Πέτρος Παπαγιώργης
Είναι δύσκολες οι ώρες που περνά η Ομόνοια, βιώνουσα μια πραγματικότητα που ο κόσμος της δεν τη φανταζόταν ούτε στους χειρότερους του εφιάλτες. Μια δυσάρεστη πραγματικότητα, που λέει ότι η ομάδα –πρωταθλήτρια ούσα- κινδυνεύει σοβαρά να μείνει εκτός εξάδας.
Η δυναμική της ομάδας, από ένα σημείο και μετά κατά την συγκεκριμένη περίοδο. απέχει κατά παρασάγγας από την περσινή και την προπέρσινη.
Ο Χένινγκ Μπεργκ έχει αναγορευθεί σε «άσχετο» και παίκτες έχουν βαπτιστεί «ανίκανοι», «άχρηστοι» και όλα τα σχετικά
Η Ομόνοια δεν παίζει ως η ομάδα η οφείλουσα να προστατεύσει τα κεκτημένα της. Της λείπει η αυτοπεποίθηση και η σιγουριά. Της λείπει η ενέργεια του Γιάννη Κούσουλου, η απρόβλεπτη κίνηση του Τιάγκο Φερέιρα, η άμυνα που στραγγαλίζει τον αντίπαλο και του κόβει την… όρεξη.
Ο Χένινγκ Μπεργκ έχει αναγορευθεί σε «άσχετο» και παίκτες έχουν βαπτιστεί «ανίκανοι», «άχρηστοι» και όλα τα σχετικά.
Υπάρχει για την ώρα μια φαύλη και ανούσια συζήτηση. Η πραγματική συζήτηση θα γίνει μετά. Από αυτούς που έχουν την αρμοδιότητα, την ευθύνη, τη γνώση των πραγμάτων και την πληροφόρηση. Μόνο έτσι θα κερδίσει η ομάδα.
Φυσικά και ο Νορβηγός έκανε λάθη και θα συνεχίσει να κάνει και άλλα. Είτε στην Ομόνοια, είτε αλλού. Προπονητική είπατε; Από αυτήν ξέρει μπόλικη. Το έχει αποδείξει. Ταυτόχρονα ξανάχτισε στην ομάδα την πρωταγωνιστική της νοοτροπία και τη φτιάχνει (την ομάδα) σε γερές βάσεις. Χτίζει με τον σωστό τρόπο και τη σωστή νοοτροπία.
Μέσα στο φετινό καταθλιπτικό αγωνιστικό περιβάλλον, υπάρχουν δυο ευχάριστες παρουσίες. Δυο ποδοσφαιριστές που δεν παρασύρθηκαν από τη μετριότητα. Βέβαια αυτό το γεγονός αποτελεί άλλη μια απόδειξη της φετινής αγωνιστικής πενίας. Το γεγονός ότι μόνο δυο ποδοσφαιριστές έχουν αγγίζει ένα καλό επίπεδο απόδοσης, είναι λυπηρό.
Αναφερόμαστε στους Φώτη Παπουλή και Μαρίνο Τζιωνή. Ο έμπειρος Ελλαδίτης και ο νεαρός φέρελιπς διεθνής που ήδη αναχώρησε με προορισμό τις ΗΠΑ για να αναζητήσει ένα καλύτερο ποδοσφαιρικό μέλλον, είναι οι ποδοσφαιριστές που στη μέχρι τώρα πορεία, (γιατί υπάρχει άλλη μια δυάδα αγώνων και κυρίως οι αγώνες κυπέλλου), θύμισαν την ομάδα των δυο προηγούμενων χρόνων.
Ο Ελλαδίτης με το διεισδυτικό του παιχνίδι, τις ντρίμπλες, το τρέξιμο του παρά την ηλικία του, την επίμονη του προσπάθεια και την παραγωγικότητα του (είναι ο πρώτος σκόρερ της ομάδας με 5 γκολ σε σύνολο 16 συμμετοχών με τις 9 ως βασικός) αποτελεί με τη γενική του αγωνιστική συμπεριφορά πρότυπο για κάθε νεαρό ποδοσφαιριστή.
Ο Μαρίνος Τζιωνής με το κεφάλι κάτω, το μυαλό εντός και εργαζόμενος πολύ σκληρά, συνέχισε και στην τρέχουσα χρονιά την ανοδική του πορεία, καταφέρνοντας να ξεχωρίσει σε πολλά ματς σε Κύπρο και Ευρώπη δείχνοντας παράλληλα μια καλή εικόνα και στα ματς με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Έχει 15 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, με τις 11 σαν βασικός, ενώ σκόραρε δυο φορές και έδωσε δυο ασίστ. Γρήγορος, εκρηκτικός, διεισδυτικός, με κάθετη κίνηση, εξαιρετική υποδοχή της μπάλας και σε ικανοποιητικό βαθμό αποτελεσματικός σε δημιουργία και εκτέλεση.
Θα τοποθετούσα όμως στην λίστα αυτή και τον άτυχο, πολλά υποσχόμενο Νικόλα Παναγιώτου που ανεβάζει συνεχώς τις μετοχές του. Όποτε κλήθηκε να βοηθήσει την ομάδα ο νεαρός, το έκανε σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό. Απλώς δεν παραβγαίνει σε προσφορά τους άλλους δυο γιατί έχει παίξει λιγότερο (12 συμμετοχές, 7 ως βασικός). Μέχρι τώρα. Όλα όμως δείχνουν ότι θα πυκνώσει τις συμμετοχές του. Καλή επιστροφή μικρέ!
