Πέτρος Παπαγιώργης
Δικαιολογημένα ανάστατος είναι ο κόσμος της Ομόνοιας από την απόλυτη νηνεμία που επικρατεί μέχρι στιγμής στο μετεγγραφικό τομέα. Ήδη πατήσαμε στην όγδοη μέρα του πρώτου μήνα του χρόνου και η ομάδα δεν έχει πάρει ακόμη καμία έξωθεν βοήθεια τη στιγμή που είναι εμφανές ότι υπάρχει απόλυτη ανάγκη προς τούτο.
Σύμφωνα με πληροφορίες μας ο λόγος της καθυστέρησης είναι το ότι υπάρχει επιμονή σε συγκεκριμένους στόχους που έχουν οριστεί ως προτεραιότητες. Η ομάδα σχεδιασμού θέλει να κλείσουν αίσια οι περιπτώσεις παικτών που θεωρεί ότι θα κάνουν όντως τη διαφορά –υπάρχουν και οι δευτερεύουσες επιλογές αλλά οι κύριες είναι προτιμητέες - και (η ομάδα σχεδιασμού) αναλώνεται σε συνεχείς επαφές μαζί τους. Έχουν σταλεί τα συμβόλαια στους υποψήφιους, αλλά υπάρχουν σε κάποια σημεία διαφορές- όχι τεράστιες όπως μαθαίνουμε- και γίνεται προσπάθεια σύγκλισης . Που προσδοκάται να επέλθει το συντομότερο δυνατό.
Το ότι ο χρόνος και κυρίως οι αγωνιστικές περνούν και δεν επιστρέφουν –μένουν εφτά ματς για τη λήξη της κανονικής περιόδου- σαφώς και αποτελεί μειονέκτημα στην προσπάθεια ενδυνάμωσης της ομάδας. Γιατί όσο περισσότερο αργούν –και ήδη άργησαν αρκετά- τόσο μειώνεται η χρονική περίοδος που θα προσφέρουν στην ομάδα.
Αυτή όμως η καθυστέρηση δίνει την ευκαιρία σε μερίδα οπαδών να «σφάζει» το Σταύρο Παπασταύρου και το Χένινγκ Μπεργκ. Η πραγματοποίηση των μετεγγραφών με ρυθμό χελώνας είναι κάτι που δεν αμφισβητείται.
Όμως οι ανεύθυνες κραυγές με τους γνωστούς χαρακτηρισμούς προς τα πρόσωπα του προέδρου (κυρίως αυτού) και του προπονητή μόνο κακό κάνουν στην ομάδα. Είναι τόσο φανερό το κακό που κάνουν που αν δεν το καταλαβαίνουν …λυπάμαι πάρα πολύ. Απλώς θυμίζω το καλοκαίρι του 2018 μπας και πάρουν χαμπάρι το μέγεθος της ζημιάς που μπορεί να γίνει.
