιθώρια για εκπλήξεις. Αν εξαιρέσει κανείς τα δύο μονοθέσια της Mercedes, οι υπόλοιπες ομάδες βρίσκονται έτη φωτός μακριά. Πιθανόν, με βάση την φετινή εμφάνιση του μονοθεσίου, σπουδαιότερο κατόρθωμα να είναι οι δύο φορές που κατάφερε να ανέβει στο βάθρο ο Σαρλ Λεκλέρκ με την Ferrari. Την πρώτη φορά ως δεύτερος στον πρώτο αγώνα της Αυστρίας και τρίτος στον πρώτο αγώνα της Μεγάλης Βρετανίας.
Η Racing Point είναι σαφώς καλύτερη σε σχέση με την περσινή χρονιά, με τις κατηγορίες για αντιγραφή του περσινού μονοθεσίου της Mercedes να είναι κάτι παραπάνω από βάσιμες, η Renault δείχνει πως υπάρχει πλάνο για το μέλλον, ενώ και η McLaren δείχνει σε κάθε αγώνα ότι θέλει να είναι εκείνη που θα κατακτήσει την τρίτη θέση στο πρωτάθλημα κατασκευαστών. Παρ' όλα αυτά η μία ομάδα που μέχρι τώρα της αρέσει να μπαίνει... σφήνα στους προαναφερθέντες δεν είναι άλλη από την Alpha Tauri. Η ιταλική ομάδα έχει παρουσιάσει ένα μονοθέσιο φέτος το οποίο έχει βρεθεί πολλές φορές στο Q3 στις κατατακτήριες, ενώ ακόμα περισσότερες έχει φέρει βαθμούς στην ομάδα.
Οι Ντανιίλ Κβίατ και Πιερ Γκασλί φαίνεται να αξιοποιούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την AT01, με τον Γάλλο όμως να είναι εκείνος που έχει κλέψει φέτος την παράσταση. Βρίσκεται ήδη στην 8η θέση του πρωταθλήματος με 43 βαθμούς, πλέον με αποκορύφωμα την νίκη στην Μόντσα στον αγώνα της Κυριακής. Τελευταίος Γάλλος που είχε καταφέρει να δει πρώτος την καρό σημαία ήταν ο Ολιβιέ Πανίς, σε έναν επεισοδιακό αγώνα στο Grand Prix του Μονακό το 1996. Τότε ο Γκασλί ήταν μόλις λίγων μηνών, όμως 24 χρόνια μετά ήρθε η δική του σειρά να γράψει το όνομα του στην ιστορία της Formula 1, όντας μάλιστα ο 109ος διαφορετικός οδηγός που κερδίζει έναν αγώνα.
Όλα αυτά λίγους μήνες μετά την απομάκρυνση του από την Red Bull και την αντικατάσταση του από τον Αλεξάντερ Άλμπον. Ο Κρίστιαν Χόρνερ είχε αποφασίσει τότε πως ο νεαρός Γάλλος δεν ήταν η καλύτερη επιλογή για να πλαισιώσει τον Μαξ Φερστάπεν. Ανάλογη μοίρα με εκείνη του Κβίατ, ο οποίος είχε αντικατασταθεί για τους ίδιους λόγους το 2017 πριν το Grand Prix της Ισπανίας, όμως ήταν ο Φερστάπεν τότε που έστειλε τον Ρώσο πίσω στον Toro Rosso.
Από τότε ο Γκασλί δείχνει αγώνα με αγώνα πως έχει ως στόχο να αποδείξει στους ιθύνοντες της Red Bull πως έπρεπε να το σκεφτούν περισσότερο πριν τον υποβιβάσουν. Μπορεί η νίκη στην Μόντσα να είναι ένα σύνολο παραγόντων που οδήγησαν στην νίκη του Γάλλου, με σημαντικότερους την απόσυρση και την κίτρινη σημαία από το τρακάρισμα του Λεκλέρκ, όπως και η ποινή διέλευσης από τα πιτ για τον Λιούις Χάμιλτον.
Οι τελευταίοι δύο αγώνες ήταν το λιγότερο συναισθηματικά φορτισμένοι για τον Γκασλί. Την προηγούμενη βδομάδα στην Σπα ήταν μόλις ένας χρόνος αργότερα από τον θάνατο του καλού του φίλου Αντουάν Ουμπέρ, ενώ μόλις μία εβδομάδα αργότερα ακολούθησε μια νίκη στον ναό της ταχύτητας. Η εικόνα ενός σοκαρισμένου Γκασλί στο βάθρο μετά την απονομή και την «μάχη» με τις σαμπάνιες, συνοψίζει όλα τα συναισθήματα του. Είναι αυτό το ταβάνι του; Σε καμία περίπτωση, ο 24χρονος έχει αποδείξει πως είναι περιορισμένος για σπουδαία πράγματα.
Μένει μονάχα να αποδειχθεί ένα πράγμα και αυτό είναι εάν έχουμε μπροστά μια νέα περίπτωση Ζαν Αλέζι, ο οποίος έπεσε στα «πέτρινα» χρόνια της Ferrari και πανηγύρισε μόλις μία νίκη στην καριέρα του, ή αν θα καταφέρει να είναι ο πρώτος Γάλλος μετά 1993 και τον Αλέν Προστ που θα βρεθεί στην κορυφή της κορωνίδας του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
