Χρήστος Ζαβός
Άμα είναι κάθε Σεπτέμβρη να ξηλώνεις το πρότζεκτ, ζήτω που καήκαμε.
Όπως ο κάθε προπονητής, έτσι και ο Τραμεντσάνι, έχει το δικαίωμα χρόνου.
Να δουλέψει, ν’ αναγνωρίσει τις δυνατότητες της ομάδας του και κυρίως να διορθώσει τα κακώς έχοντα.
Επιλέχθηκε, του έδωσαν εμπιστοσύνη, έχει άμεση ανάμειξη με τον προγραμματισμό, παλεύει να κάνει την θεωρία, πράξη… μα προς το παρόν, η αλήθεια, δεν του βγαίνει τίποτα.
Το πλάνο του είναι αντί- παραγωγικό, η άμυνα του ευάλωτη και οι επιλογές του αναποτελεσματικές. Και τακτικά, χάλι μαύρο.
Άμα ο ίδιος, κατανοήσει τα λάθη, αναπροσαρμόσει τις αποφάσεις του και εργαστεί στην σωστή κατεύθυνση, τότε γιατί να αποχωρήσει;
Γιατί σώνει και καλά, να επικρατήσει και πάλι αυτή η προπονητοφαγία, που τόσο στέριωσε στην κουλτούρα των οπαδών;
Σε κανένα δεν αρέσει η ΑΕΛ του Τραμεντσάνι. Ποιος όμως αρνείται την προοπτική της εξέλιξης και της βελτίωσης;
Αυτή τη στιγμή, η ομάδα έχει όλα τα καλά. Δεν έχει οικονομικά προβλήματα και έχει ένα καλό ρόστερ.
Πολύ καλύτερο απ’ ότι πέρσι. Και άμα της κάτσει ο Στεπίνσκι, τότε μιλάμε και γαμώ τα ρόστερ.
Όμως και ο Στεπίνσκι να πει το ναι και να βάλει τα κίτρινα, άμα ο Πάολο, δεν απλοποιήσει την λειτουργεία της ομάδας του, τι να τον κάνεις;
Πως θα πηγαίνει η μπάλα στον όποιο φορ;
Με τους Γκλάσβιτς, Σόκε στα χαφ και το ανορθόδοξο με Φιλιώτη αριστερό μπακ- χαφ;
Ή με Νταβόρ- Γκλάσβιτς και τον Σόκε πίσω από τον επιθετικό;
Τρίβαμε τα μάτια τα μας, μέχρι να καταλάβουμε ότι ο τραυματισμός του Στεφάνοβιτς, θα είναι η αιτία για να παίξει επιθετικό χαφ (!!), ο καλύτερος αμυντικός χαφ του προπέρσινου πρωταθλήματος!!! Και όμως το είδαμε!!
Και οκ, μίστερ Πάολο, παίζεις με τριάδα πίσω, έστω και αν αυτό το πλάνο δεν εφαρμόζεται σχεδόν από κανένα στο κυπριακό πρωτάθλημα!!
Δικαίωμα σου και μαγκιά σου. Ιταλός είσαι, έτσι παίζετε στην χώρα σας.
Στην Ιταλία όμως, η άμυνα είναι το Α και το Ω.
Στην ΑΕΛ ακόμη δεν καταλάβαμε σε ποιο γράμμα του αλφαβήτου βρισκόμαστε.
Ή μάλλον διαπιστώσαμε ότι η άμυνα στο πρώτο γκολ του Εθνικού ήταν στο γάμο του καραγκιόζη, ενώ στο δεύτερο, ο πιο ψηλός και επικίνδυνος παίκτης των αντιπάλων, είναι μόνος του μετά από κόρνερ!!
Το χειρότερο δε, είναι ότι μετά από δύο εβδομάδες διακοπή, παρουσιάστηκε ακ΄όμη χειρότερη απ' ότι στο ματς με την ΑΕΚ. Ίχνος βελτίωσης.
Γενικώς το plan b του Τραμεντσάνι μετά τον τραυματισμό του Στεφάνοβιτς. έμοιαζε με πίνακα αφηρημένης τέχνης. Και αυτό είναι ανησυχητικό!!
Ελπίδα σίγουρα έδωσε, όταν η κατάσταση άρχισε να κανονικοποιείται. Να γίνεται πιο νορμάλ.
Ο Γουίλερ έπαιξε στην θέση του και εξέθεσε τον Πάολο, αφού με το Νατέλ έκαναν ωραία πράγματα στην αριστερή μεριά, ο Μιλοσάβλεβιτς πήγε δεξιά και πήρε πρωτοβουλίες, οι Φραντζής και Κέλλερ προσπάθησαν να δέσουν, ο Νταβόρ και Γκλάσβιτς έκλεισαν τους χώρους, ο Κονσεϊσάο έκανε τις απελάσεις του από δεξιά και γενικώς η ομάδα έδειξε ότι με απλές παρεμβάσεις γίνεται ένα κανονικό σύνολο.
Δεν χρειάζεται να πνίγεται στην τακτική, ούτε και σ’ ένα πλάνο που μοιάζει στην παρούσα φάση ανεφάρμοστο.
Η ΑΕΛ είναι μια καινούργια ομάδα.
Επί τούτου, έχει όλα τα δικαιώματα του κόσμου, ν’ αναζητεί την βελτίωση και την διόρθωση των δεδομένων.
Άμα ο Πάολο, το πάθος και την αγωνιστικότητα του οποίου, υιοθέτησαν οι παίκτες, αποδειχθεί ευέλικτος και προσαρμοστικός, τότε τα δεδομένα θα είναι θετικά. Εδώ να μείνει και να αποδείξει τι σόι προπονητής είναι.
Άμα όμως τα κολλήματα, οι εμμονές και η ξεροκεφαλιά επικρατήσουν στον τρόπο διαχείρισης των προβλημάτων, τότε arrivederci, που λεν και οι «μακαρονάδες».
