Πέτρος Παπαγιώργης
Η Ομόνοια που είδαμε την Κυριακή το απόγευμα στο ΓΣΠ στο ματς κατά της ΕΝΠ, έκανε ό,τι πρέπει να κάνει μια ποδοσφαιρική ομάδα που στοχεύει σε τίτλους, σε προκρίσεις, σε καλό ποδόσφαιρο. Εμφανίστηκε κυρίαρχη, αποτελεσματική με προσωπικότητα και νοοτροπία νικητή.
Ήταν η καλύτερη φετινή εμφάνιση για το «τριφύλλι» γιατί η ομάδα λειτούργησε αποδοτικά, προσφέρουσα μάλιστα και θέαμα σε διαστήματα του αγώνα με αποκορύφωμα το δεύτερο γκολ, όπου οι Φώτης Παπουλής, Καρίμ Ανσαριφάρντ και Μπρούνο Φελίπε δημιούργησαν και πέτυχαν ένα πανέμορφο γκολ. Εννοείται ότι το πέτυχε ο Μπρούνο, αλλά ο πληθυντικός στο ρήμα αφορά στο σύνολο των συντελεστών της προσπάθειας που θαυμάσαμε.
Πέρα από το επίπεδο της εμφάνισης, υπάρχει κάτι άλλο. Ήταν η πρώτη φορά κατά τη φετινή χρονιά που η Ομόνοια έπαιξε επιθετικά. Κυριάρχησε στο γήπεδο, δεν είχε μόνο τον έλεγχο αγώνα. Αυτό -το να ελέγξει - το είχε κάνει στα ματς με τη Γάνδη και σε αυτό με την ΑΕΚ πριν δεχθεί το γκολ.
Η Ομόνοια με απελευθερωμένα τα πόδια και το μυαλό των παικτών της- γιατί ενδεχομένως να εκτιμούν ότι το 3-5-2 τους αδικεί όταν παίζεται σε λάθος ματς- με τη διάταξη 4-2-3-1, έπαιξε για πρώτη φορά φέτος επιθετικά. Μέχρι τώρα δεν είχε καταφέρει να το κάνει.
Έπαιξε όμορφο και σωστό ποδόσφαιρο με τους παίκτες να έχουν διακριτό ρόλο στο γήπεδο. Τα δυο χαφ, (Φουάντ Μπασιρού Χάμπος Χαραλάμπους), είχαν τις σωστές αποστάσεις μεταξύ τους, μοιράστηκαν το χώρο ευθύνης τους, και έβγαιναν στην επίθεση εναλλάξ. Ο Φώτης Παπουλής ως επιθετικό χαφ όχι μόνο συμμετείχε στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδας του αλλά ήταν ο κύριος …υπεύθυνος γιαυτο ζητώντας την μπάλα από τους συμπαίκτες του, και κάνοντας κινήσεις χωρίς την μπάλα. Ο Καριμ Ανσαριφάρντ είχε πολύ καλές τοποθετήσεις και ήταν πολύ κινητικός, έτσι ώστε να δημιουργεί χώρους για τους συμπαίκτες του και φυσικά ειχε και το καλο τελείωμα (το πρώτο του γκολο με την Ομόνοια )
Οι Μπρούνο Φελίπε και Λοΐζος Λοίζου, ταχείς οντες ,πήγαιναν στο «ένας εναντίον ενός», δημιουργώντας κενούς χώρους, είχαν καλές συνεργασίες με τα μπακ της αντίστοιχης πλευράς, ( Γιαν Λέτζιακς, Άνταμ Μάθιους), πατούσαν περιοχή, δημιουργούσαν,ενώ ο εις εκ των δυο σκόραρε (Μπρούνο Φελίπε).
Η Ομόνοια πρέπει να συνεχίσει να παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο. Με τα χαρακτηριστικά των ποιοτικών παικτών που διαθέτει κεντροεπιθετικά – ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι δεν είναι όλοι εντός ρυθμού- αυτό είναι το ποδόσφαιρο που της ταιριάζει περισσότερο. Το attacking dominant football.
Εννοείται ότι η διάταξη μιας ομάδας σε ένα παιχνίδι καθορίζεται από το υλικό που είναι διαθέσιμο τη συγκεκριμένη στιγμή και φυσικά τον αντίπαλο. Καταγράφω αυτό που κατά τη δική μου άποψη της ταιριάζει περισσότερο ως διάταξη παιχνιδιού.
.
