Πέτρος Παπαγιώργης
Ο Γιαννίκ Φερέρα αναλαμβάνει την Ομόνοια σε μια κρίσιμη και άκρως δύσκολη αγωνιστικά περίοδο. Η βαριά ήττα με 3-0 στην Πάφο προστιθέμενη στις ήττες από την ΑΕΛ και τη Νέα Σαλαμίνα και το -11 από την κορυφή έχει δημιουργήσει μια ψυχοφθόρα και ταυτόχρονα πολύ πιεστική για την ομάδα και κατά συνέπεια για τον ίδιο κατάσταση.
Ναι, είπε χθες στη συνέντευξη Τύπου ο νέος κόουτς ότι ξέρει από πίεση – δεν υπάρχει προπονητής που ήλθε στην Ομόνοια και να μην το έχει πει αυτό - αλλά από τη στιγμή που δεν έζησε το φαινόμενο παρ ’ημίν δεν ξέρει περί τίνος πρόκειται. Η πίεση στην Κύπρο, σε μεγάλη ομάδα, λόγω του παράγοντα που λέγεται μέγεθος είναι ιδιόμορφη και πολλές φορές ασήκωτη.
Ο νεαρός προπονητής που δεν έχει πείρα πρωταθλητισμού, ( εννοείται ότι το γεγονός αυτό δεν τον εμποδίζει να πετύχει στο έργο του), ξεκινά δουλειά υπό έντονη πίεση σε μια ομάδα που έχουν φτιάξει και προετοιμάσει άλλοι, μια ομαδα που επιπλέον δεν παίζει σαν πρωταγωνίστρια (ούτε καν σαν ομάδα παίζει στο Κυπριακό πρωτάθλημα, ανεξαρτήτως του αξιόλογου υλικού που κατά γενική ομολογία διαθέτει ) και έχει καθήκον να τη βγάλει και μάλιστα νωρίς από τη θέση που βρίσκεται, δηλαδή λίγο πάνω από το βυθό, στην επιφάνεια. «Out of the water» είπε ο ίδιος και έγινε κατανοητός.
Η κατάσταση στην ομάδα δεν είναι μόνο αγωνιστικά δύσκολη, αλλά και στον τομέα της ψυχολογίας. Το φαινόμενο αυτό είναι πολύ ευδιάκριτο.
Ο Βελγοισπανός προπονητής που χθες έδειξε διαβασμένος για την Ομόνοια θα επιδιώξει να βελτιώσει τους πράσινους αγωνιστικά και ψυχολογικά και να τους βάλει από διαφορετική αφετηρία για την τελευταία πεντάδα αγώνων πριν από τη διακοπή. Οι ποδοσφαιριστές με τη σειρά τους «υποχρεούνται» ( η χρήση του συγκεκριμένου ρήματος γίνεται γιατί πιστεύω ότι οι παίκτες έχουν την ποιότητα που τους επιτρέπει) να εμφανιστούν αντάξιοι των προσδοκιών και των υψηλών απαιτήσεων, μένοντας προσηλωμένοι στο στόχο.
Το πρόγραμμα μέχρι τη διακοπή: Ομόνοια-Σοσιεδάδ 27/10, Ομόνοια-Ανόρθωση31/10, Σέριφ-Ομόνοια 3/11, Άρης-Ομόνοια 7/11, Ομόνοια-Ολυμπιακός 11/11.
ΥΓ. Αυτή η ιστορία για τον τεχνικό διευθυντή είναι άνευ ουσιαστικής σημασίας. Δεν είναι θέμα μοντέλου, αλλά ατόμου. Τεχνικοί διευθυντές στην Ομόνοια ήταν και οι Νίκος Νταμπίζας, Ανχελ Γκόμεθ. Το μοντέλο προπονητή μάνατζερ που εφαρμόστηκε, (τύποις όπως καταλαβαίνουμε), θα ήταν αποδοτικό αν ήταν αποδοτικός ο Νιλ Λένον. Ικανά άτομα χρειάζονται Και ας λέγονται ότι να ναι.
