Πέτρος Παπαγιώργης
Από την Κυριακή ξεκινά η προσπάθεια της Ομόνοιας στην τελική φάση του πρωταθλήματος. Ούσα στην πρώτη θέση θέλει να παραμείνει εκεί μέχρι τέλους.
Όλοι οι ποδοσφαιριστές πιστεύουν ότι μπορούν να κατακτήσουν τον τίτλο. Το ιδανικό βέβαια –και εφικτό με ό,τι έχουμε δει μέχρι τώρα- είναι να κερδίσουν όλα τα παιχνίδια μέχρι το τέλος.
Το κύριο συστατικό για να καταφέρει η Ομόνοια να φορέσει το στέμμα για πρώτη φορά μετά από δέκα και πλέον χρόνια είναι να δώσει συνέχεια στην φετινή της περιπέτεια. Με οδηγό τις επιτυχίες που την έχουν εντάξει σε Ευρωπαικό όμιλο και την έχουν αναβάσει στην κορυφή, δεν πρέπει να επαναπαυθεί ούτε λεπτό, καθώς το πρωτάθλημα κρύβει αρκετές παγίδες.
Η Ομόνοια είναι εξαιρετικό σύνολο. Με στιβαρότητα, ισορροπία, προσήλωση, αέρα, στυλ και αποτελεσματικότητα. Αν όλα αυτά παρουσιαστούν στο γήπεδο στο βαθμό που τα είδαμε στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος δεν θα μπορεί να την σταματήσει τίποτα.
Για να φύγει νικήτρια από το Μακάρειο κατά του Ολυμπιακού οφείλει να παρουσιαστεί απόλυτα σοβαρή απέναντι σε μία ομάδα που δεν κατάφερε να κερδίσει φέτος. Οι μαυροπράσινοι μπορεί να είναι στην τελευταία θέση του πρώτου γκρουπ, όμως είναι η μόνη ομάδα που δεν κέρδισε η Ομόνοια στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Από αυτήν την ομάδα έχασε πέντε βαθμούς (μια ήττα και μια ισοπαλία).
Έχει άρα λογικά εμπεδωθεί στους ποδοσφαιριστές ο σημαντικός βαθμός δυσκολίας της Κυριακάτικης αναμέτρησης.
Η ανηφόρα συνεχίζεται. Η πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπέλλου θα κριθεί στον επαναληπτικό της 10ης Μαρτίου, με το «τριφύλλι» να αγωνίζεται τέσσερις μέρες προηγουμένως (6/3) με την Ανόρθωση στο ΓΣΠ και τρεις μέρες αργότερα (13/3) με την ΑΕΛ στο Τσίρειο.
Η ουσία είναι μια. Από τα πόδια των παικτών περνάει ο τίτλος για την Ομόνοια.
ΥΓ: Μια παράκληση προς τον Χένινγκ Μπεργκ, τον άνθρωπο στον οποίο η Ομόνοια οφείλει κατά κύριο λόγο την αγωνιστική της αναγέννηση. Επειδή έχει πει αρκετές φορές ότι όλοι οι παίκτες του ρόστερ είναι χρήσιμοι, ας το εφαρμόσει από δω και μπρος σε μεγαλύτερο βαθμό. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που αποδεδειγμένα είναι σε θέση να δώσουν χείρα βοήθειας στην ομάδα σε αυτήν την κρίσιμη καμπή της μεγάλης προσπάθειας που καταβάλλεται για την κατάκτηση του τίτλου, αλλά μένουν ανενεργοί. Τέτοιοι είναι οι Ερικ Μποτεάκ και Χάρης Μαυρίας. Ας την πάρει (η ομάδα) τη βοήθεια τους.
Εξάλλου κόουτς ...συ είπας. Κανείς δεν περισσεύει. Ειδικά όπως είναι τώρα τα πράγματα. Με το σίδερο να καίει όλο και περισσότερο.
