Χρήστος Ζαβός
Ας υποθέσουμε ότι δεν πολύ ασχολείσαι με την εγχώρια πολιτική σκηνή. Δεν έχεις ιδέα, ούτε άποψη περί της πολιτικής αντιπαλότητας μεταξύ των κομμάτων, τον τρόπο που διαχειρίζονται καταστάσεις, τη μεθοδολογία τους, την ανάπτυξη επιχειρημάτων στο δημόσιο βήμα, την επικοινωνιακή τους εικόνα και πάει λέγοντας. Είσαι με λίγα λόγια… «τούβλο» όσον αφορά το πολιτικό γίγνεσθαι.
Αντί αυτού, ας υποθέσουμε ότι είσαι ο τύπος που ξυπνά το πρωί, διαβάζεις όλες τις αθλητικές ιστοσελίδες, σκανάρεις τα χαρακτηριστικά του κάθε παίκτη, γνωρίζεις με κάθε λεπτομέρεια τις μεταγραφές της ομάδας σου αλλά και των αντιπάλων, διαβάζεις χαρτί και καλαμάρι όλη την ποδοσφαιρική δραστηριότητα ανά τον πλανήτη και περιμένεις πως και πώς να πας στο γήπεδο να βγάλεις τον προπονητή από μέσα σου.
Εν ολίγοις ζεις στον κόσμο… του ποδοσφαίρου. Έρχεται όμως η στιγμή που οι δύο κόσμοι, της πολιτικής και του ποδοσφαίρου συναντιόνται. Τέμνονται. Η πολιτική εισβάλλει κατά κάποιο τρόπο στον χώρο σου και αναγκάζεσαι ν’ ασχοληθείς μ’ αυτήν αφού οι χειρισμοί των πολιτικών επηρεάζουν άμεσα τον κόσμο σου. Σ’ όποιον έτυχε να ζήσει τούτη ακριβώς τη συνάντηση των δύο κόσμων, με την περίπτωση της «κάρτας οπαδού», απλά θα έχει να το λέει ως εμπειρία.
Η προχειρότητα, η τσαπατσουλιά, η αναποτελεσματικότητα, το προσωπικό γινάτι και στο τέλος η κωλοτούμπα που δείχνει να έρχεται, απλά προκαλεί τρόμο ακόμη και στον τύπο που ολημερίς ασχολείτο με το ποδόσφαιρο και όχι με σημαντικά θέματα της κοινωνίας… όπως είναι ο τρόπος που παίρνουν αποφάσεις, νομοθετούν, εφαρμόζουν και ακολούθως αναιρούν.
Πραγματικά σε κάνει ν’ αναρωτιέσαι και ταυτόχρονα σου προκαλεί ανησυχία. Γιατί άμα, σε άλλα πολύ πιο σοβαρά θέματα, χειρίζονται την κατάσταση με τέτοια σοβαρότητα όπως επέδειξαν στην περίπτωση της «κάρτας», τότε μάλλον είμαστε στον «αυτόματο πιλότο» ή για τους πιστούς στο «έλεος του Θεού». Ακόμη δηλαδή και ο τύπος που ζούσε στον κόσμο του, δεν έχει παρά ν’ αναρωτηθεί πως κυβερνάται αυτός ο τόπος. Γιατί η έλλειψη σοβαρότητας εκ μέρους των πολιτικών κομμάτων αλλά και προσώπων δεν έχει παρά να σου προκαλέσει… τρόμο.
