Πέτρος Παπαγιώργης
Μετά από 11 αγωνιστικές στο πρωτάθλημα, η Ομόνοια βρίσκεται μέσα στους στόχους της. Με τα καλά της-θετικές εμφανίσεις στα ντέρμπι πλην του τελευταίου, δημιουργικότητα, αποτελεσματικότητα και ταυτότητα παιχνιδιού- και τα κακά της –δυσλειτουργίες στις απουσίες κομβικών παικτών, αγωνιστική ανισορροπία όπως για παράδειγμα στα ματς με Καρμιώτισσα και ΑΕΖ σε σχέση με άλλα ματς και άγνοια του χρώματος της νίκης για δυο συνεχή ματς.
Όσον αφορά ειδικότερα στο θέμα των απουσιών, αυτές είναι ένας βραχνάς, ο οποίος δοκιμάζει τις αντοχές του ρόστερ, στερεί λύσεις από μια ομάδα που δεν ξεχειλίζει από ποιότητα και... πονοκεφαλιάζει τον προπονητή. Επαναλαμβάνω. Όχι ότι δεν έχει ποιότητα η ομάδα, αλλά δεν ξεχειλίζει από δαύτην.
Ηταν μια οπισθοδρόμηση η ήττα. Για να οπισθοδρομήσεις, θα πρέπει πρώτα να κάνεις σταθερά βήματα μπροστά, να δείξεις εμφανή βελτίωση, να δημιουργήσεις προσδοκίες που να πατάνε σε μια βάση με μια σχετική ισχύ. Αυτά τα έκανε η Ομόνοια πριν το προχθεσινό ματς. Ανεξαρτήτως των μειονεκτημάτων της. Και ποια ομάδα στο κάτω κάτω δεν έχει μειονεκτήματα; Το θέμα είναι να αντιμετωπίζονται με επιτυχία.
Σε διάστημα 4 εβδομάδων η Ομόνοια αντιμετώπισε κατά σειρά την Πάφος FC , την ΑΕΚ, τον Απόλλωνα και την Ανόρθωση. Ο απολογισμός είναι δύο νίκες, μια ισοπαλία και μια ήττα. Σύνολο 7 βαθμοί. Στη συνέχεια η ομάδα έχει 4 παιχνίδια με Εθνικό (εντός), Οθέλλο (εκτός), Νέα Σαλαμίνα (εκτός) και Καρμιώτισσα (εντός). Καλείται να αλλάξει το κλίμα αρχής γενομένης στο παιχνίδι με τον Εθνικό.
Όταν είσαι μεγάλη ομάδα υπάρχει το «πρέπει» και η Ομόνοια πρέπει να λειτουργεί υπό όλες τις συνθήκες. Αυτή είναι μία μεγάλη αλήθεια η οποία ισχύει διαχρονικά στο ποδόσφαιρο.
