Πέτρος Παπαγιώργης
Η χθεσινή Ομόνοια δεν ήταν η Μπαρτσελόνα της έκδοσης των Μέσι, Τσάβι, Ινιέστα, ούτε η Βραζιλία των Πελέ, Ζαιρζίνιο Ριβελίνο, ούτε η Ολλανδία των Κρόιφ, Νέεσκενς, Ρένσενμπρινκ.
Ήταν όμως χθες στο Δασάκι για πρώτη φορά στο φετινό πρωτάθλημα, ομάδα που φόρεσε κοστούμι πρωταγωνίστριας. Ομάδα που έπαιξε ποδόσφαιρο κυριαρχίας, γρήγορο, κάθετο και παραγωγικό, που είχε οίστρο και νεύρο μεγάλης ομάδας. Που έπνιξε τον αντίπαλο.
Έχει να επιδείξει 15 τελικές προσπάθειες με δυο γκολ και ένα ακυρωθέν. Στα υπόλοιπα 7 ματς πρωταθλήματος που έδωσε, τις περισσότερες τελικές της είχε στο ματς με την Ανόρθωση. 9 τον αριθμό. Είχε δε μέσο όρο 6,1 τελικές προσπάθειες!
Φυσικά και με τη χθεσινή εμφάνιση όπως και με αυτήν κατά της Βασιλείας, δεν έγινε η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος, όπως βέβαια δεν ήταν ομάδα για διαβάθμιση όταν έχασε από την ΠΑΕΕΚ και την Ανόρθωση. Φυσικά και ο Χένιγκ Μπεργκ δεν ξανάγινε ο καλύτερος προπονητής του πλανήτη με τις δυο αυτές εμφανίσεις, αφού είχε μετατραπεί στον πιο άσχετο προπονητή μετά τις ήττες από ΠΑΕΕΚ και Ανόρθωση. Φυσικά και ο Ζιόρντι Γκόμεθ δεν ξανάγινε παικτούρα μετά την εμφάνιση με τη Βασιλεία, αφού είχε μεταμορφωθεί σε γέρικο άλογο μετά τις ήττες με ΠΑΕΕΚ και Ανόρθωση.
Εννοείται ότι σε μια ομάδα που πρωταγωνιστεί, η ισορροπία των υπευθύνων και των ποδοσφαιριστών στην κρίση περί των καταστάσεων και των προβλημάτων, όπως και των συναισθημάτων, είναι αναγκαία. Τα ups and downs είναι για τον οπαδό.
Υπάρχει όμως ένα πράγμα αυτή τη στιγμή στην Ομόνοια που είναι γεγονός και δεν σηκώνει καμία συζήτηση. Το ότι ο κόουτς Μπεργκ διέταξε αντεπίθεση. Όλοι στην ομάδα –επιτελείο, ποδοσφαιριστές- επικεντρώνονται σε αυτό το εγχείρημα. Αν θα υπάρξει συνέχεια στην αντεπίθεση; Όλα θα φανούν στο χορτάρι!
