Χρήστος Ζαβός
Μοιάζει ωσάν και ένας νέος κόσμος δημιουργείται. Λες και οι μυθολογικές αντιλήψεις που έχουμε ως ποδοσφαιρικός λαός ν’ ανατρέπονται.
Είμαστε ενώπιον κοσμογονικών αλλαγών στο κυπριακό ποδόσφαιρο που προκαλούνται καταρχάς με την έλευση των ξένων επενδυτών και κατά δεύτερο λόγο των ξένων διαιτητών ή και του Var.
Άπαντες βρισκόμαστε ενώπιον συνταρακτικών αλλαγών που δεν αγγίζουν πια τον ποδοσφαιρικό χάρτη και πως πλασάρονται οι ομάδες στην βαθμολογία, αλλά την ίδια μας την κουλτούρα ή και γνώση.
Είναι λάθος ν’ αναφέρεσαι στα δεδομένα και ότι θα μεταβληθούν, γιατί αυτό έχει ήδη γίνει. Με λίγα λόγια, δεν λες «θ’ αλλάξει η κατάσταση» γιατί η κατάσταση έχει ήδη αλλάξει.
Η πορεία του Άρη και ακολούθως της Πάφου, μας θέτουν ενώπιον μιας νέας κατάστασης που ποτέ μα ποτέ δεν ζήσαμε. Επί τούτου η κλασσική δομή μιας ποδοσφαιρικής κουβέντας στο νησί τροποποιείται.
Στην κουβέντα για το ποιος θα επικρατήσει σ’ έναν αγώνα δεν είμαι σίγουρος αν είναι ορθό ν’ αναφερόμαστε στην μεγάλη ιστορία του ΑΠΟΕΛ ή της Ομόνοιας, της Ανόρθωσης, της ΑΕΛ ή του Απόλλωνα, όταν στην αντίπερα όχθη υπάρχουν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές που εργάζονται σε πλήρη επαγγελματικό περιβάλλον και κάνουν την δουλειά τους όσο καλύτερα γίνεται.
Πώς να αξιολογήσεις τη συμμετοχή του κόσμου των μεγάλων ομάδων σ’ ένα ματς, όταν οι ποδοσφαιριστές της μικρής ομάδας κερδίζουν μέσα, έξω τον οποιοδήποτε αντίπαλο χωρίς να δίνουν ιδιαίτερη σημασία στην «καυτή ατμόσφαιρα».
Δεν γνωρίζεις πόσο χρήσιμο θα ήταν ν’ αναφερθείς στη βαριά φανέλα της μιας ομάδας, όταν αντιπαρατίθενται με ένδεκα παίκτες που η φυσική τους κατάσταση παραπέμπει στις αρχές της σεζόν και όχι το μήνα Απρίλιο.
Πόσο εποικοδομητική κρίνεται η κουβέντα περί των διασυνδέσεων της μιας ή της άλλης ομάδας ή την «τάση» του διαιτητή να «παίξει έδρα», όταν τον αγώνα διαιτητεύουν ξένες παντελώς σε μας φιγούρες, το επίπεδο των οποίων μοιάζει μακρά υψηλότερο απ’ ότι το δικό μας.
Βασικά συστατικά μιας κλασσικής ποδοσφαιρικής κουβέντας έτσι όπως αναπτυσσόταν για δεκαετίες στο νησί μας, έχουν πλέον αλλοιωθεί. Η κάθοδος των ξένων επενδυτών- διαιτητών τείνει να εδραιώσει μια πρωτόγνωρη κατάσταση.
Άπαντες βρισκόμαστε ενώπιον συνταρακτικών αλλαγών που δεν αγγίζουν πια τον ποδοσφαιρικό χάρτη και πως πλασάρονται οι ομάδες στην βαθμολογία, αλλά την ίδια μας την κουλτούρα ή και γνώση.
Πώς κανείς μπορεί να ισχυριστεί μετά σιγουριάς ότι ο ΑΠΟΕΛ ελέω της βαριάς φανέλας, ή του μεγάλου κόσμου και της ένδοξης ιστορίας του μπορεί να επικρατήσει του σύγχρονου Άρη;
Ποιος αλήθεια μπορεί μετά βεβαιότητας να ισχυριστεί ότι η φρεσκάδα, ο ενθουσιασμός, το σύγχρονο επιχειρηματικό μοντέλο ή και η οικονομική ευμάρεια του Άρη μπορεί να επικρατήσουν μιας παραδοσιακής δύναμης όπως είναι ο ΑΠΟΕΛ;
Αρχής γενομένης από φέτος και ίσως και τα επόμενα χρόνια, δυσκολεύεσαι να εκτιμήσεις μια κατάσταση καθότι είναι παντελώς καινούργια. Το παραδοσιακό σκηνικό ανατράπηκε καθότι πλέον βιώνουμε μια νέα εποχή. Τι, πως, ποιος και γιατί ακόμη… έχουμε να μάθουμε.
