Πέτρος Παπαγιώργης
Έχουμε αναφέρει σε προηγούμενα ρεπορτάζ και επαναλαμβάνουμε και σήμερα το προφανές. Οτι είναι αδύνατο μια ομάδα που σχεδιάστηκε και προετοιμάστηκε το καλοκαίρι με τον αδιανόητα για μεγάλη ομάδα ερασιτεχνικό τρόπο που το έκανε η Ομόνοια, να μεταμορφωθεί κατά τη διάρκεια της χρονιάς και να ανεβάσει σημαντικά την απόδοση της.
Η Ομόνοια των πλέι οφ, ή ακριβέστερα η Ομόνοια του Σωφρόνη Αυγουστή δεν είναι δυνατό να είναι πολύ αλλαγμένη από την Ομόνοια που βλέπαμε όλην τη χρονιά. Μπορεί όμως να παρουσιάζεται σε ένα βαθμό αλλαγμένη. Κάτι το οποίο όντως κάνει εδώ και μερικά παιχνίδια. Τη Δευτέρα δεν το έκανε. Δεν είναι κανείς μακριά από την πραγματικότητα, αν πεί ότι η προχθεσινή εμφάνιση ήταν η χειρότερη για την ομάδα της Λευκωσίας από τότε που ανέλαβε ο Σωφρόνης Αυγουστή.
Οι αλλαγές που έγιναν από τον προπονητή δεν αποτελούν δικαιολογία
Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές δεν ανταποκρίθηκαν στους ρόλους τους και στο αγωνιστικό πλάνο που καταστρώθηκε από τον προπονητή για το συγκεκριμένο παιχνίδι και σε σχέση με προηγούμενα ματς η Ομόνοια παρουσίασε εικόνα …προ Σωφρόνη. Εικόνα που κόστισε αρκετά σε βαθμούς τη φετινή σεζόν. Οι αλλαγές που έγιναν από τον προπονητή δεν αποτελούν δικαιολογία. Ούτε βέβαια και η έλλειψη βαθμολογικού κινήτρου.
«Από τη στιγμή που είσαι στην Ομόνοια είναι από μόνο του κίνητρο, πρέπει να το αντιληφθούν όλοι στο “Ηλίας Πούλλος”», ήταν η ορθή τοποθέτησή του Σωφρόνη Αυγουστή. Που πολύ εύστοχα επίσης επισήμανε ότι επιβάλλεται η ομάδα του να είναι πιο ανταγωνιστική στα παιχνίδια πρωταθλήματος, αν θέλει να είναι έτοιμη στον «τελικό» με την Πάφος FC, στις 26 Απριλίου. Με άλλα λόγια, η Ομόνοια των πλέι οφ πρέπει να είναι η ίδια με αυτήν του κυπέλλου. Ατσαλωμένη αγωνιστικά και πνευματικά.
Σε διαφορετική περίπτωση θα αποκλειστεί από το κύπελλο και θα καταγράψει μια από τις χειρότερες σεζόν της ιστορίας της. Αυτό δεν το λέμε εμείς, αλλά θα το ...πουν τα γεγονότα. Και μακάρι να μην το...πουν.
