Πέτρος Παπαγιώργης
H μη κλήση του ποδοσφαιριστή της Ομόνοιας Λοΐζου Λοΐζου στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα των Ανδρών για το ματς με την Εσθονία, έχει αναχθεί σε μείζον θέμα. Είναι γεγονός ότι η μη κλήση του ταλαντούχου νεαρού, ήταν μια ενέργεια μη αναμενόμενη από το Νίκο Κωστένογλου.
Όσον αφορά στα γεγονότα ο ποδοσφαιριστής κλήθηκε στην ομάδα των Ελπίδων, αλλά τελικά έμεινε εκτός αποστολής αφού η Ομόνοια πήρε ιατρικές γνωματεύσεις και ενημέρωσε την ΚΟΠ ότι ο ποδοσφαιριστής της αντιμετωπίζει πρόβλημα τραυματισμού στο γόνατο.
Είναι ίσως ο πιο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια
Το αν είναι σωστός ή λανθασμένος ο προπονητής που πήρε την απόφαση, δεν μπορώ να το κρίνω επειδή δεν ξέρω τι ακριβώς είχε ενώπιον του για να καταλήξει σε αυτήν. Αναφέρομαι πάντα σε ποδοσφαιρικά κριτήρια, διότι θεωρώ ότι αυτά είναι που ισχύουν στην κλήση όλων των ποδοσφαιριστών στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.
Το φαινόμενο Λοΐζου είναι συχνό στο ποδόσφαιρο. Ενας νεαρός προικισμένος με σπάνιο ταλέντο που μπήκε με πολλή φόρα στο προσκήνιο, στέλνοντας πολλά ελπιδοφόρα μηνύματα προκαλώντας -δικαιολογημένα- και το ενδιαφέρον ομάδων από το εξωτερικό.
Είναι ίσως ο πιο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Ο νεαρός μετράει ήδη δυο -ουσιαστικά- σεζόν στο ρόστερ της Ομόνοιας με ένα πρωτάθλημα και μια πρώτη θέση (διακοπής ένεκα), δύο προκρίσεις σε Ευρωπαϊκό όμιλο και ένα Σούπερ Καπ. Στα 18 του!
Όλο αυτό το σκηνικό σε συνδυασμό με τον ενθουσιασμό του κόσμου της ομάδας για τις ικανότητες του και την οπτική ευχαρίστηση που του προσφέρει, έχει δημιουργήσει μια κατάσταση πολύ απαιτητική για αυτόν. Δυσανάλογη όμως, των δυνάμεων και των αντοχών του.
Ένα παιδί στη δική του ηλικία (γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου 2003) όσο ταλαντούχος και αν είναι, δεν έχει, ούτε την προσωπικότητα, ούτε την ωριμότητα να σηκώσει υπερβολικό βάρος ( ως άνθρωπος γενικότερα και όχι μόνο ως ποδοσφαιριστής). Σηκώνει το βάρος εκείνο που του επιτρέπουν οι δυνάμεις του.
Είναι αφελές να πιστεύει κανείς ότι το παιδί αυτό είναι σε θέση αυτή τη στιγμή να διαδραματίσει ρόλο ηγέτη, είτε στην Ομόνοια, είτε στην Εθνική. Ούτε ακόμη (να διαδραματίσει) ρόλο παίκτη διαφοράς.
Έχουν δημιουργηθεί από αυτόν υπέρμετρες απαιτήσεις, λες και είναι σούπερμαν. Λες και δεν χωρά στα στενά όρια του ποδοσφαιρικού μας πλανήτη! Λίγο μέτρο ποτέ δεν βλάφτει.
Άλλο η κριτική που γίνεται, (αυτήν την περίοδο ο παίκτης βρίσκεται σε μέτρια αγωνιστική κατάσταση), που είναι θεμιτή και φυσιολογική και άλλο η απαξίωση. Είναι αστείο μερικές φορές, σε αυτόν τον αδηφάγο 21ο αιώνα που κυριαρχείται πάρα πολύ από κάθε λογής ηλιθιότητα που γράφεται στα social media,να απαξιώνεται ένας νεαρός ταλαντούχος ποδοσφαιριστής. Ακριβώς αυτό είναι. Ένας νεαρός ταλαντούχος ποδοσφαιριστής. Και όχι μια καθιερωμένη ποδοσφαιρική φυσιογνωμία.
Ο Λοΐζος Λοΐζου έχει όλα όσα χρειάζονται για να γίνει ένας από τους καλύτερους, όχι μόνο στην Κύπρο. Οφείλει βέβαια να είναι συνεπής, επίμονος και να δουλεύει πολύ σκληρά σε κάθε προπόνηση.
Οι άνθρωποι στην Ομόνοια -και οι άνθρωποι του περιβάλλοντος του- είναι εδώ για να τον βοηθήσουν όσο περισσότερο γίνεται, ώστε να γίνει όσο καλύτερος γίνεται. Τα υπόλοιπα είναι στο χέρι του. Και κυρίως στο μυαλό του.
Ως κατάληξη αναφέρουμε το τι είπε χθες ο εκπρόσωπος Τύπου της ΚΟΠ, Κωνσταντίνος Σιαμπουλλής, στον ΣΠΟΡ FM 95.0: «Δεν νομίζω να βοηθάει και τον Λοΐζου οποιαδήποτε συζήτηση».
Συμφωνούμε απόλυτα. Όσο συνεχίζεται η συζήτηση του θέματος, τόσο χειρότερα γίνονται τα πράγματα για τον ποδοσφαιριστή. Διότι τον φορτώνουμε ακόμη περισσότερο. Και όσο τον φορτώνουμε, δεν τον βοηθάμε.
