Πέτρος Παπαγιώργης
Οι χιλιάδες φίλοι της Ομόνοιας πέρασαν προχθές ένα υπέροχο βράδυ. Χάρηκαν με την καρδιά τους την εμφάνιση (που επί τέλους… έφερε μεγάλη ομάδα) και το αποτέλεσμα.
Τα πανηγύρια ήταν …ενισχυμένα από την δίψα και την λαχτάρα όλης της «πράσινης» οικογένειας για ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Ήταν τεράστια η δίψα και η λαχτάρα του πράσινου οπαδού για ένα αποτέλεσμα όπως το προχθεσινό. Γιατί ο χρόνος της προσμονής ήταν πολύ μεγάλος. Και βασανιστικός.
Όπως και στο ματς με το ΑΠΟΕΛ, έτσι και προχθές έκανε την ανατροπή των δεδομένων. Η Ομόνοια έδειξε ξανά τα δόντια της και τώρα, ναι, μπορεί να …ισχυρίζεται ότι δίνει κάθε δικαίωμα στον κάθε υγιή φίλαθλο να λέει ότι έτσι όπως πάει μπορεί και παραμπορεί, να κλείσει με εμφαντικό τρόπο τη φετινή αγωνιστική περίοδο. Μια χρονιά που έκρυβε πολλές πίκρες για τον κόσμο της. Αν η Ομόνοια τα καταφέρει, κάποιες από αυτές τις στιγμές θα σβήσουν. Η κακή εικόνα πάντως δεν αλλάζει και φυσικά δεν παραγράφεται από το όποιο ευχάριστο φινάλε επιφυλάσσει η σεζόν.
Φυσικά και δεν έχει επέλθει ολική μεταμόρφωση στην ομάδα και ούτε έγινε από τη μια μέρα στην άλλη η Ομόνοια η ομάδα που προστάζει η ιστορία της. Το τι έχει γίνει είναι μάλλον απλό. Ο Σωφρόνης Αυγουστή –η μόνη ίσως σωστή απόφαση που πάρθηκε φέτος ήταν η πρόσληψη του – έκανε την ομάδα …περίπου κανονική. Την έκανε συμπαγή, κλείνοντας την άπλα μεταξύ των τριών γραμμών. Έφτιαξε την άμυνα χρησιμοποιώντας το ενδεδειγμένο αμυντικό δίδυμο (Νικόλας Παναγιώτου, Εκτορ Γιούστε) και καθιέρωσε ένα ικανό δίδυμο χαφ ( Γιάννης Κούσουλος, Φουάντ Μπασιρού). Περιόρισε τα ατομικά λάθη, έφτιαξε σε ένα βαθμό -και όσο γινόταν- τα πράγματα από την ελλειπή εκγύμναση και ανέβασε τη ψυχολογία των παικτών. Η βελτίωση της ψυχολογίας φάνηκε προχθές χαρακτηριστικά στην υπομονή και στο καθαρό μυαλό που επέδειξαν οι παίκτες στο δεύτερο ημίχρονο.
Η Ομόνοια το ήθελε, το πήρε, έκανε ακόμη ένα βήμα προς το στόχο και τώρα περιμένει τον τελικό στο ΓΣΠ με ένα λαό on fire, από άποψη τρέλας, ορμής και ώθησης της ομάδας προς μια ακόμη νίκη τίτλου. Όπως έγινε προχθές. Είναι σημαντικό οι «πράσινοι» να βρίσκονται προσηλωμένοι στις ανάγκες των πλέι οφ και κάνουν μέσα στο γήπεδο ό,τι πρέπει. Και από τη στιγμή που στέκονται στο ύψος τους δικαιούνται να αισθάνονται πλέον μεγαλύτερη σιγουριά για τους εαυτούς τους.
Η παρτίδα φαινόταν χαμένη, αλλά τώρα δεν είναι.
