Χρήστος Ζαβός
Δεν είναι η ήττα, δεν είναι ότι η ομάδα έκοψε επικίνδυνα πίσω βαθμολογικά, δεν είναι ότι έχασε σ’ ένα ντέρμπι με τον ΑΠΟΕΛ… είναι ότι ο Μπέζους έμοιαζε προκλητικά αδιάφορος, ο Κούσουλος αγωνιζόταν με θολωμένο μυαλό, ο Λάγκ ήταν τακτικά απείθαρχος, ο Λέζιακς παραμένει μόνιμη τρύπα που μπάζει στ’ αριστερά, ο Ψάλτης δεν πείθει ότι μπορεί, ο Κασαμά έμοιαζε έως και ανύπαρκτος, ο Κακουλλής ήταν τοποθετημένος σε λάθος σημείο και ο προπονητής αποδείχθηκε ανίκανος να βοηθήσει την ομάδα, πριν και κατά τη διάρκεια του ματς.
Όλα αυτά και άλλα πολλά, αγωνιστικά και μη, που σχετίζονται με τον Παπασταύρου και τη σχέση του με τους «καθεστωτικούς» και τον εκ του αποτελέσματος κακό προγραμματισμό της ομάδας από τον Ταραπουλούζη, τον Λένον και τον Γρηγόρη κατέστησαν την Ομόνοια στο χθεσινό ντέρμπι περίγελο των αντιπάλων, γελοιοποιήθηκε στα μάτια των πολλών ή για να το θέσουμε με μια μόνο λέξη έγιναν ρεζίλι των σκυλιών… και ολόκληρη της ποδοσφαιρικής Κύπρου.
H εικόνα της ομάδας στο ντέρμπι είναι το μεγάλο πρόβλημα ή ότι δεν πείθει από την αρχή της σεζόν; Το θέμα είναι η ήττα ή ότι έγιναν ρεζίλι των σκυλιών… και ολόκληρη της ποδοσφαιρικής Κύπρου;
Δεν είμαι σίγουρος αν θα ήταν ουσιώδες να υποδείξουμε- συζητήσουμε τα λάθη επί της τακτικής και γιατί η ομάδα έγινε ρεντίκολο στο ντέρμπι.
Όντως είναι να απορεί κανείς γιατί η άμυνα της στα πρώτα είκοσι λεπτά ήταν πάνω από το κέντρο, γιατί δεν υπήρχε ίχνος συνεργασίας μεταξύ των παικτών, γιατί το ένα ατομικό λάθος, διαδεχόταν το άλλο, γιατί δεν μπορούσαν ν’ αλλάξουν πάσα, γιατί έμοιαζαν να είναι ένα επίπεδο πιο κάτω από τον αντίπαλο;
Είναι όντως υπαρκτές απορίες αλλά αναρωτιέμαι… η εικόνα της ομάδας στο ματς με τον ΑΠΟΕΛ είναι το μεγάλο πρόβλημα, ή το γεγονός ότι δεν πείθει από την αρχή της σεζόν;
Ή ότι το ρόστερ μοιάζει λειψό; Ή ότι κάποιοι παίκτες δείχνουν μη ικανοί να φορούν την πράσινη φανέλα; Ή ότι ο ερχομός του νέου προπονητή δεν έχει βοηθήσει έστω και στο ελάχιστο την ομάδα για να βρει τα πόδια της; Ή ότι ο Παπασταύρου προκαλεί περισσότερη ανασφάλεια με τις δηλώσεις του παρά εγγύηση για το παρόν και το μέλλον της ομάδας;
Αν επιχειρήσουμε να δώσουμε αντίστροφες απαντήσεις στα πιο πάνω ερωτήματα, ξεκινώντας δηλαδή από το τελευταίο, τότε αυτομάτως τίθεται το ερώτημα αν επηρεάζει ή όχι την ομάδα, η διαφωνία απόψεων μεταξύ του βαθύ κράτους της Ομόνοιας και του Παπασταύρου;
Είναι εκεί και κουμαντάρει τα πράγματα με όρεξη και ενέργεια; Ή διατηρεί μια στάση μετριοπαθή έως ότου ξεκαθαριστεί το στάτους; Απαντήσεις μόνο ο ίδιος μπορεί να δώσει.
Η επιλογή του Φερέρα ως του επαγγελματία που θα δώσει νέα δυναμική στην ομάδα, έχει θετικό ή αρνητικό μέχρι στιγμής πρόσημο; Η απάντηση είναι εύκολη άμα σκεφτεί κανείς τι έχει κάνει ο Μιλόγιεβιτς για τον ΑΠΟΕΛ και τι ο Βέλγος; Πήρε την ομάδα στις πλάτες του ο ένας. Πειραματίζεται ο άλλος.
Ως προς την ποιότητα των παικτών, αναρωτιέσαι πως κατάντησε ο Λέζιακς, αν μπορεί ο Ψάλτης, πόσο αργός είναι ο Λάγκ, σε ποιο επίπεδο είναι η φυσική κατάσταση του Μπέζους και είναι τελικώς ο νέος Τζόρντι ο Κασαμά;
Και τέλος είναι το ρόστερ ικανό να κουμαντάρει την Ευρώπη και να κατακτήσει το πρωτάθλημα; Λίγο να δεις την ΑΕΚ Λάρνακας, παίρνεις την απάντηση. Δεν θα το αναλύσουμε περαιτέρω. Τα δεδομένα είναι εκεί και υπαρκτά. Όποιος ισχυριστεί ότι η ομάδα χτίστηκε με τρόπο ορθό, ή εθελοτυφλεί ή δεν έχει γνώση και αυτό είναι το πιο επικίνδυνο.
Το χαστούκι από τον αιώνιο ήταν τόσο ηχηρό που προκάλεσε ρήγματα. Καλό θα είναι να ξέρουν και ο Παπασταύρου και ο Γρηγόρη και ο Ταραπουλούζης και ο Φερέρα ότι η επιτυχία από την αποτυχία απέχουν ίσα με μια τρίχα. Και ότι τα συναισθήματα πάνε και έρχονται στο ποδόσφαιρο. Ανεξαρτήτως των επιτυχιών που κατάφεραν ... το βράδυ της 27ης Νοεμβρίου πλήγωσε τον κόσμο και ρεζίλεψε ότι έχει να κα΄νει με την ποδοσφαιρική Ομόνοια.
