ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Φταίει κι ο Χατζηπετρής

Σε μία ποδοσφαιρική ομάδα που αγωνιστικά κατρακυλάει φταίνε όλοι και κυρίως οι επικεφαλής

Πάμε να δούμε λίγο τα βαθμολογικά δεδομένα για αρχή; Πάμε: Με βάση την εικόνα που παρουσιάζουν οι ομάδες στην επικίνδυνη ζώνη και συνολικά την γενική πορεία τους, κατά πολλούς πέφτουν στη Β’ Κατηγορία οι τέσσερις τελευταίες. Οι οποίες αποδεδειγμένα είναι οι χειρότερες μέχρι σήμερα. Μπορεί να συμβούν πολλά στις εφτά (για κάποιες ομάδες οκτώ) αγωνιστικές που απομένουν, αφού υπάρχουν ισορροπίες που μπορεί να χαρακτηριστούν ως λεπτές.

Το θέμα μας είναι η Νέα Σαλαμίνα για την οποία θα αναλωθούν όλες οι υπόλοιπες αράδες. Οι ερυθρόλευκοι -δυστυχώς για αυτούς- δεν παρουσιάζονται ικανοί για να σωθεί η ομάδα. Και ως η έκτη λαοφιλέστερη ομάδα του νησιού, η κατακραυγή στα Social Media είναι τεράστια και σημαντική μάζα του κόσμου της, θεωρεί πως δεν θα αποφευχθεί ο υποβιβασμός. Υπάρχουν κι αυτοί που λένε πως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Δεν διαφωνεί κανείς… Ωστόσο αν συνεχιστεί η κατρακύλα και η αδυναμία να μαζευτούν σημαντικοί πόντοι, αυτοί που ελπίζουν, η πίστη τους για σωτηρία θα μοιάζει με αυτήν κάποιων τύπων οκνηρών που αράζουν στον καναπέ τους, δεν κάνουν τίποτα για να επιλυθούν τα προβλήματά τους και επικαλούνται συνεχώς βοήθεια από το Θεό και την Παναγιά.

Όσον αφορά στην κατακραυγή για την οποία έχω προαναφερθεί, η σκληρή κριτική που δικαιολογημένα αγγίζει τα όρια της υπερβολής με την κυριολεκτική έννοια, αφορά στους πάντες. Για τους περισσότερους οπαδούς της Νέας Σαλαμίνας και πιο ενεργούς στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, φέρουν όλοι ευθύνη. Η διοίκηση, ο τεχνικός διευθυντής Μάκης Παπαϊωάννου, οι προπονητές, οι παίκτες.

Λίγο πολύ, όλοι φέρουν ευθύνη σε ένα ποδοσφαιρικό οικοδόμημα που αγωνιστικά οδεύει προς τον βούρκο. Ούτε καν ο πρόεδρος Θουκής Θουκυδίδης δεν ξέφυγε από τη σφαίρα της κριτικής, με αφορμή το γεγονός πως θα διεκδικήσει θέση με το ΑΚΕΛ στη Βουλή και υπάρχουν ισχυρισμοί ότι «δεν ασχολείται με τίποτα άλλο». Όπως εύστοχα τραγούδησε κι ο αείμνηστος Λουκιανός Κελαηδόνης «Φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς, ναι, φταίνε κι οι άλλοι. Φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς, ναι, φταίει κι ο Χατζηπετρής», στο τραγούδι «Φταίει ο χοντρός».

Κατά την άποψή μου φέρουν λιγότερη ευθύνη οι προπονητές και οι ποδοσφαιριστές. Όπως ένα χελιδόνι ή ένας κούκος δεν φέρνουν την Άνοιξη, ένας προπονητής δεν μπορεί να κάνει θαύματα άμα δεν υπάρχει αγωνιστική υγεία και όταν τα αγωνιστικά κίνητρα μοιάζουν… ανύπαρκτα. Τα κίνητρα από εκεί και πέρα, αφορούν κυρίως στους ποδοσφαιριστές και εδώ θα ανοίξω ένα κεφάλαιο που προσωπικά δεν είδα να ασχολείται οποιοσδήποτε μ’ αυτό και θεωρώ πως είναι μία από τις αιτίες της τραγικής πορείας.

Η συντριπτική πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών της Νέας Σαλαμίνας, έχουν υπογράψει συμβόλαιο ενός χρόνου με την επιλογή ανανέωσης να ανήκει στην ομάδα. Μία άσχημη σεζόν δεν διαγράφει τα αξιόλογα βιογραφικά των περισσοτέρων παικτών, ούτε την πορεία τους προτού καταλήξουν στη Νέα Σαλαμίνα. Άλλωστε με πνευμόνια γεμάτα υπερηφάνεια κάποιοι παράγοντες στο σύλλογο υπερηφανεύονταν δικαιολογημένα το περασμένο Καλοκαίρι που η ομάδα τους κατάφερε και συμφώνησε με κάποιους συγκεκριμένους παίκτες.

Με δηλώσεις σε ραδιοσταθμούς και με ύφος που έμοιαζε λες και τα είχαν γραμμένα αυτά που έλεγαν και έκαναν ανάγνωση τύπου… δημόσιου λόγου, άφηναν να δημιουργηθεί η εντύπωση πως έγιναν σπουδαίες μετεγγραφές. Και μαζί παρασυρόταν και ο κόσμος, με αρκετούς να τα βάζουν με τα Μέσα και να υποστηρίζουν πως αν μεγάλες ομάδες έκαναν ανάλογες μετεγγραφές θα βούιζαν για μέρες τα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ.

Με τη σεζόν να φτάνει στο τέλος της, λοιπόν, για να επανέλθουμε και στο θέμα της συμφωνίας με τους παίκτες που έκανε η Νέα Σαλαμίνα, οι περισσότεροι γνωρίζοντας πως δεν θα παραμείνουν στην ομάδα, αλλά ούτε γνωρίζουν κάποιοι αν θα τους καλέσει η διοίκηση για να ενεργοποιηθεί η επιλογή ανανέωσης, παρουσιάζονται χωρίς κίνητρα στο γήπεδο. Κάτι που μπορεί να ισχύει και σε άλλους συλλόγους, ωστόσο σε αρκετά μικρότερο βαθμό.

Επηρεάζεται η ψυχολογία οποιουδήποτε όταν το μέλλον του θεωρείται αβέβαιο και μαζί επηρεάζεται και η αγωνιστική πορεία μιας ομάδας εφόσον μιλάμε για ποδόσφαιρο. Θα μπορούσε κανείς να απαντήσει σε αυτό πως έπρεπε οι παίκτες να έχουν κίνητρο και να τα δώσουν όλα ώστε να σωθεί η ομάδα και να κερδίσουν μία αξιόλογη μετεγγραφή σε περίπτωση που δεν είναι διατεθειμένη η Νέα Σαλαμίνα να τους κρατήσει. «Κακές γλώσσες» μάλιστα, κάνουν λόγο για ήδη υπάρχουσα συμφωνία κάποιων παικτών με άλλες ομάδες. Ωστόσο, όπως προείπα, μία άσχημη σεζόν δεν διαγράφει το υπόλοιπο βιογραφικό οποιουδήποτε ποδοσφαιριστή εφόσον αυτό είναι αξιόλογο, ασχέτως αν αποκτήθηκαν και «παλτά» ή αν κάποιοι πλακώθηκαν από τραυματισμό. Καλό θα ήταν λοιπόν, μελλοντικά να συζητηθεί το ενδεχόμενο της διαφοροποίησης των όρων συμφωνίας με τους ποδοσφαιριστές.

Εν κατακλείδι: Στην τρέχουσα σεζόν σπαταλήθηκε πολλή ενέργεια στο πολύκροτο θέμα του αριθμού των ομάδων στη νέα σεζόν και στην προσπάθεια διαφοροποίησης της προκήρυξης, παρά στην εξεύρεση τρόπων και κινήτρων για να βελτιωθεί η ομάδα αφότου πέρασε τη σκληρή δοκιμασία της με τον κορωνοϊό. Συμπερασματικά, για να σωθεί η ομάδα της Αμμοχώστου στην κατάσταση που έχει φτάσει, χρειάζονται είτε θαύματα αγωνιστικά, είτε να συζητηθεί εκ νέου το ζήτημα με τις 14 ομάδες στη νέα σεζόν και κατά κάποιον τρόπο να γίνει το θέλημα των μικρομεσαίων ομάδων. Το σίγουρο είναι πως με απλή παραδοχή ευθυνών και δηλώσεις τύπου «υπάρχει αναβρασμός αλλά δεν είναι ώρα για διάλυση και μηδενισμό», δεν γίνεται τίποτα.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Σκληρά μαρκαρίσματα: Τελευταία Ενημέρωση

X