Πέτρος Παπαγιώργης
Τούτη η αλλόκοτη ποδοσφαιρική χρονιά που έχει τελειώσει με άδοξο τρόπο, θα τύχει άραγε των παραδοσιακών απονομών τιμητικών διακρίσεων;
Απάντηση στο ερώτημα δεν υπάρχει, αλλά στη φίλαθλη εκτίμηση η απάντηση έχει δοθεί. Περί του κορυφαίου προπονητή ο λόγος. Aν έπρεπε να αναγορευτεί κάποιος προπονητής συνώνυμος της επιτυχίας, χάρη στο φετινό του έργο, o μόνος που θα μπορούσε να είναι αυτός είναι ο Χένινγκ Μπεργκ.
Όταν πρόκειται να απονεμηθεί μια διάκριση σε ποδοσφαιριστή εκείνο που μετρά είναι η συνολική απόδοση. Αν είναι σε προπονητή, μετρά το έργο.
Έχει επιδείξει σημαντικότατο έργο στη φετινή Ομόνοια ο Νορβηγός. Έχει άλλος προπονητής επιδείξει το έργο που έχει επιδείξει αυτός μέσα στη σεζόν; Είδαμε προπονητή άλλης ομάδας, ανεξαρτήτως μεγέθους και στόχων, να δίνει διαπιστευτήρια που μπορεί να χαρακτηριστούν εφάμιλλα ή ανώτερα από τα του Χένινγκ Μπεργκ;
Δύσκολο να υπάρξει άνθρωπος να πει ότι προπονητής, της έστω κουτσουρεμένης, χρονιάς, είναι άλλος από αυτόν.
Αφήνω τη συμπεριφορά γιατί η συμπεριφορά της μεγάλης πλειοψηφίας των προπονητών είναι πολύ καλή.
Η δε συνολική εικόνα περιλαμβάνει διαφοροποιήσεις –δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι- αναλόγως καλλιέργειας, πλατύτητας οριζόντων, παιδείας και έμφυτων χαρακτηριστικών.
Τέλος πάντων. Και στη σφαίρα της συμπεριφοράς, που δεν είναι το καθοριστικό κριτήριο, ο Νορβηγός παίρνει άριστα.
Καταφέρνει να παραμένει ήρεμος μέχρι…εκνευρισμού. Μόνο μια φορά έδειξε αντίδραση. Θετική πάντως. Κατά τη 12η αγωνιστική στις 8.12.20 στο ματς με τη Δόξα. Εκεί που η ομάδα πιέστηκε αρκετά με αποκορύφωμα δυο εκπληκτικές αποκρούσεις του Φαμπιάνο ενώ το σκορ ήταν στο 2-0 ακούστηκαν από την εξέδρα αποδοκιμασίες από τους φίλους των πρασίνων, που ζητούσαν αλλαγές. Εκείνη την στιγμή ο Μπέργκ ζήτησε από τον κόσμο να σταματήσουν οι αποδοκιμασίες και να στηρίξει την ομάδα.
Ήταν η πρώτη φορά που είδαμε τέτοια κίνηση από τον Νορβηγό. Ο κόσμος πειθάρχησε. Και τώρα τον αποθεώνει.
Στο αγωνιστικό σκέλος -ακριβώς εδώ είναι το έργο... αναπνοής της Ομόνοιας- ο πρώην παίκτης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην πρώτη του παρουσία στο νησί μας, θαυματούργησε (ποδοσφαιρικώς).
Πήρε μια παρηκμασμένη (μεγάλη) ομάδα και σχεδόν εκ του μηδενός– ένα σωρό αλλαγές έγιναν και το περασμένο καλοκαίρι- τη μεταμόρφωσε σε ομάδα με προσωπικότητα, συνοχή, αποφασιστικότητα, δομή, ισορροπία, αύρα επιβολής και χαρακτήρα νικητή.
Όλα αυτά δοσμένα με μια εικόνα ελκυστικού ποδοσφαίρου κατοχής και κλάσης, (για τα δικά μας δεδομένα), που ωθεί το φίλαθλο να τρέξει μαζικά στο γήπεδο. Και μέσα σε όλα αυτά τα πανέμορφα, ο Σκανδιναβός καταφέρνει να επενδύει και στα σπλάχνα της ομάδας !
Η Ομόνοια με το Χένινγκ Μπεργκ στον πάγκο γύρισε στην κανονικότητα και όποιος δεν το παραδέχεται, είναι πλανεμένος. Τόσο απλά! Τόσο καθαρά!
ΥΓ Ο Χένινγκ Μπεργκ δεν είναι βεβαίως ο «εις και μόνος» σε όλο αυτό. Άκρως πολύτιμη είναι η συνεισφορά των Νεόφυτου Λάρκου και Σίμου Ταραπουλούζη στο χτίσιμο του οικοδομήματος.
