Πέτρος Παπαγιώργης
Υπάρχει μια μετεγγραφή, που αναλόγως της αξίας του ποδοσφαιριστή, πέρασε μάλλον στα ψιλά. Η αναφορά γίνεται για τη μεταπήδηση του Φρανσίς Ουζόχο από το ΑΠΟΕΛ στην Ομόνοια.
Υπάρχει λόγος που η μετεγγραφή δεν έλαβε τη διάσταση που έλαβε η περσινή μετεγγραφή του Νιγηριανού κήπερ, που είχε ακριβώς την αντίθετη πορεία. Το περασμένο καλοκαίρι το ΑΠΟΕΛ, ή για την ακρίβεια ο πρόεδρος του, θέλοντας να κάνει «καουμποϊλίκι» -απέναντι στην Ομόνοια- πλήρωσε πολλά λεφτά για να τον πάρει, με τον παίκτη να επιστρέφει φέτος στην Ομόνοια, το τριφύλλι να μην πληρώνει ούτε σεντ και τον πρόεδρο του ΑΠΟΕΛ… να τρώει τα μούτρα του.
Η αντιθέτου φοράς κίνηση δεν έλαβε τη διάσταση που αρμόζει στην αξία του παίκτη, γιατί ο Φρανσίς Ουζόχο τούτη τη στιγμή δεν βρίσκεται στα καλύτερα του.
Αν βέβαια βρισκόταν στα καλύτερα του, η μετεγγραφή δεν θα γινόταν καν. Πέραν τούτου ο Νιγηριανός κήπερ δεν θα δεχόταν με τίποτα να βρεθεί κάτω από τη σκιά του Φαμπιάνο Ριμπέιρο.
Εκείνο που συμβαίνει είναι το εξής: Ο Μουντιαλικός τερματοφύλακας (ξέρετε πολλούς τέτοιους στην Κύπρο;) πέρασε και περνά αν θέλετε μια περίοδο αγωνιστικής ύφεσης, μη επανελθών ακόμη σε κατάσταση νορμάλ αγωνιστικού ρυθμού μετά τον πολύμηνο τραυματισμό του.
Επίσης σημειώστε ότι αγωνίστηκε σε μια ομάδα που κινήθηκε στα λιμνάζοντα ύδατα της ποδοσφαιρικής μετριότητας. Όσο νάναι μια τέτοια ομάδα και ένα τέτοιο περιβάλλον γενικότερα δε είναι υποβοηθητικά για έναν ποδοσφαιριστή στη δική του κατάσταση. Κατάσταση υγείας, ψυχολογίας και αγωνιστική. Το αν έγινε η πρέπουσα δουλειά από το ΑΠΟΕΛ στην αποκατάσταση του, δηλώνω αδυναμία να εκφράσω άποψη λόγω άγνοιας του αντικείμενου.
Πάμε πάρα κάτω. Μήπως η Ομόνοια στην Μπεργκ εποχή μας έχει συνηθίσει σε κινήσεις άστοχες ή κινήσεις εντυπωσιασμού; Κάθε άλλο. Αυτές που βλέπουμε είναι κινήσεις ουσιαστικές και στοχευμένες. Υπήρχε δηλαδή περίπτωση ο Μπεργκ και η ομάδα σχεδιασμού της Ομόνοιας να εντάξει στη δύναμη της ομάδας ένα ποδοσφαιριστή που θεωρεί «λίγο» ή ξοφλημένο; Και δη ένα ποδοσφαιριστή που ξέρει πολύ καλά, γιατί φόρεσε την πράσινη φανέλα; Δεν το νομίζω.
Πριν από δυο χρόνια λοιπόν ο Φρανσίς Ουζόχο βρισκόταν πραγματικά στα… επάνω του. Υπήρχαν φάσεις-αποκρούσεις της μπάλας όπου, κατά την έκφραση της εξέδρας, ο Ουζόχο… «πετούσε». Τώρα δείχνει να μην είναι αυτός που ήταν. Δεν έχει μετατραπεί όμως σε... τροχονόμο. Αυτό ίσως να ισχύει για ένα κήπερ που πλησιάζει στο τέλος της καριέρας του. Όχι για έναν παίκτη γεννηθέντα το 1998 και έχει μεγάλη προοπτική (όχι μόνο λόγω ηλικίας).
Αν λοιπόν δεν έλθουν τα πάνω κάτω, σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα ο Φρανσίς Ουζόχο θα επανέλθει.
Ένας καλός Φρανσίς Ουζόχο που θα πλαισιώνει το τεράστιο Φαμπιάνο Ριμπέιρο αποτελούν μαζί ένα δίδυμο –δεν θυμάμαι επαρκέστερο στο δικό μας πρωτάθλημα- αποτελεί εγγύηση για την εστία της Ομόνοια σε Κύπρο και Ευρώπη.
