Σάββας Κοσιάρης
Δεν μπορούμε να ξέρουμε ποια οριστική κατάληξη θα έχουν οι επαφές της επίσημης Ομόνοιας με τον περιβόητο πια επενδυτή, ούτε βέβαια και να υπολογίσουμε την απόδοση της επιδιωκόμενης ή προσδοκώμενης επένδυσης προς όφελος του ιστορικού συλλόγου.
Εκείνο βέβαια που και εμείς επιθυμούμε είναι η δημιουργία των απαιτούμενων συνθηκών και προϋποθέσεων ώστε η Ομόνοια να δώσει τέλος στον κατήφορό της και να πορευθεί ξανά στο δρόμο των επιτυχιών. Όχι μόνο για να ικανοποιηθούν οι φίλοι της αλλά και για να σημειωθεί η αναγκαία διόρθωση των ποδοσφαιρικών πραγμάτων του τόπου μας. Με την έννοια βέβαια ότι, η πρωταγωνιστική παρουσία της Ομόνοιας θα προσθέσει ενδιαφέρον και πολυσήμαντη δυναμική στις εγχώριες διοργανώσεις. Είναι μια προσέγγιση την οποία ασπάζονται οι πολλοί που γνοιάζονται πραγματικά για το ποδόσφαιρό μας, έξω από σωματειακούς συναισθηματισμούς, σκοπιμότητες και συμφέροντα.
Εκ των πραγμάτων, η παρέμβαση ενός δυνατού επενδυτή φαίνεται να είναι η επιτακτική λύση για την Ομόνοια. Ο λάκκος που έσκαψαν τα κατά συρροή λάθη, πρόσφατα και παλαιότερα, είναι τόσο βαθύς ώστε η αναρρίχηση στην επιφάνεια δεν μπορεί να επιτευχθεί με τα οικεία μέσα. Χρειάζεται η έξωθεν δυνατή στήριξη με άμεσες ενέργειες και μελετημένους σχεδιασμούς σε βάθος χρόνου. Δε είμαστε οι ειδικοί για να πούμε ποιοι είναι αυτοί σχεδιασμοί και πώς θα εκδηλωθούν. Αυτοί που θα αναλάβουν τους σχετικούς ρόλους καθ΄ υπόδειξη του επενδυτή, θεωρούμε ότι γνωρίζουν. Κι ανάλογα θα πράξουν.
Εκείνο όμως που μπορούμε να πούμε είναι ότι σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αγνοηθεί ο υφιστάμενος και διαχρονικός επενδυτής, δηλαδή ο κόσμος της Ομόνοιας! Αυτός ο κόσμος ο οποίος από το 1948, με το υστέρημα τζέπης αλλά και με περίσσευμα ψυχής στήριξε την πορεία του συλλόγου, τόσο στα χρόνια τα εύφορα όσο και στα πέτρινα! Τα δεδομένα βέβαια της κάθε προηγούμενης εποχής (που δεν ήξερε τον όρο «επενδυτής») έδιδαν σε αυτόν τον κόσμο τίτλους όχι οικονομικούς αλλά τιμητικούς και του φορούσαν τη φανέλα με τον αριθμό 12 (σαν ο παντοτινός δωδέκατος παίκτης της ομάδας). Ερμηνεύοντας όμως αυτή την καταγραμμένη από την ιστορία, αυθόρμητη μα προπαντός απλόχερη αντίδρασή του σε κάθε κάλεσμα του συλλόγου και χρησιμοποιώντας τους σύγχρονους όρους του ποδοσφαιρικού συστήματος, τότε ναι, μπορούμε να του αποδώσουμε σήμερα και τον τίτλο του πιο σταθερού και αξιόπιστου επενδυτή της Ομόνοιας!
Μαζί λοιπόν με τα εκατομμύριά του, ο καλοδεχούμενος όποιος επενδυτής θα πρέπει να καταθέσει και τον σεβασμό του στον απλό κόσμο της Ομόνοιας. Είναι αυτός ο σεβασμός, το πιο δυνατό ίσως εχέγγυο για την επιτυχή εφαρμογή των σχεδιασμών του και την κερδοφόρο απόδοση των επενδύσεών του. Είναι όμως ο σεβασμός και το προζύμι της εμπιστοσύνης και της φιλίας που ο επενδυτής θα πρέπει άξια να καρπωθεί από τον κόσμο της Ομόνοιας… Και μιας και ο συγκεκριμένος επενδυτής κατέφθασε από την Αμερική, να του υπομνήσουμε και κάτι που είπε ο αμερικανός επενδυτής και μεγιστάνας Ουόρεν Εντουαρντ Μπάφετ. «Κάποιος κάθεται στη σκιά σήμερα, επειδή κάποιος άλλος φύτεψε ένα δέντρο πολλά χρόνια πριν» (Από τις 4 Ιουνίου 1948, συμπληρώνουμε εμείς…).
