Πέτρος Παπαγιώργης
2634 εισιτήρια ανακοινώθηκαν για το ματς του Σαββάτου στο Μακάρειο. Κι όποιος πίστεψε, πίστεψε! Πάνω από τέσσερεις χιλιάδες Ομονοιάτες βρέθηκαν στο γήπεδο για να δουν την ομάδα τους στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος.
Η προσέλευση ήταν αναμενόμενη αφού υπήρχαν οι οιωνοί των φιλικών που δημιούργησαν κινητικότητα στους χώρους διάθεσης των εισιτηρίων. Μια κινητικότητα που παρέπεμπε σε λαοσύναξη.
Ο κόσμος πικράθηκε πολύ τα τελευταία χρόνια, με την πτώση της ομάδας του που εκφράζεται με μια πέτρινη σχεδόν δεκαετία (η Ομόνοια πήρε τον τελευταίο της τίτλο πρωταθλήματος το 2010). Η εικόνα, ειδικά των δυο τελευταίων χρόνων ανεξαρτήτως βαθμολογικής θέσης –η ομάδα τέλειωσε το πρωταθλημα στην έκτη θέση σε αμφότερες της σεζόν - έριξε τον πήχη στα τάρταρα.
Το καλοκαίρι πέρασε όπως όλα τα τελευταία καλοκαιρία. Με ένα σωρό προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ. Το πρωτάθλημα έχει αρχίσει. Και ακόμη οι προσθαφαιρέσεις δεν έχουν τελειώσει Η ομάδα, for a change - που λένε και οι Αγγλομαθείς- «χτίζεται» ξανά από την αρχή.
Ο κόσμος με τη μαζική του παρουσία στο Μακάρειο και με την αναμενόμενα μαζικότερη που θα σημειωθεί το ερχόμενο Σάββατο στο πρώτο επίσημο εντός έδρας ματς της σεζόν, δείχνει με τον πιο απτό τρόπο τη μεγάλη του δίψα για αυτά που πριν από μερικά χρόνια ήταν … τα βασικά στην Ομόνοια.
Διαβάστε επίσης: Ομόνοια: Πολλά χαμόγελα, αλλά η μέση θέλει προσοχή
Το ελκυστικό επιθετικό ποδόσφαιρο, τις νίκες, τον πρωταγωνιστικό ρόλο και τις κατακτήσεις τροπαίων. Το Σαββάτο έγινε απλώς, μια καλή αρχή. Τίποτα περισσότερο. Για να κορεστεί η δίψα θα πρέπει να γίνουν κι άλλα πολλά στο μέλλον…
Στο τέλος του αγώνα οι ποδοσφαιριστές πήγαν στην Ανατολική και χαιρέτισαν τον κόσμο. Το ίδιο έκανε και ο Χένινγκ Μπεργκ από ένα άλλο σημείο του γηπέδου. Οι ποδοσφαιριστές ήταν ασφαλώς χαρούμενοι. Δημιουργήθηκε μέσα από το ματς μια χημεία μεταξύ του κόσμου και των παικτών.
Αυτό το πράγμα - η χημεία- δεν είναι βέβαια καινούριο στην Ομόνοια. Αναφερόμαστε όμως στους συγκεκριμένους παίκτες. Και ακόμη πιο συγκεκριμένα στους οκτώ της αρχικής ενδεκάδας που αγωνίστηκαν για πρώτη φορά σε επίσημο αγώνα της Ομόνοιας.
Τους Ουζόχο, Λούφτνερ, Λανγκ, Περέιρα, Λέσιακς, Τιάγκο, Ορτέγα, Μποτεάκ. Και μετά στους Μίκου και Εζρά. Ο κόσμος τους συμπαραστάθηκε. Το έδειξε σε κάθε επίθεση, σε κάθε άμυνα. Χειροκρότησε και τους ώθησε μπροστά.
Αυτοί -πρέπει να- ένοιωσαν τη δίψα του. Τη δίψα αυτού που για δέκα σχεδόν χρόνια, το πηγάδι που πήγαινε, για να τραβήξει νερό, στέρευε…
