Γιώργος Παττίχης
Στους δύο τελευταίους αγώνες του ΑΠΟΕΛ, με την Γάνδη στα πλέι οφ του Conference League και με την Ομόνοια, στο πρώτο ντέρμπι των γαλαζοκιτρίνων στο νέο πρωτάθλημα, φάνηκαν, σε έντονο βαθμό, αρκετές αδυναμίες από την ομάδα του Σα Πίντο.
Στους 5 πρώτους αγώνες στη νέα σεζόν, με Βοιβοντίνα (2ος προκριματικός του Conference League), Ντίλα Γκόρι (3ος προκριματικός του Conference League) και με ΑΕΖ στην πρεμιέρα του νέου πρωταθλήματος, ο ΑΠΟΕΛ πήρε την ουσία (με 5 νίκες σε ισάριθμους αγώνες), ωστόσο, όσοι δεν ενθουσιάζονται εύκολα, διαπίστωσαν και σε εκείνα τα ματς, αδυναμίες και ελλείψεις. Θυμάμαι πολύ καλά ότι στα σχόλια και τα ρεπορτάζ μας, τονίζαμε ότι ήταν απαραίτητη η βελτίωση της ομάδας ενόψει των πιο δύσκολων αγώνων που ακολουθούσαν.
Ήταν καθολική εκτίμηση η ανάγκη για εξεύρεση λύσεων που θα έκαναν τον ΑΠΟΕΛ πιο δημιουργικό και αποτελεσματικό. Η έλλειψη ταχύτητας στην επίθεση αλλά και ενός επιθετικού με ικανότητα να σκοράρει συχνά, ήταν και παραμένει κατά την άποψη μας, το μεγαλύτερο πρόβλημα που καλείται να λύσει η τεχνική ηγεσία με την συνδρομή της διοίκησης της Εταιρείας «ΑΠΟΕΛ Ποδόσφαιρο».
Δεν είναι καθόλου υπερβολή ότι ο τίτλος στην περσινή σεζόν χάθηκε για τον ΑΠΟΕΛ από την επιθετική αδυναμία – δυστοκία του στην τελική φάση του πρωταθλήματος. Οι επιθετικοί στα άκρα αδυνατούσαν να κάνουν τα βασικά και ο «βαρύς» σέντερ φορ δεν ήταν… παραγωγικός.
Για την επίλυση των πιο πάνω σοβαρών προβλημάτων – αδυναμιών αποκτήθηκαν οι ακραίοι Φετφατζίδης, Γουίλσον και ένας σέντερ φορ, ο Τομανέ. Κανένας από τους τρεις δεν μπόρεσε να δώσει κάτι ουσιαστικό. Ο Φετφατζίδης δείχνει εικόνα παλαίμαχου ποδοσφαιριστή, ο Γουίλσον ήταν αρνητικός και ανούσιος, ενώ ο Τομανέ έδωσε 2 ασίστ (στον Μαρκίνιος), στον αγώνα με την ΑΕΖ αλλά είναι αργός και δεν σκοράρει. Πάντως για να είμαστε δίκαιοι, ο Φετφατζίδης δεν ήταν επιλογή του Πορτογάλου τεχνικού.
Όσον αφορά στο πως χάθηκε για τον ΑΠΟΕΛ το ντέρμπι με την Ομόνοια εκτιμώ ότι στον Σα Πίντο αναλογεί η μεγαλύτερη ευθύνη. Ο Πορτογάλος είναι… ανεξέλεγκτος στον πάγκο. Ενίοτε «φορτωμένος» με νεύρα, γεμάτος ένταση, δεν βοηθά τους παίκτες του αλλά αντίθετα τους επηρεάζει αρνητικά. Δεν γίνεται σε κάθε παιχνίδι να τιμωρείται από τους διαιτητές!
Θα σταθώ περισσότερο στην κάκιστη διαχείριση του παιχνιδιού. Όταν ο ΑΠΟΕΛ απέκτησε νωρίς στο παιχνίδι (21’) αριθμητικό πλεονέκτημα, δεν αντέδρασε όπως θα έπρεπε με καλύτερη κυκλοφορία και με σωστή ανάπτυξη τόσο από τα άκρα όσο και από τον «κάθετο άξονα». Έλειπε η ηρεμία και το «καθαρό μυαλό» στοιχεία απαραίτητα για να φτάσει μια ομάδα στο γκολ.
Η έμπνευση του να βάλει τον Πέτροβιτς ως ανασταλτικό μέσο, αντί ως κεντρικό αμυντικό (είχε αριστεύσει με Ντβάλι), τον άφησε εκτεθειμένο. Επέλεξε να αρχίσει το παιχνίδι χωρίς κάποιους από τους «βασικούς» του όπως οι Κβιλιτάια και Μαρκίνιος.
Στην συνέχεια (αφού ο Πέτροβιτς είχε πάρει κίτρινη κάρτα), επέλεξε να βάλει στη μεσαία γραμμή, που χρειαζόταν οπωσδήποτε ενίσχυση, τον Φαουάζ Αμπντουλαχί (που για ένα δίμηνο ήταν εκτός αποστολών), αντί του Γιάννη Σατσιά που παρά το νεαρό της ηλικίας του, ξέρει όσο λίγοι στην ομάδα, τις ιδιαιτερότητες του ντέρμπι των αιωνίων και την τεράστια σημασία του.
Πειραματίστηκε με τον Σούσιτς ως κεντρικό αμυντικό (ανακατεύοντας την αμυντική γραμμή), ενώ είχε διαθέσιμο τον Ανδρέα Καραμανώλη που θα μπορούσε να ανταποκριθεί καλύτερα παίζοντας στην φυσική του θέση. Θα μπορούσα να επεκταθώ περισσότερο ωστόσο δεν θα το κάνω, γιατί δεν θέλω να γίνω κουραστικός.
Πιστεύω ότι ο Σα Πίντο, με όσα μας έδειξε μέχρι και το ντέρμπι της Κυριακής, δεν μπορεί να αλλάξει όσα δεν λειτουργούν σωστά και να αξιοποιήσει αποτελεσματικά το δυναμικό που έχει στην διάθεση του.
